Μετά τη Νάουσα, ήρθε η σειρά της Κοζάνης να ακούσει και να αποθεώσει την Μαρία Καρυστιανού, η οποία έδωσε μια ακόμα συγκλονιστική ομιλία κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης–ανοιχτής συζήτησης της «Ομάδας Συμπαράστασης Κοζάνης για το Έγκλημα στα Τέμπη» που έγινε το μεσημέρι της Κυριακής στην Αίθουσα Τέχνης Κοζάνης.
Η αίθουσα ήταν κατάμεστη, ο κόσμος στάθηκε στο πλευρό των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και έστειλε μήνυμα ότι κανείς δεν ξεχνά, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να ξεχάσει, όσο κι αν προσπαθούν γι’ αυτό τα γρανάζια του συστήματος και της εξουσίας.
Βασικά σημεία της ομιλίας Καρυστιανού στην Κοζάνη
«Aν θέλουμε να μιλήσουμε καθαρά, τα παιδιά στα Τέμπη τα σκότωσε το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης. Όλο! Όσοι κυβέρνησαν, όσοι συγκυβέρνησαν, όσοι σώπασαν. Η σήψη στην πατρίδα μας δεν είναι ατύχημα. Είναι σύστημα. Είναι καθεστώς που πρέπει να αποτινάξουμε.
Γι’ αυτό και τα Τέμπη δεν ήταν το μοναδικό κρατικό έγκλημα, αλλά ένα από τα πολλά. Η διαφορά είναι ότι τα Τέμπη προκάλεσαν την αφύπνιση. Την αφύπνιση μιας χώρας που επί δεκαετίες ζει μέσα σ’ ένα καθεστώς ενδεδυμένο με το μανδύα της δήθεν δημοκρατίας, ώστε να επιβιώνει λάθρα και σκοτεινά κάτω από τη μύτη μας.
Και εμείς, ως αφελείς του δώσαμε δύναμη με τη σιωπή, την ανοχή, την αδράνειά μας. Και έτσι, αντί να πηγαίνουμε μπροστά, κατρακυλάμε σταθερά προς το γκρεμό. Και ενώ όλα τα κράτη εξελίσσονται στην ιστορία, εμείς γυρίζουμε πίσω, λαβωμένοι, υποτελείς, αιώνια θύματα των πολιτικών που μας θεωρούν ανάξιους σημασίας.
Και έτσι ζούμε σε μια εγκαταλελειμμένη χώρα. Σε μια χώρα που δεν διαφυλάττει την εδαφική κυριαρχία της. Σε μια χώρα που η δημοκρατία είναι ηχηρά απούσα, σε μια χώρα που οι κυβερνήσεις της την ποδοπατούν και την λεηλατούν. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που το πολιτικό σύστημα επιχειρεί να μας πείσει ότι τα Τέμπη ήταν ανθρώπινο λάθος. Έτσι τους βολεύει.
Φταίμε εμείς, οι εργαζόμενοι, οι υπάλληλοι που παλεύουν με αντίξοες συνθήκες για το καλύτερο, κακοπληρωμένοι, δυστυχισμένοι, όλοι εμείς που παλεύουμε για την επιβίωση. Εμάς κατηγορούν! Για την πραγματική πληγή όμως της χώρας, μιλιά!
Για τους πολίτες που ζητάνε ρουσφέτια και κάθονται στην καρέκλα του σταθμάρχη χωρίς να το δικαιούνται και χωρίς να έχουν γνώση, μιλιά! Για τους πολιτικούς που εκτελούν τα ρουσφέτια προκειμένου να πάρουν την ψήφο και να κάτσουν στην βουλευτική καρέκλα, όπου θα συνεχίσουν ανενόχλητοι και εις βάρος μας να εκτελούν ρουσφέτια, προκειμένου το κόμμα τους να παραμείνει στην εξουσία, μιλιά!
Αυτό όμως είναι το βαθύ κράτος που μας κυβερνά, που πάντα βρίσκει έναν ανώνυμο σταθμάρχη που γαλουχήθηκε με την σκέψη “αν έχεις μπάρμπα προχώρα” να κουβαλήσει τις δικές του αμαρτίες, που πάντα βρίσκει μέτρια αλλά φιλόδοξα δεκανίκια σε κάθε κλάδο εξουσίας, που πουλάνε την ψυχή τους για να εκτελούν τις εντολές συγκάλυψης.
Αλλά αυτή τη φορά δεν κατάφερε να κρύψει τη βρωμιά γιατί βρήκε εμάς τους συγγενείς και όλους τους πολίτες που μας στήριξαν απέναντί του. Γιατί είναι η ώρα της νίκης, της αλήθειας και της ήττας του σκότους».
«Στην Ελλάδα σκοτώνονται οι πολίτες από τις συνδιαλλαγές κράτους με εργολάβους. Από συμβάσεις που δεν έγιναν ποτέ. Από συστήματα ασφαλείας που δεν τοποθετήθηκαν ποτέ. Από πολιτικούς που δεν λογοδότησαν ποτέ.
Και από την δικαιοσύνη που στην καλύτερη περίπτωση δεν αντιδρά και δεν αναζητά τις ευθύνες όπως έχει καθήκον να πράξει. Και αυτό έχει ένα όνομα: Διαφθορά κρατικής και δικαστικής εξουσίας».
«Στην Ελλάδα η ενημέρωση δεν είναι η τέταρτη εξουσία. Είναι μέρος της καθοδηγούμενης προπαγάνδας των κυβερνήσεων. Τα κανάλια δεν ψάχνουν ευθύνες. Ψάχνουν δικαιολογίες. Η δικαιοσύνη δεν αναζητά την αλήθεια. Αναζητά ισορροπίες – ποιον μπορεί να αγγίξει και ποιον όχι.
Και το πολιτικό σύστημα δεν απολογείται. Κρύβεται. Κι όλοι ξέρουν. Αλλά κανείς δεν μιλά. Γιατί; Γιατί όλο το σύστημα έχει λερωμένη τη φωλιά του.
Γι’ αυτό ακριβώς ένα πολιτικό σύστημα, που στήριξε την ύπαρξή του στην ατιμωρησία, δεν μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη στα Τέμπη και σε κανένα έγκλημα. Δεν μπορεί, γιατί αν το κάνει, θα πρέπει να καταδικάσει τον ίδιο του τον εαυτό...»
«Η δικαιοσύνη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ένας εισαγγελέας η ένα υπουργείο. Η δικαιοσύνη δεν έκανε τη δουλειά της στο έγκλημα των Τεμπών γιατί ενοχλήσαμε εμείς οι συγγενείς τους κυβερνώντες.
Τα κόμματα λειτουργούν για το δικό τους όφελος. Η διαπλοκή είναι ο φυσικός τρόπος λειτουργίας τους. Τα ΜΜΕ είναι φερέφωνα της εξουσίας κ ο πολίτης εκπαιδεύεται από αυτά να φταίει πάντα ο ίδιος».