Ψηφιακός Κοριός με Δημόσιο Χρήμα

Πάνω από 2,1 εκατ. ευρώ για να «αριθμήσουν» τους πολίτες με τρόπο που θυμίζει μηχανισμό παρακολούθησης.
Μυστικές διαδικασίες, απευθείας αναθέσεις και καταγγελίες για καταστρατήγηση της ιδιωτικότητας.
Ο «Προσωπικός Αριθμός» ως εργαλείο ελέγχου και όχι εξυπηρέτησης.

Ο ψηφιακός ολοκληρωτισμός δεν αναγγέλλεται πια εφαρμόζεται.
Χωρίς φανφάρες, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς συναίνεση.
Μεθοδικά, επιθετικά, διαβρωτικά.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πειθήνια και δουλικά προσαρμοσμένη στις επιταγές της τεχνοκρατικής επιτήρησης, προωθεί με θρησκευτική ευλάβεια τον «Προσωπικό Αριθμό» ένα μηχανισμό καθολικής παρακολούθησης, καμουφλαρισμένο ως δήθεν εργαλείο εξυπηρέτησης. Και ο πολίτης, αποπροσανατολισμένος, καλείται να τον δεχτεί σαν το νέο φυσιολογικό.

Να δεχτεί ότι ο ίδιος του ο εαυτός πρέπει να μετατραπεί σε κωδικό.

Ο Π.Α. δεν αντικαθιστά τίποτα: ούτε τον ΑΦΜ, ούτε τον ΑΜΚΑ, ούτε ταυτότητα, ούτε TaxisNet, ούτε ΑΜΑ.
Δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
Τότε γιατί επιβάλλεται;
Η απάντηση είναι εξοργιστικά ξεκάθαρη: για να διοχετευτούν εκατομμύρια ευρώ σε «ημετέρους» μέσω αδιαφανών κρατικών συμβάσεων. 170.000 πολίτες έχουν ήδη «πειραματιστεί» με τον αριθμό αυτό, όχι για να διευκολυνθούν, αλλά για να στηθεί μια ακόμη καλοστημένη φούσκα δημοσίου χρήματος.

Μια νέα ψηφιακή αρπαχτή.

Και εσύ, πολίτη, καλείσαι να χαμογελάσεις καθώς σε μετατρέπουν σε γρανάζι ενός συστήματος που ούτε ελέγχεις ούτε σου ανήκει.

Η πλατφόρμα του προσωπικού αριθμού, αποκαλύπτει ο ειδικός Γιάννης Γιοβάνης, είναι φτιαγμένη σε WordPress  ναι, στην ίδια πλατφόρμα που στήνουν ερασιτέχνες web site & blog.

Και μάλιστα με ανοιχτό test environment, ανοιχτή πόρτα για κάθε επίδοξο χάκερ να ξεγυμνώσει τα προσωπικά δεδομένα 10 εκατομμυρίων πολιτών.

Δεν είναι αμέλεια.
Είναι θεσμική εγκληματικότητα.
Όταν η κυβέρνηση γνωρίζει και επιμένει, τότε δεν είναι ανίκανη – είναι συνένοχη.
Και όταν προτείνει, με θράσος, ότι αν κάποιος σου κλέψει τον Π.Α., απλώς… να βγάλεις καινούργια ταυτότητα με τον ίδιο αριθμό, τότε δεν μιλάμε για πολιτική.
Μιλάμε για γελοιότητα με θανατηφόρες συνέπειες.

Το «myDigital», το Εθνικό Τυπογραφείο, τα ίδια τα ΦΕΚ λειτουργούν πάνω σε WordPress!
Δηλαδή το ίδιο το θεσμικό οικοδόμημα της Δημοκρατίας μας κρέμεται σε λογισμικό ευτελείας, τρύπιο από παντού, εκτεθειμένο σε κάθε απειλή.

Φαντάσου: ένας χάκερ να τροποποιεί ένα ΦΕΚ.
Να παραχαράζει νόμους, να διαστρεβλώνει δημόσιες πράξεις.
Αυτή δεν είναι μετάβαση στην ψηφιακή εποχή.

Είναι αυτοχειρία.
Είναι εγκατάλειψη της εθνικής ασφάλειας στον βωμό της αρπαχτής.

Και όποιος τολμήσει να ρωτήσει, όποιος επιχειρήσει να φωτίσει την αλήθεια, εξαφανίζεται.
Απολύεται.
Σβήνεται.
Η συστημική επιχείρηση είναι καθαρή: καμιά κριτική, καμιά αντίρρηση, κανένα φρένο.
Η διαφθορά ψηφιοποιείται και επεκτείνεται.
Ο κρατικός μηχανισμός βαδίζει χωρίς αναστολές, σε πλήρη συγχώνευση με ιδιωτικά συμφέροντα.
Εταιρείες-φαντάσματα παίρνουν εκατομμύρια για να στήσουν λογισμικά της πλάκας, και εσύ καλείσαι να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις: δεδομένα, προσωπική ταυτότητα, ακόμα και το δικαίωμα να ξεχαστείς.

Ακροδεξιά λογική «ψηφιακής τάξης».
Η κυβέρνηση επιβάλλει την πανεθνική «ταυτοποίηση» με όρους ελέγχου και όχι ισότητας χωρίς δημόσια διαβούλευση, χωρίς πολιτική συναίνεση.

Ο Π.Α. δεν είναι απλώς άχρηστος είναι επικίνδυνος.
Δεν είναι καινοτομία  είναι δούρειος ίππος.
Δεν προστατεύει εκθέτει.
Δεν εξυπηρετεί ελέγχει.
Η ύπαρξή του νομιμοποιεί το φακέλωμα, διευκολύνει την καταστολή, και κυρίως μετατρέπει το κράτος από διαχειριστή της πολιτικής κοινότητας σε χειριστή της ανθρώπινης ζωής.

Η ελευθερία δεν προκύπτει όταν «δεν έχεις τίποτα να κρύψεις».
Η ελευθερία είναι να μην είσαι υποχρεωμένος, να δείξεις τίποτα σε κανέναν. Και η ιδιωτικότητα δεν είναι παραχώρηση, είναι δικαίωμα.

Οποιοσδήποτε το αμφισβητεί, είναι εχθρός της Δημοκρατίας.

Ο Προσωπικός Αριθμός είναι το ψηφιακό σου δεσμωτήριο.
Μια ηλεκτρονική αλυσίδα γύρω από το σώμα σου.
Δεν χρειάζεται να τον «χάσεις» για να είσαι εκτεθειμένος  χρειάζεται μόνο να υπάρχει.
Και με τον ρυθμό που καίγεται η δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο, πολύ σύντομα δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο, πέρα από έναν αριθμό και ένα όνομα.
Χωρίς ιδιώτες πολίτες, χωρίς δικαιώματα, χωρίς σκιές για να κρυφτείς. Θα είσαι πάντα ορατός, πάντα διαθέσιμος, πάντα υπεύθυνος, πάντα μόνος.

Αριθμημένοι άνθρωποι, ανώνυμοι υπεύθυνοι.
Καμία απάντηση από τα Υπουργεία για τις συμβάσεις και τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου. Ποιος ελέγχει τον ελεγκτή;

Αυτός δεν είναι αριθμός.

Είναι απόδειξη πληρωμής στους κλέφτες με κρατική κάλυψη.
Είναι προσκλητήριο για όποιον βλέπει τους πολίτες όχι ως ανθρώπους, αλλά ως αποθέματα δεδομένων.
Και εσύ, πολίτη, θα συνεχίσεις να το δέχεσαι;
Ή θα υψώσεις επιτέλους φωνή απέναντι στο σκοτάδι που καταφθάνει με καθαρές γραμματοσειρές, βαρύγδουπες λέξεις και ψεύτικες υποσχέσεις;

Γιατί αν όχι τώρα, πότε;