Στην αρχή επέβαλαν τα μνημόνια. Μετά ζήτησαν να τα ενστερνιστούμε. Και τώρα -με δεδομένη την αντισυνταγματικότητα όσων ζητούνται- θέλουν προκαταβολική γνωμοδότηση ότι όλα είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα και τα διεθνή κεκτημένα!
Από το 2015 ήδη, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφασίσει ότι οι περικοπές τόσο των κύριων όσο και των επικουρικών συντάξεων που έγιναν μετά το 2012 είναι αντισυνταγματικές.
Και διότι έγιναν “χωρίς εμπεριστατωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη”, που να καταδεικνύει ότι οι περικοπές ήταν πρόσφορες και αναγκαίες για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα βιωσιμότητας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, σε σχέση με τους παράγοντες που το προκάλεσαν.
Και διότι δεν αποδείχτηκε ότι η λήψη αυτών των μέτρων ήταν σύμφωνη με τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη.
Και, επίσης, διότι οι κυβερνήσεις αδιαφόρησαν για τα αθροιστικά αποτελέσματα αυτών των περικοπών σε σχέση με άλλα μέτρα, λχ τα φορολογικά, και τις γενικότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, καθώς ο (φονικός) συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων μπορεί να οδηγήσει σε “ανεπίτρεπτη, παραβίαση του πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση”.
Σε απλά ελληνικά δηλαδή, οι περικοπές αντί να φέρουν λύσεις επέτειναν το πρόβλημα, οι δανειστές που αποφάσισαν και διέταξαν, και οι ελληνικές κυβερνήσεις που συμφώνησαν, τα έκαναν ρόιδο, ενώ στην κοινωνική ασφάλιση υπάρχει ένας συνταγματικός πυρήνας που πρέπει να διασφαλίζεται:
Ο συνταξιούχος πρέπει να λαμβάνει παροχές οι οποίες “να του επιτρέπουν να διαβιώνει, με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντας τους όρους όχι μόνο της φυσικής του υποστάσεως (διατροφή, ένδυση, στέγαση, βασικά οικιακά αγαθά, θέρμανση, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη όλων των βαθμίδων) αλλά και της συμμετοχής του στην κοινωνική ζωή, με τρόπο που δεν αφίσταται πάντως, ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού βίου”.
Όλα αυτά, είναι λογικά, δίκαια και προπαντός… συνταγματικά. Και είναι γνωστά τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην υπαλληλία του κουαρτέτου. Αλλά, παρά ταύτα, τα “μέτρα” που συνεχώς λαμβάνονται είναι βγαλμένα από το ίδιο αντισυνταγματικό καλούπι και αυτό είναι γνωστό σε όλους τους, όσο κι αν προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.
Οπότε, αντί να αναζητήσουν άλλα μέτρα, κάτι που θα τους υποχρέωνε να ξεπεράσουν τις νεοφιλελεύθερες “ευκολίες” και τις προτεσταντικές ρουτίνες, θέλοντας να κρατήσουν και τα επικοινωνιακά προσχήματα, καθώς όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες αντιλαμβάνονται τι σημαίνει “ελληνικό πείραμα”, αποφάσισαν να… κρύψουν το πρόβλημα αντί να το λύσουν.
Έτσι, το όγδοο από τα 140 προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης προβλέπει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι πρέπει “Να γίνει νομική γνωμοδότηση ότι η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση συνάδει με το ελληνικό Σύνταγμα και με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων”!
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
*Πηγή: news247.gr
Και διότι δεν αποδείχτηκε ότι η λήψη αυτών των μέτρων ήταν σύμφωνη με τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη.
Και, επίσης, διότι οι κυβερνήσεις αδιαφόρησαν για τα αθροιστικά αποτελέσματα αυτών των περικοπών σε σχέση με άλλα μέτρα, λχ τα φορολογικά, και τις γενικότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, καθώς ο (φονικός) συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων μπορεί να οδηγήσει σε “ανεπίτρεπτη, παραβίαση του πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση”.
Σε απλά ελληνικά δηλαδή, οι περικοπές αντί να φέρουν λύσεις επέτειναν το πρόβλημα, οι δανειστές που αποφάσισαν και διέταξαν, και οι ελληνικές κυβερνήσεις που συμφώνησαν, τα έκαναν ρόιδο, ενώ στην κοινωνική ασφάλιση υπάρχει ένας συνταγματικός πυρήνας που πρέπει να διασφαλίζεται:
Ο συνταξιούχος πρέπει να λαμβάνει παροχές οι οποίες “να του επιτρέπουν να διαβιώνει, με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντας τους όρους όχι μόνο της φυσικής του υποστάσεως (διατροφή, ένδυση, στέγαση, βασικά οικιακά αγαθά, θέρμανση, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη όλων των βαθμίδων) αλλά και της συμμετοχής του στην κοινωνική ζωή, με τρόπο που δεν αφίσταται πάντως, ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού βίου”.
Όλα αυτά, είναι λογικά, δίκαια και προπαντός… συνταγματικά. Και είναι γνωστά τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην υπαλληλία του κουαρτέτου. Αλλά, παρά ταύτα, τα “μέτρα” που συνεχώς λαμβάνονται είναι βγαλμένα από το ίδιο αντισυνταγματικό καλούπι και αυτό είναι γνωστό σε όλους τους, όσο κι αν προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.
Οπότε, αντί να αναζητήσουν άλλα μέτρα, κάτι που θα τους υποχρέωνε να ξεπεράσουν τις νεοφιλελεύθερες “ευκολίες” και τις προτεσταντικές ρουτίνες, θέλοντας να κρατήσουν και τα επικοινωνιακά προσχήματα, καθώς όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες αντιλαμβάνονται τι σημαίνει “ελληνικό πείραμα”, αποφάσισαν να… κρύψουν το πρόβλημα αντί να το λύσουν.
Έτσι, το όγδοο από τα 140 προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης προβλέπει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι πρέπει “Να γίνει νομική γνωμοδότηση ότι η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση συνάδει με το ελληνικό Σύνταγμα και με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων”!
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
*Πηγή: news247.gr
