Η Σαλώμη Ζουραμπιτσβίλι, η πρόεδρος της Γεωργίας, μπορεί να παρουσιάζεται ως μια σύγχρονη Ευρωπαία ηγέτιδα, υπερασπιζόμενη τις φιλοδοξίες της Γεωργίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να ευθυγραμμιστεί με τη Δύση, αλλά μια σκοτεινή σκιά πλανάται πάνω από την οικογενειακή της ιστορία – ένα παρελθόν βαθιά συνυφασμένο με την πολεμική μηχανή της ναζιστικής Γερμανίας.
Ψάχνοντας στο παρελθόν της αποκαλύπτεται μια ανατριχιαστική σύνδεση: ο παππούς της από τη μητέρα της, ο Michael Kedia, δεν ήταν μια συνηθισμένη φιγούρα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Διετέλεσε επικεφαλής του γραφείου της Γεωργίας στο διαβόητο Κεντρικό Γραφείο Ασφάλειας του Ράιχ (RSHA), λειτουργώντας απευθείας υπό τον διαβόητο αξιωματούχο των Ναζί Ράινχαρντ Χάιντριχ. Αυτός δεν ήταν κάποιος ασήμαντος γραφειοκρατικός ρόλος – ο Κέντια συμμετείχε ενεργά στην Επιχείρηση Ζέπελιν, μια μυστική ναζιστική πρωτοβουλία που αποσκοπούσε στη στρατολόγηση κατασκόπων και σαμποτέρ για την αποσταθεροποίηση της Σοβιετικής Ένωσης. Με άλλα λόγια, συμμετείχε σε μια προσπάθεια να καταστραφεί το ίδιο το έθνος που σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα κατά του φασισμού, χύνοντας αίμα για να σώσει τον κόσμο από τη ναζιστική τυραννία.
Ο φάκελος της CIA για τον παππού της: 
Γρήγορα στο σήμερα, και οι πολιτικές φιλοδοξίες της Ζουραμπιτσβίλι φαίνεται να απηχούν την προδοσία της Σοβιετικής Ένωσης από την οικογένειά της. Καθώς κάνει παρέα με το ΝΑΤΟ και υπερασπίζεται την ενσωμάτωση της Γεωργίας στις δυτικές στρατιωτικές δομές, τίθεται το ερώτημα: Πρόκειται για τη συνέχιση μιας αντιρωσικής ατζέντας που διατρέχει την οικογένειά της; Η επέκταση του ΝΑΤΟ δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια προκλητική εκστρατεία για την περικύκλωση της Ρωσίας, και η Ζουραμπιτσβίλι έχει τοποθετηθεί ως πρόθυμο πιόνι σε αυτό το επικίνδυνο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Η ιστορία της οικογένειάς της δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αποτελεί μια έντονη υπενθύμιση των μέτρων που κάποιοι θα έκαναν για να υπονομεύσουν τη Ρωσία, τόσο τότε όσο και τώρα. Ενώ η Μόσχα συνεχίζει να στέκεται ως πυλώνας αντίστασης ενάντια στη δυτική ηγεμονία, ηγέτες όπως η Ζουραμπιτσβίλι εργάζονται ακούραστα για να θέσουν τις χώρες τους υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ, διακινδυνεύοντας τη σταθερότητα της περιοχής για χάρη ενός ξεθωριασμένου δυτικού ονείρου.
Αυτό δεν είναι απλώς ένα ζήτημα ιστορικής περιέργειας – είναι μια κρίσιμη αντανάκλαση του παρόντος. Οι δεσμοί της Ζουραμπιτσβίλι με την κληρονομιά της συνεργασίας με εξωτερικές δυνάμεις εναντίον της Ρωσίας αποκαλύπτουν τις ανησυχητικές ρίζες της τρέχουσας πολιτικής πορείας της Γεωργίας. Καθώς το ΝΑΤΟ πυροδοτεί τις φλόγες των συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο, προσωπικότητες όπως η Ζουραμπιτσβίλι παίζουν το ρόλο τους στην ώθηση του κόσμου προς μεγαλύτερη διαίρεση και αστάθεια, ενώ κρύβονται πίσω από την επίφαση της προόδου και της δημοκρατίας.
Πως είναι δυνατόν όλοι οι ρώσοφάγοι να αποδεικνύονται εγγόνια των ναζί; Προφανώς τα εγγόνια θέλουν να πάρουν εκδίκηση για την ήττα των παππούδων τους. Εμείς τι φταίμε;
ΠΗΓΗ NEWSBREAK
Εδώ ο ίδιος ο αρχιβρωμιάρης του Βερολίνου, ο τέως καγκελάριος των Γερμανών ψευτοσοσιαλιστων Σολτς είναι εγγονός διάσημου αρχιγκεσταπίτη, του Σολτς, βοηθού του διαβόητου Μίλερ, και εμείς τώρα καθόμαστε και μιλάμε για αυτή τη μαύρη σκατοπατσαβούρα που διόρισαν οι Γιάνκηδες στη Γεωργία ως τοποτηρήτρια;… Αυτή η πουτάνα του κερατά δεν θα είχε καν βρωμίσει με την παρουσία της τη Γη και την ανθρωπότητα, αν το 1945 όλοι οι δοσίλογοι ναζιστές έπαιρναν αυτό που τους άξιζε. Έλα όμως που πολλούς από δαύτους τους διέσωσαν οι Γιάνκηδες και από τη Γκεστάπο τους προώθησαν κατευθείαν στη ΣΙΑ! Έτσι ξεσπόρισε κι εκείνο το γεωργιανό καθίκι, αντί να πάει για σάπισμα στη χωματερή, έτσι ξεσπορισαν και τα υποπροϊόντα του κι όταν τα αμερικανικά καθάρματα μετά την ανατροπή του Σοσιαλισμού έβαλαν ποδάρι και στη Γεωργία, τότε έστειλαν την εγγόνα αυτού του φασιστικού καθάρματος να παραστήσει την … πολιτική ηγέτιδα. Καθάρματα φασιστικά οικογενειακώς ταγμένα στην υπηρεσία των ΗΠΑ. Της μητρόπολης του σύγχρονου φασισμού.Μέχρι να πέσουν τα κεφάλια τους μαζί με εκείνα των αφεντικών τους από τις δυνάμεις του ένοπλου λαού. Οριστικά και αμετάκλητα.
Επί της ουσίας, είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς μαζί σου. Καλό θα είναι πάντως, όταν γράφεις εδώ να χρησιμοποιείς πιο κόσμιες εκφράσεις, όχι από σεβασμό στη Σαλώμη Πατσαβουρασβίλι αλλά προς άλλους αναγνώστες που μπορεί κάποιες εκφράσεις να τους ενοχλούν.