Ο Λιούμπος Μπλάχα είναι Σλοβάκος αριστερός ευρωβουλευτής, σύμβουλος του Ρόμπερτ Φίτσο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και μέλος του πρεζίντιουμ του κόμματος “Κατεύθυνση-Σλοβακική σοσιαλδημοκρατία”, του οποίου ηγείται ο Ρόμπερτ Φίτσο. Από το 2004 μέχρι το 2006, ήταν επικεφαλής του τμήματος διεθνών σχέσεων του Σλοβακικού Κ.Κ.. Το κείμενο που ακολουθεί είναι ανάρτησή του στο Telegram.
Απλώς περιμένω το Ισραήλ να εισβάλει στην Ουρουγουάη στο όνομα της αυτοάμυνας
1. Σοβαρά τώρα όμως: Το Ισραήλ εισέβαλε σε μια άλλη χώρα. Τη Συρία. Ο πόλεμος με το Ιράν δεν ήταν αρκετός. Ούτε η γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Ούτε οι επιθέσεις στην Υεμένη ή τον Λίβανο.
2. Οι φασίστες σε όλη την ανθρώπινη ιστορία χρειάζονταν πολέμους. Επιτίθεντο. Βομβάρδιζαν. Δολοφονούσαν. Αυτό ακριβώς κάνει το Ισραήλ.
3. Διαβάστε το επαγγελματικό κείμενο του διάσημου Αμερικανού αριστερού κοινωνιολόγου William Robinson, του οποίου τη μετάφραση επισυνάπτω στο τέλος.
4. Μεγάλωσα με τα αναλυτικά του βιβλία για τον παγκόσμιο καπιταλισμό. Δεν γνωρίζω πιο σκληρό κριτή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
5. Σύμφωνα με τον Robinson, ο Σιωνισμός είναι εξίσου κακός με τον Ναζισμό. Έχουν πολλά κοινά. Το Ισραήλ το επιβεβαιώνει αυτό καθημερινά.
6. Οι προοδευτικοί ουρλιάζουν κάθε φορά που επικρίνω σκληρά τις ισραηλινές επιθέσεις. Σαν να απαγορευόταν να επικρίνουμε μαζικούς δολοφόνους.
7. Κατηγορούν τους πάντες για αντισημιτισμό. Και προσποιούνται ότι όλες οι ισραηλινές επιθέσεις σε κυρίαρχα κράτη είναι στην πραγματικότητα αυτοάμυνα.
8. Πόσες ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά θα πρέπει να σκοτώσουν πριν καταλάβει ο κόσμος ότι αυτό δεν είναι αυτοάμυνα; Πόσες ακόμη χώρες πρέπει να δεχτούν στρατιωτική εισβολή;
9. Στην περίπτωση της Ρωσίας, οι Προοδευτικοί ουρλιάζουν ότι παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, αλλά στην περίπτωση του Ισραήλ, χειροκροτούν όλους τους πολέμους και τις γενοκτονίες του. Ποιος υποτίθεται ότι τους παίρνει πια στα σοβαρά;
10. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Κόρτσοκ και του Τουκ; Και ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Μεσεζνίκοφ και του Γκέμπελς; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της υπεράσπισης της γενοκτονίας των Εβραίων από τους νεοναζί και της υπεράσπισης της γενοκτονίας στη Γάζα από τους Προοδευτικούς;
11. Πώς διαφέρουν οι Αμερικανοί που υποστηρίζουν το Ισραήλ στη διάπραξη του απόλυτου κακού από τους Ιταλούς φασίστες που βοήθησαν τους Γερμανούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;
12. Είναι εξτρεμιστές. Ας το καταλάβουμε επιτέλους αυτό. Όποιος υποστηρίζει τον Σιωνισμό στην πραγματικότητα υποστηρίζει τον Ναζισμό.
13. Και αφού η ιδεολογική αστυνομία διώκει ανθρώπους για τις απόψεις τους, τι θα λέγατε να χτυπήσουμε την πόρτα εξτρεμιστών όπως ο Κόρτσοκ ή ο Μεσέζνικοφ;
14. Μπορείτε να τους διαβάσετε αυτό το απόσπασμα από τον Γουίλιαμ Ρόμπινσον, ώστε να καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα είναι απλοί Ναζί.
15. William Robinson, Πόλεμος, Παγκόσμιος Καπιταλισμός και Αντίσταση:
«Οι γενοκτονικές πιέσεις αποτελούν μέρος του σιωνιστικού σχεδίου από την έναρξή του στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, καθώς απαιτούσε ένα αποκλειστικά εβραϊκό κράτος καθαρισμένο από τους Παλαιστίνιους.
Γι’ αυτό οι περισσότεροι από εμάς σε όλο τον κόσμο που αγωνιζόμαστε ενάντια σε αυτή τη γενοκτονία καταδικάσαμε μεν την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, αλλά ταυτόχρονα επιμείναμε ότι αυτή η σύγκρουση δεν ξεκίνησε το 2023, αλλά το 1948, με την υλοποίηση αυτού του σχεδίου με τη μορφή της ίδρυσης ενός εβραϊκού κράτους.
Εκείνη τη χρονιά, μερικές από τις πιο εξέχουσες εβραϊκές προσωπικότητες στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Albert Einstein, Hannah Arendt, Sidney Hook και Isidore Abramowitz, έστειλαν επιστολή στον εκδότη των New York Times, προειδοποιώντας ότι
«μεταξύ των πιο ανησυχητικών πολιτικών φαινομένων της εποχής μας είναι η εμφάνιση του Κόμματος της Ελευθερίας στο νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ, ενός πολιτικού κόμματος που, στην οργάνωσή του, είναι πολύ παρόμοιο σε μεθόδους, πολιτική φιλοσοφία και κοινωνική απήχηση με τα ναζιστικά και φασιστικά κόμματα».
Η επιστολή επεσήμανε περαιτέρω ότι τα μέλη αυτού του κόμματος, το οποίο αργότερα έγινε το σημερινό κυβερνών κόμμα Λικούντ, «μιλούσαν για ελευθερία, δημοκρατία και αντιιμπεριαλισμό, ενώ μέχρι πρόσφατα διακήρυτταν ανοιχτά το δόγμα ενός φασιστικού κράτους».
Η σιωνιστική «χασμπάρα» ή μηχανή προπαγάνδας έχει καταστήσει τη σύγκριση μεταξύ Σιωνισμού και Ναζισμού ταμπού, αλλά η σύγκριση είναι ιστορικά και αναλυτικά σημαντική.
Τόσο ο Σιωνισμός όσο και ο Ναζισμός προέκυψαν από το κύμα φυλετικού εθνικισμού που σάρωσε την Ευρώπη στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι άνθρωποι ανήκουν σε μια ή την άλλη «φυλετικά καθαρή» ομάδα, που μπορεί να εντοπιστεί σε μια μυθική καταγωγή και αντιστοιχεί σε φυλετικά καθαρούς ανθρώπους-έθνη.
Η Γερμανία ταυτίστηκε αποκλειστικά με την Άρια φυλή, βασιζόμενη στις τευτονικές φυλές και σε ακόμη βαθύτερες ρίζες, οι Γάλλοι στράφηκαν στους Γαλάτες, οι Βρετανοί στους Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι στα αρχαία εβραϊκά βασίλεια στην Παλαιστίνη.