Συγκεκριμένα, κατέχουν το 14,46% του συνολικού όγκου του πολύτιμου μετάλλου που έχει εξορυχθεί από την ανθρωπότητα σε όλη την ιστορία.
Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τη Γεωλογική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS) και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού (WGC).
Ο συνολικός όγκος χρυσού που έχει εξορυχθεί μέχρι σήμερα ανέρχεται σε περίπου 187 χιλιάδες τόνους.
Σύμφωνα με γεωλογικές εκτιμήσεις, τα ανακτήσιμα αποθέματα χρυσού που εξακολουθούν να βρίσκονται στον φλοιό της γης εκτιμώνται σε περίπου 64 χιλιάδες τόνους, ποσότητα σχεδόν τρεις φορές μικρότερη από αυτή που έχει ήδη εξορυχθεί.
Από τα παγκόσμια αποθέματα χρυσού, περίπου το 18,75% βρίσκεται στη Ρωσία, καθιστώντας τη μία από τις κυρίαρχες χώρες όσον αφορά τον όγκο των ακατέργαστων αποθεμάτων χρυσού, μαζί με την Αυστραλία.
Το 2024, η παγκόσμια παραγωγή χρυσού ανήλθε σε 3.300 τόνους. Η Ρωσία αντιπροσώπευσε το 9,4% αυτής της παραγωγής, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση παγκοσμίως.
Στην πρώτη θέση παρέμεινε η Κίνα με μερίδιο 11,5%, ενώ η Αυστραλία βρέθηκε στην τρίτη θέση με ποσοστό 8,8%.
Στο τέλος του 2024, τα αποθέματα χρυσού που κατείχαν οι κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως ανήλθαν συνολικά σε 36.306 τόνους.
Οι σημαντικότεροι κάτοχοι
Οι μεγαλύτερες ποσότητες συγκεντρώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περίπου 8,1 χιλιάδες τόνους (ποσοστό 3,24% του συνολικού εξορυγμένου χρυσού).
Ακολουθούν η Γερμανία με περίπου 3,3 χιλιάδες τόνους (1,33%), η Ιταλία με 2,3 χιλιάδες τόνους (0,98%), η Γαλλία με 2,2 χιλιάδες τόνους (0,97%) και η Ρωσία με περίπου 2,2 χιλιάδες τόνους (0,93%).
Οι χώρες αυτές συγκαταλέγονται στους πέντε μεγαλύτερους κατόχους επίσημων αποθεμάτων χρυσού παγκοσμίως.
Άλλοι σημαντικοί κάτοχοι χρυσού περιλαμβάνουν την Κίνα (0,91% του παγκόσμιου αποθέματος), την Ελβετία (0,41%), την Ινδία (0,35%), την Ιαπωνία (0,34%) και την Τουρκία (0,25%).
Ο χρυσός εξακολουθεί να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στο διεθνές νομισματικό και αποθεματικό σύστημα, χάρη στην ικανότητά του να διατηρεί την αξία του σε περιόδους οικονομικής αστάθειας, πληθωρισμού και γεωπολιτικών κινδύνων.
Μέσα στο κλίμα αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων, κυρώσεων και γενικότερης παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας, πολλές χώρες, ανάμεσά τους η Ρωσία και η Κίνα, συνεχίζουν να ενισχύουν τα αποθέματά τους σε χρυσό, επιδιώκοντας τη διαφοροποίηση των αποθεματικών τους από περιουσιακά στοιχεία συνδεδεμένα με το δολάριο και τη θωράκιση της χρηματοπιστωτικής τους σταθερότητας.
Σήμα κινδύνου για την παγκόσμια οικονομία
Την ώρα που το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δείχνει ρωγμές – από την υπερχρέωση των κρατών ώς τις σκεπτικιστικές διακηρύξεις κορυφαίων θεσμικών οργάνων – ένας «χρυσός πυρετός» έχει επεκταθεί στις κύριες κεντρικές τράπεζες και τα μεγάλα family offices.
Σύμφωνα με την ανάλυση της GoldSwitzerland, καταγράφεται εντυπωσιακή συσσώρευση χρυσού, που σηματοδοτεί πως οι θεσμοί αυτοί θεωρούν πλέον το πολύτιμο μέταλλο ως την «τελευταία γραμμή άμυνας» απέναντι σε όσα έρχονται.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει ο ελβετικός οίκος, πολλοί αναρωτιούνται αν είναι πλέον αργά για να αγοράσουν χρυσό, αν ο χρυσός έχει φτάσει στο αποκορύφωμά του και αν έχουν χάσει την ευκαιρία τους.
Ωστόσο, η παρακάτω σειρά από γεγονότα, αριθμούς και ρεαλιστικές επισημάνσεις θα διαλύσει τέτοιους φόβους, καθώς ο ρόλος, η πορεία της τιμής και οι μέρες του χρυσού μόλις αρχίζουν.
Σε έναν κόσμο γεωπολιτικών εντάσεων, νομισματικών αυταπατών, βομβαρδισμών, διογκούμενου χρέους, απαξιωμένων ηγεσιών, αναποτελεσματικών συνόδων, εργαλειοποιημένου εμπορίου και μιας γελοιοποιημένης αφηγηματικής κάλυψης από τα ΜΜΕ, είναι δύσκολο να βρεις έναν φάρο μέσα σε τέτοια ομίχλη.
Παρότι ο κόσμος πλησιάζει περισσότερο από ποτέ στον πυρηνικό πόλεμο μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας, οι αγορές – πάντα σίγουρες ότι μία ακόμη κρίση θα φέρει νέο κύμα ρευστότητας – συνέχισαν να προχωρούν σαν τον Τιτανικό, χωρίς φόβο για παγόβουνα.
Ο σύμβουλος της GoldSwitzerland, Ronnie Stoeferle, περιέγραψε σκωπτικά τη συμπεριφορά των S&P, NASDAQ και NVIDIA ως σχεδόν «ζεν μοναχού».
Όμως δεν υπάρχει τίποτα το «ζεν» σε αυτές τις αγορές, αυτές τις εποχές, αυτά τα νομίσματα ή αυτά τα χρηματοπιστωτικά συστήματα.
Και σίγουρα τίποτα το «ζεν» στο κάποτε ιερό 10ετές ομόλογο του αμερικανικού δημοσίου (UST)…
Πώς το ξέρουμε αυτό; Πώς το γνωρίζαμε ανέκαθεν; Με λίγα λόγια: ποιος ήταν πάντα ο ένας και μοναδικός φάρος των επενδυτών; Η απάντηση είναι τόσο απλή όσο και διαχρονική, άφθαρτη και ειλικρινής: ο χρυσός.
Φάση συσσώρευσης
Όπως επισημαίνει ο ελβετικός οίκος, σε αντίθεση με τους πολιτικούς που μάχονται για εξουσία όπως τα γαϊδούρια για σανό (Chamfort), εξαπολύοντας απειλές, υποσχέσεις και «θαυματουργές λύσεις» για έναν ακόμη follower, ψήφο ή παραχώρηση, οι σοβαροί επενδυτές σε χρυσό – από οικογενειακά γραφεία γενεών και διαχειριστές χαρτοφυλακίων έως τα κρατικά επενδυτικά ταμεία της Ανατολής, τις κεντρικές τράπεζες και ακόμη και το ΔΝΤ και την BIS – συσσωρεύουν αθόρυβα το πολύτιμο μέταλλο σε πρωτοφανή επίπεδα.
Τα τελευταία 3 χρόνια (από τότε που οι ΗΠΑ επιπόλαια όπλισαν το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα), οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν πάνω από 1.000 τόνους χρυσού ετησίως.
Ο μέσος ετήσιος όγκος αγοράς χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες έχει εκτιναχθεί από τους 118 τόνους (προ 2022) σε πάνω από 290 τόνους ανά τράπεζα ανά έτος, μετά την «εργαλειοποίηση» του δολαρίου.
Με λίγα λόγια, παρά την ομίχλη, την πολυλογία, τη φημολογία και τα debates, οι επενδυτές πολύτιμων μετάλλων παρακολουθούν τι κάνει ο χρυσός και όχι τι λένε οι αποτυχημένοι πολιτικοί και τα χρεοκοπημένα συστήματα.
Ο Nassim Taleb δήλωσε ευθέως σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Bloomberg αυτό που κανείς άλλος δεν τολμά: ότι ο χρυσός γίνεται de facto το άτυπο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Εμείς το λέμε εδώ και χρόνια — όχι γιατί λατρεύουμε τις κενές φράσεις πολιτικών και αναλυτών, αλλά γιατί παρατηρούμε τι κάνει ο χρυσός.
Ας δούμε λοιπόν τι κάνει ο χρυσός — σιωπηρά, ήρεμα και ιστορικά — και τι σηματοδοτεί εδώ και χρόνια.
Το 1971, όταν το δολάριο αποσυνδέθηκε από τον χρυσό, ακολούθησαν ραγδαία αύξηση της νομισματικής προσφοράς, πληθωρισμός και εκρηκτική άνοδος της τιμής του χρυσού — που ελέγχθηκε μόνο από τις επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων του Volcker μετά το 1980.
Ακόμα και στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, ο χρυσός λειτούργησε ως η καλύτερη αντιστάθμιση έναντι της τέλειας καταιγίδας των αγορών.
Το μόνο που «έσωσε» τότε τις όχι και τόσο «ζεν» μετοχές ήταν το απεριόριστο τύπωμα χρήματος του Bernanke.
Αλλά σήμερα, με το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ να αγγίζει τα 37 τρισεκατομμύρια δολάρια, γνωρίζουμε (και γνωρίζαμε από την αρχή) ότι οι αυξήσεις επιτοκίων δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν για τον Powell όπως λειτούργησαν για τον Volcker.
Οι πολιτικές του Powell για «υψηλά επιτόκια για περισσότερο καιρό» ήταν καταδικασμένες εξαρχής από τα σκληρά μαθηματικά της δημοσιονομικής ασφυξίας.
Με απλά λόγια, η Αμερική έχει τόσο πολύ χρέος που δεν αντέχει τις ίδιες της τις αυξήσεις επιτοκίων.
Γνωρίζουμε επίσης ότι το τύπωμα χρήματος τύπου QE δεν είναι πια βιώσιμη επιλογή και ότι το Νόμπελ του Bernanke για αυτή την «προσωρινή» λύση έχει οδηγήσει σε έναν εφιάλτη νομισματικής απαξίωσης.
Με λίγα λόγια, η Fed είναι παγιδευμένη. Στη γωνία. Χωρίς καλές επιλογές. Τελεία.
Σήματα της χρυσής ισχύος
Υπάρχουν όμως και πολύ πιο πρόσφατα και ταυτόχρονα αγνοημένα σήματα από αυτή την ταπεινή «πέτρα για κατοικίδια», που σιωπηλά γελά τελευταία, καθώς το παγκόσμιο σύστημα γίνεται όλο και πιο απελπισμένο και συγκεντρωτικό.
Από την πρώτη κιόλας μέρα των κυρώσεων κατά του Πούτιν, είπαμε ότι η εμπιστοσύνη στο δολάριο και στα ομόλογα UST θα μειωνόταν και ο χρυσός θα ανέβαινε ως αντικαταστάτης αυτής της δυσπιστίας.
Αυτό ακριβώς και συνέβη, παρά τις «ευγενικές» αντιπαραθέσεις με τους υποστηρικτές του «ισχυρού δολαρίου», καθώς η αποδολαριοποίηση δεν έμεινε απλώς ένας τίτλος, αλλά μια παγκόσμια και μη αναστρέψιμη τάση.
Παρακολουθήσαμε επίσης με μεγάλη προσοχή την κρίσιμη κίνηση της BIS να χαρακτηρίσει τον φυσικό χρυσό ως Tier-One αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο.
Αυτό ήταν ένα ακόμη σιωπηλό, αλλά ουσιαστικό σήμα, που τα ΜΜΕ αγνόησαν, ότι ο χρυσός καθιερώνεται ως ένα πολύ πιο αξιόπιστο και αντικειμενικά ανώτερο μέσο αποθήκευσης αξίας σε σχέση με το υπερεκδομένο και εργαλειοποιημένο αμερικανικό κρατικό χρέος.
Τέλος, παρακολουθήσαμε ακόμα ένα κραυγαλέο αλλά και πάλι αγνοημένο σήμα: την εκτίναξη της ζήτησης και των παραδόσεων φυσικού χρυσού στο χρηματιστήριο COMEX.
Ήταν μια φωτεινή ένδειξη ότι τα κράτη προτιμούν φυσικό χρυσό από χαρτονόμισμα ή υποσχέσεις πληρωμής των ΗΠΑ.
Το Παλιό Σύστημα
Σύμφωνα με την GoldSwitzerland, τέτοια σινιάλα από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), το χρηματιστήριο εμπορευμάτων COMEX και τις πολιτικές αποδολαριοποίησης των BRICS ήταν ανάλογα με στρατούς που προετοιμάζουν αργά τα χρηματοοικονομικά πυροβόλα τους για μια τεράστια ανατροπή στο παγκόσμιο νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Δυστυχώς, αυτό το ίδιο σύστημα — άγνωστο στους περισσότερους συμμετέχοντες και στους κερδοσκόπους βάσει τάσης — είχε ήδη φτάσει σε ένα ξεκάθαρο Σημείο Καμπής του Γκέτισμπεργκ, στο οποίο ο αγώνας για να σωθεί μπορεί να συνεχιστεί, αλλά ο πόλεμος έχει ήδη χαθεί.
Η μεγαλύτερη απώλεια; Το δολάριο… Σήμερα βλέπουμε τα απελπισμένα σημάδια αυτού του χαμένου πολέμου στις προσπάθειες να σωθεί ένα αλλιώς αποδομημένο και απαξιωμένο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, το οποίο ακόμη και η JP Morgan ομολογεί ότι είναι υπερτιμημένο κατά 15 % βάσει των μακροπρόθεσμων πραγματικών συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Μόνο εφέτος, το δολάριο έχει χάσει το 10 % της αξίας του και καταγράφει τη χειρότερη απόδοσή του στο πρώτο εξάμηνο εδώ και σχεδόν 40 χρόνια.
Την ίδια στιγμή, το EUR-USD πλησιάζει το 1,17 και ο χρυσός σταθεροποιείται.