Οελληνικός τουρισμός, κάποτε περήφανο καμάρι της χώρας, βυθίζεται σε μια πρωτοφανή κρίση, με τις συνθήκες εργασίας να θυμίζουν «γαλέρες» και την ποιότητα των υπηρεσιών να καταρρέει υπό το βάρος της εργοδοτικής εκμετάλλευσης.
Ο πρόεδρος των εργαζομένων στον τουρισμό και τον επισιτισμό, Γιώργος Χοτζόγλου, με μια φωνή γεμάτη οργή και απόγνωση, κατήγγειλε στον ΣΚΑΪ την πλήρη διάλυση του κλάδου, αποκαλύπτοντας μια σκληρή πραγματικότητα ότι μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, «δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο». Με 80.000 κενές θέσεις εργασίας να έχουν παγιωθεί και εργαζόμενους να καταρρέουν κάτω από εξαντλητικά ωράρια, η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη λάμψη της ως τουριστικός προορισμός, αφήνοντας πίσω μόνο τα συντρίμμια ενός κλάδου σε απόλυτη παρακμή.
«Μετά από έξι χρόνια, οι εργασιακές σχέσεις έχουν διαλυθεί ολοκληρωτικά», δήλωσε ο Χοτζόγλου, επικαλούμενος την περιβόητη ατάκα του Μηταράκη για την κατάσταση στον τουρισμό. Οι συνθήκες που περιέγραψε είναι εφιαλτικές γιατί οι εργαζόμενοι δουλεύουν 13-15 ώρες την ημέρα, επταήμερα, χωρίς ανάπαυλα, σε συνθήκες που θυμίζουν σκλαβιά. Η ψηφιακή κάρτα εργασίας, που θα μπορούσε να αποτελέσει εργαλείο προστασίας, αποκάλυψε το μέγεθος της εκμετάλλευσης, με τις δηλωμένες υπερωρίες να αυξάνονται κατά 1.000%.
«Αντί να πανηγυρίζουν στο υπουργείο Εργασίας, θα έπρεπε να κρύβονται από ντροπή», τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι η αύξηση αυτή απλώς επιβεβαιώνει τις καταγγελίες των εργαζομένων για χρόνια.Η εικόνα στους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς είναι τραγική. Ένας σερβιτόρος εξυπηρετεί 55 πελάτες, ενώ οι καμαριέρες σε πολυτελή θέρετρα περνούν από τα δωμάτια κάθε δεύτερη μέρα, αδυνατώντας να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
Οι 80.000 κενές θέσεις εργασίας, που πλέον έχουν γίνει δομικό πρόβλημα, απειλούν την ίδια την ποιότητα του τουριστικού προϊόντος. «Δεν είμαστε ελκυστικοί, δεν παρέχουμε καλές υπηρεσίες και είμαστε πανάκριβοι», προειδοποίησε ο Χοτζόγλου.
Η κρίση κορυφώθηκε το καλοκαίρι του 2021, όταν οι εργαζόμενοι, εξουθενωμένοι από δύο χρόνια αναστολών συμβάσεων και μισθούς πείνας των 534 ευρώ, εγκατέλειψαν μαζικά τον κλάδο. Πολλοί στράφηκαν σε ανταγωνιστικούς τουριστικούς προορισμούς του εξωτερικού ή σε άλλους τομείς, μη αντέχοντας την εργοδοτική παραβατικότητα που ενισχύθηκε από τον νόμο Χατζηδάκη.
Το επίδομα ανεργίας, ανεπαρκές για να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση, έσπρωξε ακόμα περισσότερους εργαζόμενους μακριά από τον τουρισμό, αφήνοντας πίσω έναν κλάδο σε απόλυτη παρακμή. «Η εργοδοτική ασυδοσία του 2021 δεν είχε προηγούμενο», κατήγγειλε ο Χοτζόγλου, αποτυπώνοντας την απόγνωση χιλιάδων εργαζομένων που είδαν τα δικαιώματά τους να συνθλίβονται.
Η κατάσταση στον τουριστικό κλάδο δεν είναι απλώς μια εργασιακή κρίση, είναι μια εθνική τραγωδία που απειλεί την ίδια την ταυτότητα της Ελλάδας ως κορυφαίου τουριστικού προορισμού. Οι εργαζόμενοι, εξαντλημένοι από τα εξοντωτικά ωράρια και την έλλειψη προσωπικού, αδυνατούν να προσφέρουν την ποιότητα που κάποτε καθόριζε τον ελληνικό τουρισμό.
Η παγίωση 80.000 κενών θέσεων εργασίας και η εισαγωγή προτάσεων για 13ωρη εργασία αποτελούν, σύμφωνα με τον Χοτζόγλου, την επιτομή της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής. «Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο», επανέλαβε, με τη φωνή του να κουβαλά το βάρος μιας βιομηχανίας που καταρρέει και μιας κοινωνίας που πληρώνει το τίμημα της εργασιακής εξαθλίωσης.
Το ερώτημα παραμένει, πώς μπορεί η Ελλάδα να ανακτήσει τη χαμένη της αίγλη, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της τουριστικής βιομηχανίας ζουν σε συνθήκες που τους συντρίβουν;
