Ο πνιγμένος από την… τροπολογία πιάνεται. Το Μέγαρο Μαξίμου θέλοντας να πουλήσει πατριωτισμό και δήθεν σεβασμό προς τους πεσόντες για την πατρίδα, μετά τη δικαίωση του Πάνου Ρούτσι, πετάει τους συγγενείς και την ομάδα «Μέχρι Τέλους»… στο πεζοδρόμιο. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που τον περασμένο Μάρτιο υποκλινόταν υποκριτικά μπροστά από τα ονόματα των 57 θυμάτων πρέπει να εφαρμοστεί το δόγμα «νόμος και τάξη».
Οχι απέναντι στην Greek mafia που αιματοκυλίζει δρόμους μέρα μεσημέρι, αλλά απέναντι σε ένα σημείο που υπενθυμίζει το έγκλημα των Τεμπών καθημερινά σε χιλιάδες πολίτες και επισκέπτες της Ελλάδας. Μάλιστα «άργησαν» κιόλας να απαγορεύσουν τις συγκεντρώσεις μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
Οπως επισήμανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στον ΑΝΤ1, «η κυβέρνηση εναρμονίζεται με αυτονόητα αιτήματα της κοινωνίας, της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, που δεν είναι ούτε ακροδεξιοί ούτε ακραίοι εν γένει, λέγοντας “παιδιά, επιτέλους, και αργήσατε”», ενώ εν συνεχεία τόνισε ότι οι κυβερνητικές αποφάσεις απευθύνονται στις «σιωπηρές πλειοψηφίες» της κοινωνίας.
Μετά τα εκατομμύρια που κατέκλυσαν τις πόλεις της Ελλάδας στην επέτειο των δύο ετών από την τραγωδία και τις χιλιάδες που για 23 ολόκληρες μέρες ήταν στο πλευρό του Π. Ρούτσι, είναι πλέον απορίας άξιον πού βρίσκονται αυτές οι «πλειοψηφίες» τις οποίες επικαλούνται τα κυβερνητικά στελέχη. Ειδικά μάλιστα μετά την πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB: έξι στους δέκα διάκεινται θετικά στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη. Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής γνωστά δεδομένα δημιουργείται ένα μεγάλο πλαίσιο σχήματος «Π» αριστερά, μπροστά και δεξιά από το πεζοδρόμιο που περικλείει τον Αγνωστο Στρατιώτη όπου θα απαγορεύεται πάσης φύσεως συγκέντρωση. Μόνο επί του πεζοδρομίου θα μπορούν να συγκεντρώνονται πολίτες, ενώ η ΕΛΑΣ διατηρεί την τήρηση της τάξης.
Στην τροπολογία που αναμένεται να κατατεθεί την προσεχή εβδομάδα είναι αντίθετοι όλοι οι συγγενείς που έχασαν τους ανθρώπους τους στη χειρότερη τραγωδία της ελληνικής σιδηροδρομικής ιστορίας, με τον Παύλο Ασλανίδη, πατέρα του Δημήτρη που έχασε τη ζωή του στο Intercity 62, να τονίζει μιλώντας στο Documento: «Τα ονόματα θα μείνουν εκεί. Θα τα ξαναγράψουμε εμείς οι γονείς και οι φοιτητές που το ξεκίνησαν, μέχρι να μπουν στη φυλακή οι πολιτικοί που είναι μέσα στη Βουλή. Για αυτό γραφτήκαν τα ονόματα. Για να τους υπενθυμίζουν ότι αυτοί είναι οι υπαίτιοι. Οσο κι αν τους πονάει. Οσο για το μνημείο και τα περί σεβασμού, εμένα οι παππούδες μου σκοτώθηκαν στο έπος του 1940. Δεν μπορούν να μας κατηγορούν για βεβήλωση αυτοί που κάθονται μέσα στη Βουλή και δολοφόνησαν τα παιδιά μας όχι μόνο στα Τέμπη, αλλά και στις άλλες μεγάλες τραγωδίες. Τα ονόματα είναι εκεί για να τους υπενθυμίζουν τα εγκλήματά τους».
«Η απόφαση με βρίσκει παντελώς αντίθετο»
Μνήμες από τις πιο σκοτεινές μέρες των μνημονίων ξυπνούν, υπενθυμίζοντας τα κάγκελα που μπήκαν μπροστά από τη Βουλή επί κυβέρνησης Σαμαρά. Τη βαθιά σχέση με τις δημοκρατικές και λαϊκές διεκδικήσεις που έχει ο χώρος του Αγνωστου Στρατιώτη εξηγεί στο Documento ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης, καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας ΕΚΠΑ: «Τα μνημεία έχουν τη δική τους ιστορία. Οταν μιλάμε γι’ αυτή, αλλά και την ιερότητά τους, δεν συνδέεται μόνο με τον προορισμό των μνημείων. Οι πρώτες συζητήσεις στην Ελλάδα ξέρουμε ότι για τον Αγνωστο Στρατιώτη ξεκίνησαν μετά το 1922.
Εντέλει το 1926 ο δικτάτορας Πάγκαλος αποφάσισε για το μνημείο τοποθετώντας το μπροστά από τα παλιά ανάκτορα με την προοπτική ότι αυτά θα στεγάσουν το υπουργείο Στρατιωτικών. Μετά ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποδέχεται αυτήν τη θέση, όπου στα ανάκτορα θα μεταφερθεί η Βουλή. Ο Βενιζέλος έκανε αυτήν τη μετάβαση στην ιδέα ενός μνημείου που θα είναι συνδεδεμένο με τον ναό της δημοκρατίας. Το μνημείο αυτό είναι συνδεδεμένο με την Κατοχή, την Απελευθέρωση, τα Ιουλιανά, την πτώση της χούντας… Γιατί; Γιατί πέραν όλων των άλλων είναι ταυτισμένο με το κοινοβούλιο. Είναι συνυφασμένο με τη λογική της δημοκρατίας, σε μια πλατεία που πήρε το όνομά της επειδή το 1843 ο λαός διεκδίκησε το σύνταγμα. Αυτός ο χώρος αποτελεί κι έναν τόπο έκφρασης και διεκδίκησης».
Ως προς το γεγονός ότι αναμένεται να δημιουργηθεί ένα άβατο, αποστειρώνοντας έναν χώρο μνήμης, ο Β. Καραμανωλάκης επισημαίνει: «Ο Αγνωστος Στρατιώτης έχει ζήσει πολλές εντάσεις, όπως τα κάγκελα, όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να κάνει τον χώρο άβατο. Αυτό όμως που είναι προβληματικό είναι πως μιλάμε για μια απόφαση που θέλει να ρυθμίσει μια μόνιμη κατάσταση και είναι προφανές ότι η απόφαση δεν γίνεται σε κενό χρόνο. Γίνεται λίγες μέρες μετά τη λήξη μιας απεργίας πείνας που είχε τον αντίκτυπο που είχε σε μια υπόθεση που γεννά μια σειρά ζητημάτων και ερωτημάτων στην ελληνική κοινωνία. Αρα αυτό καθιστά την απόφαση αυτή ολοένα πιο προκλητική. Δημιουργεί μια ένταση με τον τρόπο που παίρνεται. Ο συμβολισμός αυτής της κίνησης με βρίσκει παντελώς αντίθετο ως ιστορικό και πολίτη».
«Τα εθνικά μνημεία δεν χρειάζονται “προστασία”»
Μεταξύ των φορέων που σχετίζονται με το μνημείο είναι και ο Δήμος Αθηναίων. «Για μας, η φροντίδα του μνημείου είναι αυτονόητη ευθύνη και όχι πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης» τονίζει ο Χάρης Δούκας μιλώντας στο Documento και εξηγεί ως προς τον καθαρισμό του χώρου: «Η πλατεία Συντάγματος και ο χώρος μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη πλένονται κάθε βράδυ μετά το κλείσιμο του μετρό και την ολοκλήρωση της τροφοδοσίας των καταστημάτων. Σε περιπτώσεις που παρατηρηθεί κάποια έκτακτη ανάγκη, π.χ. ύστερα από διαδηλώσεις, ο φρούραρχος της Βουλής μάς στέλνει γραπτώς αίτημα προκειμένου να επέμβουν τα ειδικά συνεργεία του δήμου. Ενεργούμε πάντα με σεβασμό στην ιερότητα του μνημείου, αλλά είμαστε ταυτόχρονα και συνεπείς ως προς την ηθική υποχρέωση που έχουμε να στηρίζουμε όσους αγωνίζονται για αλήθεια και δικαιοσύνη. Γιατί τα εθνικά μνημεία δεν χρειάζονται “προστασία” από τον λαό, αλλά απ’ όσους επιχειρούν να καταστρατηγήσουν τις αξίες που αυτά τιμούν».
Σχετικά με τον επικείμενο εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου ο δήμαρχος υπογραμμίζει: «Οι εξέδρες των επισήμων θα τοποθετηθούν σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές και με σεβασμό στον δημόσιο χώρο και στα μνημεία της πλατείας, όπως γίνεται πάντα. Η τοποθέτησή τους άλλωστε δεν επηρεάζει το σημείο όπου έχουν γραφτεί τα ονόματα των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών».
«Δεν θέλουν να μιλάμε για τις ευθύνες τους;»
Μέλη της ομάδας «Μέχρι Τέλους» καταγγέλλουν τα κυβερνητικά τερτίπια και αναρωτιούνται για το «γιατί» της ξαφνικής απαγόρευσης
«Κι η καρδιά μας χτυπάει εδώ
κάθε ώρα και κάθε λεπτό
για δικαίωση αλήθεια και φως
ν’ αλαφρύνει ο δικός σου σταυρός»
Οι παραπάνω στίχοι είναι από το τραγούδι «Μαζί σου μέχρι τέλους» που τα μέλη της ομάδας «Μέχρι Τέλους» τραγούδησαν στον Π. Ρούτσι ανήμερα των γενεθλίων του. Μια μέρα πριν είχε σταματήσει την απεργία πείνας μετά την αποδοχή όλων των αιτημάτων του για την εκταφή του γιου του Ντένις. Το «εδώ» στον πρώτο στίχο του ρεφρέν είναι σαφές. Είναι το σημείο όπου ξεκίνησαν όλα γι’ αυτή την ομάδα.
Δεν βανδάλισαν ούτε έστησαν τσαντίρι
Ηταν στην επέτειο των δύο ετών από το δυστύχημα όταν τα ΜΑΤ του υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη χτυπούσαν ανελέητα ειρηνικούς διαδηλωτές. Κάθε χτύπημα και δακρυγόνο οδήγησε το ίδιο βράδυ στις 28.02.2025 τα νέα παιδιά να έρθουν στον χώρο των ονομάτων. Ηταν ο Π. Ρούτσι τότε που μπήκε μπροστά στα ΜΑΤ για να σταματήσουν να χτυπούν αυτά τα παιδιά. Και εκείνο το βράδυ ακούστηκε η πρώτη ανάγνωση των ονομάτων. Οταν ο Π. Ρούτσι έκανε απεργία πείνας, τα ίδια παιδιά βρίσκονταν κάθε μέρα δίπλα του. Δεν βανδάλισαν ούτε έστησαν κάποιο τσαντίρι. Ανάβουν κεριά δίπλα από το κάθε όνομα και αφήνουν λουλούδια στο σημείο. Κάθε βράδυ, την ώρα της σύγκρουσης των δύο τρένων στα Τέμπη, στις 23.18, διαβάζουν τα ονόματα των θυμάτων. Είναι οι φύλακες της μνήμης που επιθυμεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να πετάξει στο πεζοδρόμιο.
Η Κατερίνα Βουτσινά, αδερφή του Γιάννη Βουτσινά που έχασε τη ζωή του στα Τέμπη, είναι δίπλα στην ομάδα «Μέχρι Τέλους» και επισημαίνει: «Για 23 ημέρες, που κάθε μέρα πήγαινα για συμπαράσταση στον απεργό πείνας Π. Ρούτσι, δεν υπήρξε κανένα περιστατικό ασεβείας προς το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Κάθε μνημείο, κάθε οικοδόμημα πρεσβεύει κάτι. Πίσω από το μνημείο υπάρχει η Βουλή που καταπάτησε το ίδιο το σύνταγμα για να ρίξει στα μαλακά τους πολιτικούς-υπεύθυνους για το φονικό των Τεμπών. Τα ονόματα ενόχλησαν ή η υπενθύμιση των πράξεών τους; Δεν θέλουν να θυμούνται ότι έχουν βάψει τα χέρια τους με το αίμα των 57 νεκρών;».
«Γιατί τώρα;» αναρωτιέται ο Ηλίας Κλητήρης, ειδικός παιδαγωγός και μέλος της ομάδας «Μέχρι Τέλους», ο οποίος τονίζει: «Ξαφνικά, ύστερα από οκτώ μήνες που είμαστε εδώ κάθε βράδυ, η κυβέρνηση αποφάσισε με το έτσι θέλω αρχικά να τα εξαφανίσει. Μετά το ξανασκέφτηκαν καλύτερα και αντιλήφθηκαν ότι δεν τους συμφέρει. Γι’ αυτό και προχωρούν στην εύκολη λύση να διώξουν την ομάδα “Μέχρι Τέλους” από το σημείο. Φοβούνται όσα έγιναν δίπλα στα ονόματα. Τη μεγάλη αγάπη της κοινωνίας δίπλα στον Π. Ρούτσι και το γεγονός ότι κάθε βράδυ ακούγονται τα ονόματα των ανθρώπων που για τον χαμό τους ευθύνονται αυτοί που βρίσκονται εντός της Βουλής. Στην ομάδα μας πέραν των απλών μελών υπάρχουν τόσο συγγενείς των θυμάτων όσο και επιζώντες του τρένου. Είμαστε μια οικογένεια και δεν μπορούν να απαγορεύσουν σε αυτούς που είμαστε μια οικογένεια πλέον να παρευρισκόμαστε εκεί και να συνεχίσουμε να διαβάζουμε τα ονόματα».
«Επικοινωνιακά παιχνίδια στην πλάτη μας»
Τον Ηλ. Κλητήρη συμπληρώνει η Ελενα Λαποκωνσταντάκη της ομάδας «Μέχρι Τέλους», στρέφοντας τα βέλη της προς τον πρωθυπουργό: «Βρισκόμαστε ανάμεσα σε πολιτικά επικοινωνιακά τερτίπια του ίδιου του πρωθυπουργού για να μειώσει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης. Μόνο και μόνο γιατί τόλμησε να πει το αυτονόητο για το δίκιο και την προσπάθεια του Π. Ρούτσι. Δεν βρίσκω τον λόγο αυτής της σπασμωδικής και παιδιάστικης προσπάθειας, αφού τη φύλαξη και εποπτεία έχει και πάλι η ΕΛΑΣ. Από τη στιγμή που απαγορεύει την κάθε συγκέντρωση πολιτών πάνω από την πεζοδρόμηση, θα πρέπει ως οφείλει δικαίως να απαγορευτεί και κάθε άλλη δραστηριότητα από τη μεριά του ως “δίκαιος” αρχηγός κράτους και ως υποχρεούται να μη διαχωρίζει την πρόσβαση του Ελληνα πολίτη από αυτή του πολίτη από άλλο κράτος που έρχεται για τουριστικούς σκοπούς».
Απόψε στις 20.00 η ομάδα «Μέχρι Τέλους» έχει απευθύνει ειρηνικό κάλεσμα διαμαρτυρίας στον χώρο με αφορμή την τροπολογία.
