ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ: Τι υπέροχη εποχή για να είσαι αριθμός

Κ. Πιερρακάκης: Την υποχρεωτική καταβολή ενοικίων μέσω τραπεζών προωθεί η κυβέρνηση

Τι όμορφη εποχή να είσαι πολίτης στην Ψηφιακή Ελλάδα της Προόδου, όπου η «εξυπηρέτηση του πολίτη» σημαίνει υποχρεωτική ψηφιοποίηση κάθε πτυχής της ζωής του, από τον φρέσκο καφέ που πίνει, μέχρι τη διάθεση της ίριδας του για φορολογική χρήση.
Όλα για το καλό μας.
Η κυβέρνηση, με αξιοθαύμαστη στοργή, παλεύει να μας καταγράψει, να μας παρακολουθήσει, να μας αρχειοθετήσει, να μας ελέγξει με τον ίδιο ζήλο, που η μάνα κρατάει το παιδί της, μακριά από τις πρίζες.

Μόνο που στην περίπτωση αυτή, το παιδί δεν είναι παιδί, είναι ένας ενήλικος λαός, και η πρίζα είναι η ίδια η ελευθερία.

Ηλεκτρονική ταυτότητα, ψηφιακό πορτοφόλι, ενοποίηση δεδομένων υγείας, εκπαίδευσης, εργασίας.

Τι υπέροχη εποχή για να είσαι αριθμός.

Δεν έχεις άλλοθι πια.
Δεν μπορείς να χαθείς, δεν μπορείς να ξεχάσεις, δεν μπορείς να σιωπήσεις.

Η ζωή σου είναι ένα QR code και να χαμογελάς στον έλεγχο, παρακαλώ.

Δεν είναι φακέλωμα είναι «καινοτομία».
Δεν είναι επιτήρηση είναι «μεταρρύθμιση».
Δεν είναι εξουσία είναι «πρόνοια».
Και όλα αυτά με τη φροντίδα εκείνων που δεν τα χρειάζονται.

Διότι, ω του θαύματος, οι μόνοι που μένουν εκτός αυτής της ψηφιακής ορμής, είναι οι ίδιοι οι εμπνευστές της.
Οι εκλεγμένοι.
Οι φωτισμένοι.
Οι αόρατοι.
Ποιος πολιτικός θα δώσει πρόσβαση στα εισοδήματά του με ένα κλικ;
Ποιος υπουργός θα μπει στην ουρά του ΕΦΚΑ μέσω gov.gr για να πάρει ημερομηνία μετά από έξι μήνες;
Ποιος βουλευτής θα συνδεθεί με την ψηφιακή του κάρτα, για να αποδείξει ότι δεν έχει offshore;
Ποιος πρωθυπουργός θα περάσει από έλεγχο προσβασιμότητας, επειδή ο αλγόριθμος του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, εντόπισε «αντισυστημική» συμπεριφορά;

Οι εκλεγμένοι παραμένουν προνομιούχως αναλογικοί.

Οι αποφάσεις τους ψηφιακές για όλους οι ίδιοι, όμως, εκτός δικτύου.
Όταν πρόκειται να βάλεις έναν ηλικιωμένο να καταλάβει την άυλη συνταγή, είναι πρόοδος.
Όταν ζητάς από έναν υπουργό να ανεβάσει πόθεν έσχες με αλγοριθμικό έλεγχο, είναι προσβολή του δημοκρατικού του έργου.
Όταν το σύστημα σφάλει και αποκλείει κάποιον πολίτη από την εργασία ή την πρόνοια λόγω λάθους στον ΑΜΚΑ, φταίει ο χρήστης.

Όταν αποκαλύπτεται σφάλμα πολιτικού, φταίει το σύστημα. Πόσο ανθρώπινο!

Όχι, δεν πρόκειται για έλεγχο, μας διαβεβαιώνουν· είναι εξορθολογισμός.

Μόνο που, για έναν παράξενο λόγο, αυτός ο εξορθολογισμός δεν περνά ποτέ από τα υπουργικά γραφεία.
Εκεί, επικρατεί ακόμη το ευλογημένο αναχρονιστικό απόρρητο, το «δεν γνωρίζω», το «δεν ήμουν παρών», το «θα το διερευνήσουμε».
Εκεί η τεχνητή νοημοσύνη είναι περιττή περισσεύει η φυσική αδιαφάνεια.
Ενώ για εμάς, τους κοινούς, τους αψήφιστους, ο έλεγχος είναι 24ωρος, ο διασταυρωτικός,
ο αλγοριθμικός, ο πλήρης.
Όποιος έχει τίποτα να κρύψει, να το αποκαλύψει μόνος του. Όποιος δεν έχει, να ετοιμαστεί να το αποδείξει.
Κάθε μέρα. Ψηφιακά.

Και το ερώτημα μένει να αιωρείται με την ησυχία που επιτρέπουν τα firewalls του κοινοβουλίου: πότε θα φτιάξουμε μια εφαρμογή για να παρακολουθούμε εμείς αυτούς;

Πότε θα μπει ο ψηφιακός έλεγχος στη Βουλή, στο Υπουργικό Συμβούλιο, στα κομματικά ταμεία, στους αναδόχους των έργων που «ψηφιοποιούν» την Ελλάδα με θαυμαστή συνέπεια και κέρδη που αγγίζουν την μεταφυσική;

Αλλά ας μη γινόμαστε λαϊκιστές μία λέξη που ό Άριστοι πολιτικοί γουστάρουν να την χρησιμοποιούν.

Ας αφήσουμε τους ειδικούς να αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.

Ας ευχαριστήσουμε το Κράτος-Εταιρεία που μας παρέχει την πολυτέλεια να είμαστε δεδομένα.

Και ας ευχηθούμε, κάποια μέρα, να φτάσει κι η σειρά τους. Να δουν πώς είναι όταν το σύστημα τους σαρώνει με ταχύτητα, χωρίς λάθος, χωρίς φωνή, χωρίς εξήγηση.

Ίσως τότε καταλάβουν ότι το ψηφιακό κράτος δεν είναι τόσο προοδευτικό όταν σε κοιτά από την άλλη πλευρά της οθόνης.