Τις τελευταίες ημέρες, μεγάλες εφημερίδες των ΗΠΑ (Washington Post, Wall Street Journal) έχουν δημοσιοποιήσει αυτό που μέχρι τότε ψιθυριζόταν και ήταν ήδη γνωστό στους “παροικούντες την αλ Κούντς”: Ότι δηλαδή, σε μερικές μέρες (ίσως 1-2 εβδομάδες) θα τελειώσουν τα αποθέματα πυρομαχικών της αεράμυνας του νεοναζιστικού ψευδοκράτους.
Το άρθρο της Washington Post έδινε προθεσμία 10-12 μέρες, από τις οποίες έχουν περάσει οι δύο. Το δε άρθρο της WSJ ανέφερε ότι ήδη είχαν ελαττωθεί επικίνδυνα τα αποθέματα πυρομαχικών, ειδικά για το Arrow, το σύστημα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς της παιδοκτονικής οντότητας.
Επί δεκαετίες, η ηγεσία του γενοκτονικού μορφώματος περηφανευόταν ότι την αεράμυνά της δε μπορεί να την περάσει ούτε κουνούπι. Και είναι γεγονός ότι όσο δε δεχόταν επιθέσεις, δεν είχε υπάρξει και παραβίαση του εναερίου χώρου της.
Με δεδομένο το μικρό μέγεθος του ρατσιστικού ψευδοκράτους, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι ο εναέριος χώρος του μπορεί να φυλαχτεί. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Τα γεγονότα δείχνουν ότι το επίπεδο των αντιαεροπορικών συστημάτων της Δύσης υστερεί κατά τουλάχιστον δύο δεκαετίες σε σχέση με τα πιο προηγμένα συστήματα της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν (το τελευταίο, πέρα από τα Ρωσικά και Κινέζικα συστήματα που έχει αγοράσει, έχει αναπτύξει και μία σειρά δικά του, με το Bavar-373 να θεωρείται τουλάχιστον ισάξιο του S-400). Ακόμη όμως και αν είχε τα κορυφαία παγκοσμίως συστήματα, αυτό δε θα το εξασφάλιζε στην παρούσα σύγκρουση, όπως θα δούμε παρακάτω.
Η αντιαεροπορική άμυνα της εγκληματικής οντότητας εξασφαλίζεται (τρόπος του λέγειν) από μία σειρά διαφορετικών συστημάτων: Το σιδερένιο θόλο (που πλέον έχει αποδειχτεί χάρτινος), τους Πάτριοτ, τη Σφεντόνα του Δαυίδ και τους Arrow 2 και 3. Μετά τις επιθέσεις του Ιράν το 2004, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων Αληθής Υπόσχεση ΙΙ και Αληθής Υπόσχεση ΙΙΙ, ιδιαίτερα τη δεύτερη, κατά την οποία οι πύραυλοι της Ισλαμικής Δημοκρατίας διαπέρασαν την πολυεπίπεδη αεράμυνα του μορφώματος χωρίς να πολυπροσέξουν καν ότι υπήρχε και έπληξαν στόχους υψηλής αξίας όπως τις αεροπορικές βάσεις του μορφώματος, οι ΗΠΑ έστειλαν προς ενίσχυσή του συστήματα THAAD – το καμάρι της αμυντικής τους βιομηχανίας. Παρ’ όλα αυτά, κατ’ επανάληψη οι πύραυλοι του στρατού της Υεμένης κουρέλιασαν και αυτά τα συστήματα.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
– Οι Πάτριοτ είναι το πρώτο αντιπυραυλικό σύστημα που εγκαταστάθηκε στο κατεχόμενο έδαφος της Παλαιστίνης, από την εποχή της πρώτης επίθεσης των ΗΠΑ κατά του Ιράκ. Τότε είχαν διαφημιστεί ότι παρείχαν πρακτικά 100% προστασία, γεγονός που ήταν ήδη σαφές ότι αποτελεί προπαγάνδα, αφού, όπως θα θυμούνται οι παλιοί, αρκετοί Ιρακινοί Σκουντ είχαν προσγειωθεί στην κατεχόμενη Γιάφα ( που ακόμη επίσημα ονομάζεται “Τελ Αβίβ”). Απόρρητη έρευνα που είχε γίνει τότε είχε καταλήξει ότι το ποσοστό επιτυχίας των Πάτριοτ ήταν γύρω στο 10% – και μιλάμε για αποτελεσματικότητα απέναντι σε μεμονωμένους πυραύλους, όχι σε ομοβροντίες. Από τότε βέβαια, οι Πάτριοτ έχουν εξελιχθεί, αλλά ακόμη περισσότερο έχει εξελιχθεί η πυραυλική τεχνολογία. Χαρακτηριστικό είναι ότι πρόσφατα το μόρφωμα είχε επιστρέψει στις ΗΠΑ όλους του Πάτριοτ που είχε, δηλώνοντας ότι η χρησιμότητά τους είναι μηδενική. Τους έστειλαν τότε στην πρώην Ουκρανία, όπου οι αποδέκτες κατέληξαν ότι σχεδόν είναι εξίσου άχρηστοι με όλο τον οπλισμό που τους δίνει η Δύση – πράγμα που επιβεβαιώνουν και ΝΑΤΟϊκοί αναλυτές. Πρόσφατα φαίνεται ότι οι ΗΠΑ ξαναμετέφεραν Πάτριοτ από την πρώην Ουκρανία στο μόρφωμα, ελπίζοντας – ή παριστάνοντας ότι ελπίζουν – ότι το σύστημα που δε μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τις περίπου χειροποίητες ρουκέτες της Χαμάς και τους προηγμένους μεν, μεμονωμένους δε πυραύλους της Υεμένης, θα μπορούσε να κάνει κάτι ενάντια στις επιθέσεις του Ιράν…
Επιμένουμε παραπάνω στο “μεμονωμένους” γιατί και το καλύτερο δυνατό αντιαεροπορικό σύστημα, ακόμη και αν είχε ευστοχία 100%, θα είχε πεπερασμένη δυναμικότητα. Σε μικρά διαστήματα, αυτή εξαρτάται από τον αριθμό των εκτοξευτήρων και από την ταχύτητα με την οποία μπορούν να γεμίσουν και να ξαναρίξουν μετά την πρώτη βολή – αν οι εχθρικοί πύραυλοι έρχονται με ταχύτερο ρυθμό, αναγκαστικά κάποιο θα περάσουν. Σε μεγάλα διαστήματα βέβαια, σε κλίμακα δηλαδή ολόκληρου πολέμου, η δυναμικότητα εξαρτάται από το συνολικό απόθεμα αντιαεροπορικών ρουκετών.
Πέρα πάντως από τα άλλα προβλήματά τους, οι Πάτριοτ έχουν πλέον και ένα καινούριο που όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο καθοριστικής σημασίας: Μετά από 3 χρόνια πολέμου κατά της Ρωσίας, τα αποθέματα ρουκετών του Πάτριοτ είναι κοντά στο απόλυτο μηδέν και πλέον αναγκάζονται να “ξύνουν τον πάτο του τσουκαλιού” για να συνεχίσουν να τους χρησιμοποιούν.
– Ο “Σιδερένιος” (κατ’ ευφημισμόν) Θόλος είναι το πιο διαφημισμένο σύστημα του μορφώματος. Για το λόγο αυτό πολλοί πιστεύουν ότι είναι το όνομα αυτό περιγράφει το σύνολο του πολυεπίπεδου συστήματος αεράμυνας του μορφώματος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα σύστημα που προστατεύει αποκλειστικά από πυραύλους μικρού βεληνεκούς, όπως αυτοί που χρησιμοποιεί η Χαμάς. Δεν έχει επομένως ιδιαίτερη σημασία στην παρούσα σύγκρουση. Το γεγονός πάντως είναι ότι και απέναντι στις επιθέσεις της Χαμάς δεν έχει λάμψει. Και δε μιλάμε για την ομοβροντία της 7ης Οκτώβρη, που κανένα σημερινό σύστημα δε θα μπορούσε να έχει αντιμετωπίσει, αλλά για μεταγενέστερες επιθέσεις. Απέναντι στους προηγμένους πυραύλους της Χεζμπολλάχ, η “επιτυχία” του ήταν τόσο παταγώδης που σε σύντομο διάστημα από την είσοδο της Χεζμπολλάχ στη μάχη, όλοι οι οικισμοί και οι πόλεις του βορείου τμήματος του μορφώματος εκκενώθηκαν – και παραμένουν άδεια ακόμη, παρ’ ότι η Χεζμπολλάχ προς το παρόν τηρεί μονομερώς τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.
– Η Σφεντόνα του Δαυίδ είναι η απάντηση του μορφώματος στους προβληματικούς Πάτριοτ. Με βεληνεκές από 40 έως 300 χλμ, δεν αφορά ιδιαίτερα τη σύγκρουση με το Ιράν, στην οποία οι επιθέσεις έρχονται από μεγάλη απόσταση και πολλοί από τους πυραύλους είναι υπερ-υπερηχητικοί (πάνω από 5-6 Μαχ). Όταν μπουν στο βεληνεκές της “σφεντόνας” είναι πλέον αργά για δάκρυα… Η μόνη ελπίδα αναχαίτισής τους είναι από αντιπυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, όπως οι Arrow 3 και το THAAD. Η Σφεντόνα του Δαυίδ, οι Πάτριοτ και το Arrow-2 μπορεί να αποκτήσουν ξανά κάποια χρησιμότητα σε μελλοντική φάση της σύγκρουσης, αν ξαναμπεί στη μάχη η Χεζμπολλάχ. Το ερώτημα βέβαια είναι αν μέχρι τότε θα έχουν παραμείνει συστήματα εκτόξευσης που να μην έχουν πλήξει οι αεροδιαστημικές δυνάμεις των Φρουρών της Επανάστασης…
– Το Arrow-2 έχει αντίστοιχες δυνατότητες με τη Σφεντόνα του Δαυίδ. Δε χρειάζεται να πούμε κάτι ξεχωριστό γι αυτό.
– Το Arrow-3 είναι η πιο εξελιγμένη έκδοση του Arrow, το καμάρι της αεράμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας του μορφώματος και το μόνο σύστημα που έχει κάποιο “βάρος” ενάντια στις πυραυλικές επιθέσεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας σε αυτή τη φάση. Και λέμε “σε αυτή τη φάση” γιατί όταν καταστείλουν σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες της αεράμυνας του μορφώματος, οι αεροδιαστημικές δυνάμεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας αναμένεται να χρησιμοποιήσουν σε μεγάλη κλίμακα πυραύλους παλιότερης γενιάς, πιο αργούς και με μικρότερο κόστος, από τους οποίους εκτιμάται ότι έχουν αποθέματα εκατοντάδων χιλιάδων κομματιών. Όταν όμως φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τα συστήματα όπως η Σφεντόνα του Δαυίδ, οι Arrow 2 και οι κακόφημοι Πάτριοτ, θα είναι πιο χρήσιμα μεν, μη διαθέσιμα δε…
– Για την πληρότητα της παρουσίασης, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτή τη στιγμή το ημιθανές μόρφωμα έχει και 1-2 συστήματα THAAD που έχουν μεταφέρει οι ΗΠΑ, όπως επίσης ότι βοηθούνται από την παρουσία ενός αντιτορπιλικού “φορτωμένου” με αντιπυραυλικά συστήματα. Το THAAD είναι το αντιπυραυλικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς των ΗΠΑ και αποτελεί το καμάρι της δικής τους αμυντικής βιομηχανίας. Έχει γραφτεί – και μάλλον αληθεύει – ότι κατά τις δοκιμές που έγιναν πριν αποφασιστεί να το αγοράσει ο στρατός των ΗΠΑ, υποχρεώθηκαν να μειώσουν πολλές φορές την ταχύτητα και την απόσταση των πυραύλων-στόχων, μέχρι να καταφέρει να τους καταρρίψει και να περάσει επιτυχώς τη δοκιμασία…
Πιθανά δε θα προκαλέσει έκπληξη στον αναγνώστη το γεγονός ότι και τα THAAD ξεμένουν σύντομα από πυρομαχικά.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά σε όσους ασχολούνται με τα της στρατιωτικής τεχνολογίας. Η αλήθεια όμως είναι ότι το κάθε επιχείρημα μπορεί να αντικρουστεί με άλλα επιχειρήματα. Η μόνη που δεν αντικρούεται είναι η πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα έχει δείξει ότι Με όλα τα παραπάνω συστήματα σε πλήρη λειτουργία, το μόρφωμα έχει δεχτεί καίρια πλήγματα. Υπάρχουν βίντεο από την κατεχόμενη Γιάφα που δείχνουν την εκτόξευση έως και 14 αναχαιτιστικών πυραύλων, χωρίς να καταφέρουν να πλήξουν τον πύραυλο-στόχο ο οποίος εκρήγνυται στο έδαφος, έχοντας πλήξει το στόχο του. Υπάρχουν βίντεο που δείχνουν κατεστραμμένα τα αρχηγεία της Μοσάντ, της Αμάν (στρατιωτική κατασκοπία – όνομα και πράγμα πλέον) και το χρηματιστήριο του μορφώματος και το συνδεδεμένο με τη Μοσάντ ερευνητικό κέντρο Βάϊσμαν. Έχουν πληγεί τα μηχανογραφικά κέντρα των τραπεζών και έχει αχρηστευτεί το μεγαλύτερο διυλιστήριο στη Χάιφα, με αποτέλεσμα πλέον να αλληλογρονθοκοπιούνται οι έποικοι στα βενζινάδικα για ένα μπιτόνι βενζίνη. Επλήγη επίσης και η προσωπική κατοικία ενός “υπουργού” του μορφώματος, ενώ διαβάσαμε ότι επλήγη (για δεύτερη φορά, η πρώτη ήταν από drone της Χεζμπολλάχ) και η εξοχική κατοικία του καταζητούμενου από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ο θεός να το κάνει…) αρχι-χασάπη. Γνωρίζουμε ότι μία σειρά πόλεις στο Βορρά έχουν εκκενωθεί και παραμένουν άδειες. Γνωρίζουμε ότι, ενώ το ληγμένο μόρφωμα δήλωνε ότι καταρρίπτει όλους τους πυραύλους των Ανσάρ Άλλαχ της Υεμένης, η μία μετά την άλλη οι αεροπορικές εταιρείες σταματήσαν τις πτήσεις στο “Μπεν Γκουριόν” και πλέον η λειτουργία του έχει σταματήσει, μάλλον οριστικά. Όλα αυτά δείχνουν πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι η επίδοση του περίφημου πολυεπίπεδου αντιαεροπορικού συστήματος του μορφώματος, από το οποίο δεν περνάει ούτε κουνούπι χωρίς να του γίνει αναγνώριση και να πει σύνθημα και παρασύνθημα, και σε καλές συνθήκες είναι από μέτρια έως κακή.
Αυτό όμως πλέον δεν έχει καμία σημασία, γιατί οι εποχές που το πολυεπίπεδο σύστημα (κλπ) λειτουργούσε σε καλές συνθήκες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Όπως γράψαμε και παραπάνω, όλες οι πληροφορίες δείχνουν ότι τα πυρομαχικά τελειώνουν. Ενδιαφέρον έχει ότι οι πληροφορίες αυτές αναδημοσιεύτηκαν άμεσα από το σύνολο σχεδόν του τύπου του ελεεινού μορφώματος, χωρίς να διαψευστούν από κανέναν (η επίσημη απάντηση είναι “δε σχολιάζουμε θέματα πυρομαχικών”). Τα άρθρα που αναδημοσιεύουν τις πληροφορίες αυτές στον κατοχικό τύπο δύο μέρες μετά παραμένουν πρώτα σε αναγνωσιμότητα.
Υπό αυτή την οπτική, έχει ενδιαφέρον η σημερινή είδηση ότι πύραυλος που έπληξε σήμερα το “κέντρο υψηλής τεχνολογίας και κυβερνοασφάλειας” στη Μπε’ερ Σεβα, σύμφωνα με τον κατοχικό δήμαρχο της πόλης, πέτυχε το στόχο του χωρίς καν να γίνει απόπειρα να αναχαιτιστεί…
Εκτός από την εξάντληση των πυρομαχικών, βέβαια, υπάρχει και άλλο ένα πρόβλημα. Οι Ιρανικοί πύραυλοι έχουν αρχίσει να πλήττουν τα συστήματα εκτόξευσης του μορφώματος. Επομένως το ερώτημα είναι αν θα τελειώσουν πρώτα τα πυρομαχικά ή οι εκτοξευτήρες. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι κάθε μέρα που περνάει, η αεράμυνα του μορφώματος είναι ασθενέστερη και η ευκολία με την οποία οι Ιρανοί επιτυγχάνουν πλήγματα στις στρατιωτικές υποδομές του κατοχικού μορφώματος μεγαλώνει. Όταν εξαντληθούν πλήρως τα αποθέματα αντιαεροπορικών, η Ισλαμική Δημοκρατία θα μπορεί να πλήττει όπου θέλει και όποτε θέλει. Και τότε θα είναι απλά θέμα χρόνο η ολοκληρωτική εκμηδένιση του σιωνιστικού οπλοστασίου.
Μπορεί επομένως να αναρωτηθεί σε ποιους απευθυνόταν ο γραφικός πρόεδρος των ΗΠΑ όταν έγραψε το περίφημο UNCONDITIONAL SURRENDER! (= “ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ”).
Μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ. Σύντομα όμως οι σύμμαχοί του θα αρχίσουν να σκέφτονται μήπως είναι καλή ιδέα…