Στο εδώλιο για ΕΣΧΑΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ Μητσοτάκης αλλά και οι “ηγετίσκοι” της αντιπολίτευσης

    156

    Παναγ. Λαφαζάνης

    Επικεφαλής ΔΗ.Κ.Ε.Α.

    Όσοι παρακολουθούν επισταμένως τις εξελίξεις θα θυμούνται ότι ο υπογράφων και το ΔΗ.Κ.Ε.Α. ήμουν ο μόνος που από την πρώτη στιγμή τόνισα ότι τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν τον ξεκίνησε η Ρωσία. Ότι δεν ήταν η Ρωσία η επιτιθέμενη αλλά η αμυνόμενη και αμυντική υπήρξε η επέμβασή της στην Ουκρανία για να προστατέψει τον εκεί Ρωσικό πληθυσμό αλλά και την ελληνική μειονότητα από την σφαγή και την προσφυγιά και επίσης για να αποσοβήσει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα την επίθεση του Κιέβου στη Ρωσία με στόχο την πρόκληση κρίσης, την αποσταθεροποίηση και τον κατακερματισμό της.

    Τότε σύσσωμο το προδοτικό ελληνικό σύμπλεγμα, με προεξάρχουσα την κυβέρνηση Μητσοτάκη, είχε λυσσάξει να καταγγέλλει, χωρίς να δέχεται αντίλογο, την “βάρβαρη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία”, καταγγελία και καταδίκη που ήταν η δικαιολογητική βάση για να λάβει όλη σχεδόν η Δύση, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, καταραμένες αποφάσεις, να στηρίξει με πακτωλό χρημάτων και οπλικών συστημάτων αλλά και με πρωτοφανείς κυρώσεις κατά της Ρωσίας, την Ουκρανία στην άγρια πολεμική της περιπέτεια.

    Σε αυτή την μακάβρια αλόγιστη, άδικη και καταστροφική στρατηγική έσπευσε να πρωτοστατήσει η Ελλάδα του Κυρ. Μητσοτάκη, συνεπικουρούμενη από την “αντιπολίτευση” και σε κείνο ή τον άλλο βαθμό απ’ όλα τα κόμματά της, θυσιάζοντας τα ελληνικά συμφέροντα, την ελληνική οικονομία, το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού, σε σημαντικό σημείο την άμυνα της χώρας αλλά και συνολικά την ίδια την τύχη των Ευρωπαϊκών λαών.

    Και η Ελλάδα του Μητσοτάκη έλαβε αυτές τις τραγικές αποφάσεις υπό την ανοχή της αντιπολίτευσης. Αποφάσεις που έφτασαν στο σημείο να ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός της χώρας ότι η πατρίδα μας διεξάγει πόλεμο κατά της Ρωσίας, με την οποία Ρωσία δεν είχαμε διαφορές και αντιθέτως γνωρίζαμε οικονομική στήριξη και στήριξη στα εθνικά μας θέματα.

    Έλαβε, λοιπόν, η κυβέρνηση αυτές τις μείζονες τραγικές αποφάσεις απολύτως αντιδημοκρατικά και παράνομα, χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός αλλά και χωρίς τον παραμικρό διάλογο, με την “αντιπολίτευση” να συναινεί ή να σιωπά και να μην αντιδρά, ενώ δια των μέσων ενημέρωσης είχε επιβληθεί τρομοκρατική φίμωση και τρομοκρατική συκοφαντία σε όσους και όσους αντιδρούσαν και πρώτα απ’ όλα στο ΔΗ.Κ.Ε.Α., το κατ’ εξοχήν κόμμα που από την πρώτη στιγμή τόνισε ότι η Ρωσία έχει δίκιο, ότι η Ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία είχε αμυντικό χαρακτήρα και ότι η επικράτηση της Ρωσίας ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδας και των εθνικών της θεμάτων, εφ’ όσον η χώρα θα ήταν σε θέση να αξιοποιήσει με μια νέα εθνική στρατηγική την Ρωσική νίκη και την αλλαγή του γεωπολιτικού χάρτη στην περιοχή μας και στον κόσμο.

    Αλλά και τώρα που οι ΗΠΑ άλλαξαν άρδην ρότα στο Ουκρανικό θέμα και αναγνωρίζουν ότι η Ρωσία δεν είναι επιθετική δύναμη και ότι δεν ήταν αυτή που προκάλεσε τον πόλεμο και μιλάνε στα κείμενα των G-7 και στο ψήφισμα του ΟΗΕ για σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας και όχι για Ρωσική εισβολή και επίθεση – και τώρα λοιπόν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι αντιπολιτευτικές παραφυάδες της συνεχίζουν το ίδιο προδοτικό για τη χώρα βιολί.

    Ο Κυρ. Μητσοτάκης συνεχίζει χωρίς να ρωτά τον ελληνικό λαό να στηρίζει τον παράνομο πρόεδρο Ζελένσκι, συνεχίζει να υπογράφει, στο πλαίσιο αμφισβητούμενων ευρωπαϊκών αποφάσεων, για να δίνει χρήματα στο διεφθαρμένο Ουκρανικό καθεστώς, αλλά και οπλισμό για να απορρίπτει αλαζονικά ρεαλιστικές θέσεις για ειρήνευση και να συνεχίζει την στρατιωτική σφαγή, πρώτα απ’ όλα του Ουκρανικού λαού!

    Ο Κυρ. Μητσοτάκης, (αλλά και οι αντιπολιτευόμενοι συνδαιτυμόνες του) δεν ακολούθησε και δεν συνεχίζει απλώς μία λαθεμένη πολιτική αλλά μια εθνικά και οικονομικά καταστροφική και προδοτική στρατηγική, θυσιάζοντας συνειδητά και αντιδημοκρατικά, στο όνομα άνομων σχέσεων και ξένων επιδιώξεων, εθνικά και οικονομικά συμφέροντα της χώρας, εκθέτοντας την Ελλάδα σε βέβαιους και μείζονες οφθαλμοφανείς μεγάλους κινδύνους.

    Εδώ που φτάσαμε η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλώς μια αλλαγή κυβέρνησης.

    Χρειάζεται εθνικό δικαστήριο για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων πολιτικών που εζημίωσαν και έσυραν τη χώρα στο στρατόπεδο των ηττημένων, ανοίγοντας τραγικούς δρόμους με τραγικές συνέπειες, όχι από λάθος αλλά περιθωριοποιώντας το λαό και τις άλλες απόψεις για να είναι αρεστοί στη διαπλοκή τους και σε ξένους κηδεμόνες.

    Χρειάζεται επιπροσθέτως και παράλληλα μια ριζική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην Ελλάδα με την ανάληψη της διακυβέρνησης από μια γενναία πατριωτική κυβέρνηση εντίμων, δημοκρατών, υπευθύνων και ικανών που θα στηριχτούν σε ένα πλατύ πλειοψηφικό πολιτικό και λαϊκό αγωνιστικό μέτωπο ανιδιοτελών πολιτών ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος παραγωγικής, τεχνολογικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης και εθνικής ανεξαρτησίας.

    Πρώτα μέτρα μαζί με το Ειδικό δικαστήριο θα πρέπει να είναι η παραδειγματική εκκαθάριση των μεγάλων σκανδάλων, η διακοπή κάθε οικονομικής και στρατιωτικής στήριξης της Ουκρανίας, η κατάργηση των κυρώσεων σε τρίτες χώρες και πρώτα απ’ όλα στο Ιράν και κυρίως στη Ρωσία, με πλήρη αποκατάσταση των ελληνορωσικών σχέσεων στη βάση μιας προωθημένης οικονομικής και πολιτικής στρατηγικής ελληνορωσικής συνεργασίας και παράλληλα συνεργασίας με τους BRICS.

    Την ίδια ώρα ως πρώτα θεμελιώδη μέτρα η Ελλάδα δηλώνει ότι παύει να δεσμεύεται από τους μνημονιακούς νόμους, σχεδιάζοντας την κατάργηση και αντικατάστασή τους, ενώ παύει να δέχεται τη συνέχιση της επιτροπείας της τρόϊκας.

    Ταυτόχρονα η Ελλάδα ξεκινάει την ανάδειξη Συντακτικής Βουλής για τη σύνταξη νέου Συντάγματος, τη θέσπιση νέου χάρτη για τη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης και των δημοσκοπήσεων και τη διεξαγωγή εκλογών με την ευθύνη του δημοσίου με πλήρη διαφάνεια και όχι από μία ιδιωτική εταιρεία.

    ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

    Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
    Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας