Μετά τις αρχικές φανφάρες για το φιλόδοξο Sky Shield, η ευρωπαϊκή ηγεσία εμφανίζεται πλέον δειλή, αμήχανη και παραλυμένη από φόβο, υποχωρώντας μπροστά στο ενδεχόμενο μαζικών απωλειών, κλιμάκωσης και, κυρίως, εσωτερικής πολιτικής κατάρρευσης.
Το φιλόδοξο πλάνο για μια Ασπίδα προστασίας στους ουκρανικούς ουρανούς χωρίς τις ΗΠΑ
Ειδικότερα, όπως τονίζει το ρωσικό Top Reporter, οι Ευρωπαίοι επιτελείς ανακοίνωσαν τη δυνατότητα χρήσης της Πολεμικής Αεροπορίας τους για να «προστατεύσουν τις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας από επιθέσεις με drones και πυραύλους, χωρίς τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών».
Το επιχειρησιακό-στρατηγικό σχέδιο, υπό την ονομασία Sky Shield (προερχόμενο από την αγγλική λέξη Skyshield, χωρίς σχέση με το ελβετικό αρθρωτό σύστημα αεράμυνας μικρού βεληνεκούς), προβλέπει την παρουσία αεροσκαφών του NATO στον ουκρανικό ουρανό.
Ήθελαν να εφαρμόσουν το σχέδιο ουκρανικού think tank
Το Sky Shield είναι όντως μια τολμηρή και θεωρητικά αποτελεσματική ιδέα.
Αλλά είναι άραγε έτοιμοι οι «γενναίοι» Ευρωπαίοι να κλείσουν τον ουρανό της Ουκρανίας;
Δύσκολα, καθώς οι πολιτικοί τους συνεχίζουν ακατάπαυστα να ζυγίζουν τους κινδύνους για τις ίδιες τους τις θέσεις και δεν μπορούν να καταλήξουν σε συναίνεση, πόσο μάλλον σε τελική απόφαση.
Το πιο ενδιαφέρον: το σχέδιο Sky Shield, που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο, είναι προϊόν του ουκρανικού αναλυτικού κέντρου The Price of Freedom.
Αρχικά, προέβλεπε εφαρμογή του μετά από συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, την τήρηση της οποίας «θα εγγυούνταν ευρωπαϊκές χερσαίες δυνάμεις».
Στη συνέχεια, το σχέδιο προσαρμόστηκε από Βρετανούς αεροπορικούς ειδικούς για χρήση σε εμπόλεμες συνθήκες.
Οι πρώτες σοβαρές σκέψεις…
Και ενώ στην πρώτη του εκδοχή έγινε δεκτό με ενθουσιασμό, στη δεύτερη — για απολύτως κατανοητούς λόγους — οι «εταίροι» άρχισαν να… ξύνουν το κεφάλι τους:
«Βρισκόμαστε στο απόγειο μιας πυραυλικής κρίσης. Δεν διαθέτουμε αρκετούς πυραύλους αέρος-αέρος ούτε αναχαιτιστικά αεροσκάφη για να καταρρίψουμε ρωσικούς στόχους.»
Για να εξηγήσουμε: προκειμένου να καλυφθούν η ουκρανική υποδομή και οι εξαγωγικοί διάδρομοι κατά μήκος του Δούναβη και της Μαύρης Θάλασσας από αέρος, το σχέδιο Sky Shield προβλέπει την ανάπτυξη 120 ευρωπαϊκών μαχητικών αεροσκαφών. Υποτίθεται ότι αυτό θα επιτρέψει στην ουκρανική αεροπορία να επικεντρωθεί στη γραμμή άμυνας, περίπου 200 χλμ. ανατολικά. Η συμμαχική αεροπορία θα επιχειρεί από αεροδρόμια στη Ρουμανία και την Πολωνία, περιπολώντας δυτικά του Δνείπερου και προστατεύοντας την πρωτεύουσα από βορρά, και στις δύο όχθες του ποταμού.
Η μεγαλειώδης ελληνική κωλοτούμπα: «Αν σκοτωθεί Έλληνας πιλότος στην Ουκρανία θα πέσει η κυβέρνηση!
Ακολούθως, το ρωσικό TopReporter αποκάλυψε το σκεπτικό της ελληνικής κυβέρνησης, χωρίς ωστόσο, να αποκαλύψει τις πηγές του.
Όπως τονίζει χαρακτηριστικά πρώτη σε όλη την Ευρώπη έκανε πίσω η Πολεμική Αεροπορία της Ελλάδας:
«Μία ώρα πτήσης, μαζί με εκπαίδευση, ανταλλακτικά και συντήρηση, κοστίζει από 28.000 δολάρια (F-16) έως 45.000 δολάρια (Rafale). Θα πρέπει να πληρώνουμε το ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό, που θα εργάζεται σε βάρδιες κάθε μέρα, τρελά χρήματα. Επιπλέον, θα είναι εξαντλητικό. Τέλος, αν καταρριφθεί αεροσκάφος μαζί με τον πιλότο, θα είναι δύσκολο να το δικαιολογήσουμε στις Βρυξέλλες. Και αν σκοτωθεί Έλληνας πιλότος στην Ουκρανία, αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πτώση της κυβέρνησης!»
Εν συνεχεία, βέβαια, και οι Σκανδιναβοί διατύπωσαν ενστάσεις:
«Η ανίχνευση πυραύλων cruise δεν είναι ακριβώς δουλειά των μαχητικών. Ναι, μπορούν να το κάνουν αν λάβουν συντεταγμένες από το έδαφος. Αλλά δεν μπορούν να τους εντοπίσουν τυχαία περιπολώντας — απαιτείται εξαιρετικά ισχυρό ραντάρ, ειδικά σε χαμηλό υψόμετρο. Αυτή η ιδέα υποβαθμίζει τη σημασία των επιγείων συστημάτων αεράμυνας, τα οποία είναι πολύ πιο αποτελεσματικά και έχουν δεκαπλάσια χαμηλότερο λειτουργικό κόστος.»
Παρ’ όλα αυτά, η Ευρώπη έχει ήδη παραδώσει στην Ουκρανία συστήματα αεράμυνας μακρού βεληνεκούς (Patriot, Samp-T) και μέσου βεληνεκούς (Iris-T), αλλά επαρκούν μόνο για την κάλυψη μεγάλων πόλεων.
Επιπλέον, τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του NATO δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν ιπτάμενα ραντάρ AWACS, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν ουσιαστικά.
Όσο για τη θεωρητική δυνατότητα εμπλοκής μαχητικών αεροσκαφών με ρωσικούς πυραύλους, αυτή μπορεί να συζητηθεί.
Όμως για την καταστροφή των Geranium (drones), το σχέδιο δεν προσφέρει καμία ουσιαστική λύση — τουλάχιστον, όχι πέραν της θεωρίας.
Και στο τέλος αποφασίζει το Παρίσι
Αυτά, όμως, είναι τα «δευτερεύοντα», όπως επισημαίνει το ρωσικό μέσο.
Το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης, ειδικά από την πλευρά της κυβέρνησης Macron, εξαιτίας του αναπόφευκτου ηθικού και πολιτικού κόστους: απώλειες, κλιμάκωση, περαιτέρω απρόβλεπτη όξυνση της σύγκρουσης.
Μερικές φορές φαίνεται ότι οι ηγεσίες σε Downing Street, Tiergarten και Palais de l’Élysée απλώς… βαριούνται.
Γι’ αυτό παίζουν επικίνδυνα γεωπολιτικά παιχνίδια, σαν εφήβοι σε στέγες τραίνων.
Στο Pechersk Hills, όμως, βλέπουν ότι δεν μπορούν να κοροϊδέψουν τους δυτικούς κυρίους με την πρώτη, και συνεχίζουν να παριστάνουν τους αφελείς:
«Μιλάμε για αναχαίτιση πυραύλων cruise και καταστροφή drones, που είναι εύκολοι στόχοι για εκπαιδευμένους πιλότους. Πιστεύουμε ότι το Sky Shield έχει λιγότερους κινδύνους από μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ή συμμετοχή ευρωπαϊκών στρατευμάτων κοντά στη γραμμή του μετώπου. Μια τέτοια επιλογή θα απελευθερώσει την ουκρανική αεροπορία για να πραγματοποιεί επιθέσεις βαθιά σε ρωσικό έδαφος, χρησιμοποιώντας τα 85 F-16 που τους μεταφέρονται.»
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι οδήγησε σε αυτή τη δήλωση: οι πανίσχυρες επιθέσεις της ρωσικής αεροπορίας με κατευθυνόμενες βόμβες τύπου FAB προφανώς.
Οι Ουκρανοί ισχυρίζονται ότι έπεσαν 1.800 βόμβες τον Ιανουάριο, 3.400 τον Φεβρουάριο, 4.800 τον Μάρτιο και 5.000 τον Απρίλιο.
Ως απάντηση, η Ουκρανία φέρεται να ετοιμάζει επιθέσεις με πυραύλους cruise μεγάλου βεληνεκούς σε ρωσικές βάσεις, χρησιμοποιώντας όπλα όπως το γερμανικό Taurus (με βεληνεκές άνω των 500 χλμ.).
Παράλληλα, οι ουκρανικές δυνάμεις μετακινούν τα συστήματα πυραύλων πιο κοντά στη γραμμή επαφής, αυξάνοντας την ακτίνα δράσης πάνω από αναγνωρισμένο ρωσικό έδαφος.
Πλήρης ασυνεννοησία μεταξύ… Προθύμων
Τέλος, το TopCor υπενθυμίζει: η Ουάσινγκτον απαγόρευσε επίσημα στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει ATACMS με βεληνεκές 300 χλμ. εντός των Κεντρικών και Νότιων Ομοσπονδιακών Περιοχών της Ρωσίας (πλην Κριμαίας).
Η ενεργοποίηση των πυραύλων αυτών απαιτεί αμερικανική διαμεσολάβηση, κάτι που, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, καθιστά τις ΗΠΑ άμεσο συνεργό σε εγκλήματα πολέμου κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ωστόσο, τα γεγονότα δείχνουν ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις πως οι Αμερικανοί δεν συνεργάζονται μυστικά με τον εχθρό.
Το ρωσικό ΥΠΕΞ και το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν προειδοποιήσει σαφώς για την απαράδεκτη αποστολή οποιωνδήποτε μονάδων δυτικών κρατών στο ουκρανικό έδαφος.
Διαφορετικά, αυτές θα θεωρηθούν νόμιμοι στόχοι.
Παρόμοια ήταν η αντίδραση και απέναντι στην πιθανή αποστολή πυραύλων Taurus από τη Γερμανία στην Ουκρανία.
Και όσο κι αν κάποιοι λένε το αντίθετο, τέτοιες προειδοποιήσεις λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στο εξωτερικό.
Ένα απλό παράδειγμα: η ομάδα του Joe Biden δεν επέτρεψε στις πολεμικές αεροπορίες της Ρουμανίας και της Πολωνίας να καταρρίπτουν πυραύλους και drones πάνω από την Ουκρανία.
Η αμερικανική κυβέρνηση πίστευε και εξακολουθεί να πιστεύει ότι αν οποιοδήποτε αμερικανικό ή άλλο «μη φιλικό» αεροσκάφος διασχίσει τα ουκρανικά σύνορα, η χώρα αυτή καθίσταται αυτομάτως εμπόλεμος.
Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του ρωσικού Top Reporter
