H νέα παγκόσμια έρευνα τις Randstand «Εmployer Brand Research 2025», δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι είναι από τους πλέον δυσαρεστημένους διεθνώς, με τα χαμηλότερα ποσοστά εργασιακής δέσμευσης.
Νέα παγκόσμια έρευνα για τις προτεραιότητες που θέτουν οι εργαζόμενοι στην επιλογή εργοδότη, δείχνει ότι ο σημαντικότερος παράγοντας παραμένει ο μισθός και έπεται η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Ειδικά όμως για τους νέους γενιάς Ζ, η προσωπική τους ευζωία είναι εξίσου σημαντική σημαντική με τις απολαβές, και είναι η βασική αιτία που τους κάνει να αλλάξουν δουλειά.
Η έρευνα εργοδοτικής φήμης «Employer Brand Research», της πολυεθνικής εταιρείας ανθρώπινου δυναμικού Randstand, είναι από τις μεγαλύτερες του είδους της και πραγματοποιείται σε ετήσια βάση εδώ και 25 χρόνια. Στη φετινή έρευνα συμμετείχαν πάνω από 170.000 εργαζόμενοι, από 6.400 εταιρείες και 36 χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Σε αναμονή των εξειδικευμένων συμπερασμάτων για τη χώρα μας παρουσιάζουμε τα συνοπτικά ευρήματα από όλο τον κόσμο, με έμφαση στην Ευρώπη.
Τι αλλάζει
Μια πρώτη παρατήρηση σε σχέση με το 2024 είναι ότι οι εργαζόμενοι είναι λιγότερο «κινητικοί», με την πρόθεση αλλαγής εργοδότη να παρουσιάζει κάμψη. Η τάση αυτή είναι πιο έντονη ειδικά στην Ευρώπη και συνδέεται με την αβεβαιότητα του οικονομικού περιβάλλοντος, εν μέσω του νέου δασμολογικού πολέμου από τις ΗΠΑ.
Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι άλλες προσδοκίες έχουν οι εργαζόμενοι και άλλα ζητήματα αξιολογούν ως πιο σημαντικά οι εργοδότες. Η μεγαλύτερη ψαλίδα αφορά τους μισθούς. Για τους εργαζόμενους παγκοσμίως είναι η κορυφαία προτεραιότητα, ενώ οι εργοδότες αξιολογούν τις απολαβές στην… όγδοη θέση.
Το μεγαλύτερο χάσμα ανάμεσα στις μισθολογικές προσδοκίες των εργαζομένων και τους μισθούς που προσφέρουν οι εργοδότες παρατηρείται στην Ευρώπη. Οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη έχουν επίσης τα χαμηλότερα ποσοστά εργασιακής δέσμευσης, αλλά και τη μεγαλύτερη επιδείνωση σε σύγκριση με πέρυσι.
Χάσμα γενεών και στα εργασιακά
Το τι περιμένουν οι εργαζόμενοι από τη δουλειά τους διαφέρει, ανάλογα με τη γενιά, την περιοχή και τον τύπο εργασίας.
Για παράδειγμα, ενώ η Γενιά Ζ, αποδίδει στην προσωπική ισορροπία και ευημερία την ίδια αξία με την αμοιβή, στις μεγαλύτερες ηλικίες μεγαλύτερη σημασία έχει η σταθερότητα και το περιβάλλον εργασίας.
Ιδίως στην Ευρώπη, η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής φαίνεται να είναι πολυτέλεια για τους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής, που εκτελούν τις καθημερινές διεκπεραιωτικές εργασίες και αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά του υπαλληλικού προσωπικού.
Στο τρίπτυχο των εργασιακών προτεραιοτήτων τους είναι οι ελκυστικοί μισθοί και οι παροχές, η ασφάλεια και η σταθερότητα και το ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον. Αντίθετα τα επαγγελματικά στελέχη και όσοι εργάζονται σε ψηφιακούς κλάδους, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην προσωπική τους ισορροπία, αμέσως μετά τον μισθό.
Στην Ελλάδα πάντως, που δουλεύουμε τις περισσότερες ώρες από όλους τους Ευρωπαίους, η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στην έρευνα του 2024, ερχόταν στην τελευταία θέση των προτεραιοτήτων, σε μια λίστα με πέντε παράγοντες.
Εργαζόμενοι και ΑΙ
Οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι βρίσκονται στην τελευταία ταχύτητα παγκοσμίως στην υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ παράλληλα δίνουν και τη λιγότερη σημασία στην επανακατάρτιση (reskilling).
Λιγότερο από δύο στους δέκα εργαζόμενους στην Ευρώπη (18%) έχουν ενσωματώσει λύσεις ΑΙ στο εργασιακό τους περιβάλλον. Το αντίστοιχο ποσοστό παγκοσμίως είναι 33%. Οι πλέον πρωτοπόρες είναι οι οικονομίες της Ασίας και του Ειρηνικού. Σχεδόν ένας στους δύο εργαζόμενους σε αυτές της χώρες (47%) είναι εξοικειωμένος με την ΑΙ, ποσοστό αυξημένο κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με πέρυσι
Οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι είναι και οι πλέον σκεπτικιστές ως προς τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης. Το 15% τη βλέπουν αρνητικά, διπλάσιο ποσοστό σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο.
Όπως είναι αναμενόμενο, όσο πιο νέος είναι ένας εργαζόμενος, τόσο πιο εξοικειωμένος είναι με τις νέες τεχνολογίες, όπως η ΑΙ.
Το 44% των εργαζομένων που ανήκουν στη GenZ χρησιμοποιούν τακτικά την τεχνητή νοημοσύνη στην εργασία τους, από 34% πέρυσι. Στον αντίποδα το 60% των Baby Boomers, που πλησιάζουν στη σύνταξη, δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ του ΑΙ. Οι Millennials βρίσκονται κ άπου ανάμεσα, με το 34% να αναφέρει τακτική χρήση, από 30% πέρυσι.
Η ισότητα στην εργασία
Η ισότητα στην εργασία, με την έννοια της ίσης μεταχείρισης και της αποδοχής της διαφορετικότητας έχει εδραιωθεί ως ένας από τους πέντε κορυφαίους παράγοντες ελκυστικότητας εργοδότη, με ιδιαίτερη απήχηση στη Γενιά Z.
Αυτό δείχνει μια αυξανόμενη προσδοκία για δικαιοσύνη, συμπερίληψη και ίσες ευκαιρίες.
Πλέον το 32% των ερωτηθέντων παγκοσμίως αυτοπροσδιορίζεται ως μειονότητα, με υψηλότερα ποσοστά στη Γενιά Z και τους εργαζόμενους στη Βόρεια Αμερική. Η Ευρώπη έχει τα χαμηλότερα ποσοστά εργαζομένων που θεωρούν τον εαυτό τους μέλη μειονότητας, με 27%, έναντι 45% στις ΗΠΑ.
Οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι είναι οι πιο δυσαρεστημένοι και σε θέματα ισονομίας. Η πλειοψηφία των εργαζομένων διαφωνεί με τη δήλωση «οι ανώτεροί μου είναι δίκαιοι στις προσλήψεις και στις επαγγελματικές ευκαιρίες που δίνουν στους υφισταμένους τους». Επίσης οι έξι στους δέκα διαφωνούν με τη δήλωση «στην εταιρεία μου, οι καλύτερες ευκαιρίες, πηγαίνουν σε αυτούς που τις αξίζουν περισσότερο».
Συστάσεις για Εργοδότες
Οι ερευνητές συνιστούν στους εργοδότες να γεφυρώσουν το χάσμα προσδοκιών σε ό,τι αφορά όχι μόνο τις μισθολογικές απολαβές αλλά και τα μη υλικά οφέλη. Να αναπτύξουν εξατομικευμένες στρατηγικές διατήρησης προσωπικού και να ενισχύσουν τα προγράμματα εσωτερικής κινητικότητας.
Η εστίαση στη βελτίωση της ισορροπίας ζωής-εργασίας και την παροχή ανταγωνιστικών αμοιβών μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ικανοποίηση και διατήρηση των εργαζομένων.