Για ακόμη μια φορά ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, παρά τον σάλο που δημιουργήθηκε από την απαράδεκτη ανάρτηση του υπουργείου Εξωτερικών για τις σφαγές αμάχων στην Συρία συνέχισε στο ίδιο μήκος κύματος αρνούμενος όχι μόνο να τις καταδικάσει έντονα αλλά ούτε καν να τις αναφέρει.
Ο υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξή του στο Fox News αρκέστηκε στις συνήθεις γενικόλογες και άνευ ουσίας εκφράσεις περί ανάγκης δημιουργίας «θεσμών συμπερίληψης», σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, χωρίς να τολμήσει να μιλήσει για εξτρεμιστές μουσουλμάνους και για σφαγές χριστιανών όπως έκαναν τα υπουργεία Εξωτερικών ΗΠΑ και Ισραήλ.
Έτσι σε ερώτηση για την κατάσταση στη Συρία, ο Γιώργος Γεραπετρίτης, που είχε συναντηθεί με τον μεταβατικό πρόεδρο της Συρίας και τον υπουργό Εξωτερικών, κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στην ευρύτερη περιοχή επανέλαβε τις εξής αόριστες αι γενικόλογες εκφράσεις:
«Υπήρξε μια φρικτή κατάσταση 13 ετών. Η χώρα έχει υποστεί εκτεταμένες καταστροφές. Αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι, πρώτα απ’ όλα, να αναπτύξουμε ανθεκτικούς θεσμούς που θα είναι συμπεριληπτικοί.
Και αυτό σημαίνει ότι όλες οι εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες πρέπει να συμπεριληφθούν στη διακυβέρνηση. Το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να διασφαλίζονται για όλους τους πολίτες. Και φυσικά, να διασφαλισθεί ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και ειδικότερα του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας».
Και ο Γιώργος Γεραπετρίτης συμπλήρωσε:
«Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια σειρά κυρώσεων κατά της Συρίας. Υποστηρίζουμε ότι, προκειμένου η Συρία να αποκτήσει μια νέα προοπτική, χρειάζεται ένα σχέδιο ανασυγκρότησης που θα είναι συριακής κυριότητας. Γι’ αυτό προτείνουμε ότι πρέπει να υπάρξει χαλάρωση αυτών των κυρώσεων. Ωστόσο, αυτή η άρση θα πρέπει να γίνει σταδιακά και με έναν αναστρέψιμο τρόπο.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό η Ευρώπη, καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες, να παρακολουθούν στενά την κατάσταση στη Συρία. Πρέπει να ενθαρρύνουμε το νέο καθεστώς να παραμείνει προσηλωμένο στο διεθνές δίκαιο. Και γι’ αυτό το λόγο, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να παράσχει ουσιαστική βοήθεια».
Για τις σχέσεις Ελλάδα – Τουρκίας
«Το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» μας προβληματίζει. Είναι ένα δόγμα που αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο. Η Ελλάδα σέβεται το διεθνές δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Είμαστε συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γίνει βήματα προς την εξομάλυνση των σχέσεών μας. Έχουμε υπογράψει μια συμφωνία σχετικά με τις σχέσεις καλής γειτονίας. Έχουμε συντονιστεί σε θέματα “παράτυπης” μετανάστευσης.
Έχουμε επίσης ελαχιστοποιήσει από την πλευρά της Τουρκίας τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου. Υπάρχουν ορισμένα βήματα ως προς τη θετική ατζέντα. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να γίνει ένα σημαντικό βήμα σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί, γιατί, για να φτάσουμε εκεί, πρέπει πρώτα απ’ όλα να συμφωνήσουμε στο εύρος της συζήτησης. Και το εύρος δεν μπορεί να είναι άλλο από το διεθνές δίκαιο.
Η Ελλάδα αποτελεί πυλώνα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή.» συμπλήρωσε.
«Όσον αφορά την Κίνα, είναι πεποίθησή μας ότι πρέπει να αναπτύξουμε και εναλλακτικές συνεργασίες, εναλλακτικές οδούς μέσω και άλλων σημαντικών κρατών.
Η Ελλάδα έχει μια στρατηγική συμμαχία με την Ινδία και τώρα συζητάμε για την ανάπτυξη του νέου Διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης.
Αυτό το μείζονος σημασίας σχέδιο είναι, πιστεύω, ένα εξαιρετικό έργο για τη διαφοροποίηση των διαδρομών που αφορούν τις μεταφορές, τα δεδομένα και την ενέργεια. Επομένως, θεωρώ σημαντικό να υπάρχει ένας μηχανισμός ελέγχου των ξένων επενδύσεων, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να αναπτύξουμε τις περιφερειακές μας συνέργειες με άλλα σημαντικά κράτη».
Για τις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ
«Με τις Ηνωμένες Πολιτείες είμαστε ομονοούντα κράτη σε ό,τι αφορά στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε περαιτέρω αυτή τη σχέση, όχι μόνο σε περιφερειακό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο».
