Αν και το ακροδεξιό κόμμα AfD (Alternative fuer Deutschland – Εναλλακτική για τη Γερμανία) είναι απίθανο -βάσει των υφιστάμενων δημοσκοπήσεων- να κατακτήσει την πρωτιά στις επερχόμενες πρόωρες εθνικές εκλογές (παρά το υψηλό ποσοστό του, δηλαδή το 18% που το δείχνει δεύτερο στην κούρσα), πόσο μάλλον να συστήσει κυβέρνηση, απασχολεί τελευταία ιδιαίτερα τους γερμανικούς οικονομικούς κύκλους, η ξεκάθαρη θέση του περί εξόδου της Γερμανίας από την ευρωζώνη (“Dexit”).
Ο γερμανικός τύπος υπενθυμίζει με έμφαση πως μέχρι πρότινος η θέση την οποία είχε εκφράσει η ηγεσία του AfD προέβλεπε -μόνο- την ανάγκη διεξαγωγής δημοψηφίσματος στη Γερμανία για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ευρωζώνη και όχι -ρητά – την έξοδο της από τη Γερμανία. Η θέση αυτή αναμένεται να επικυρωθεί στο συνέδριο του κόμματος τον Ιανουάριο του 2025.
Μάλιστα, η θέση αυτή θα διανθίζεται με μία ανάλυση για μία μετά – ευρωζώνη εποχή της Γερμανίας με την επιστροφή του μάρκου. Εκείνο το οποίο πρέπει να προσεχθεί είναι πως μόνο τυχαία δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι η θέση αυτή εμφανίστηκε μετάτην επιστροφή του Τραμπ στις ΗΠΑ με βασικό σλόγκαν το “Make America Great Again”.
Με αφορμή της νέα θέση του AfD, χθες η Handelsblatt, αφιέρωσε ένα εκτενές άρθρο σε σχέση με την εν λόγω στρατηγική του AfD. Σε αυτό το φιλοξενούνταν οι απόψεις κορυφαίων οικονομολόγων της χώρας. Όλοι τους ήταν κατά της επιστροφής του μάρκου. Κανείς δεν θα περίμενε από τους συγκεκριμένους οικονομολόγους συμμετείχαν στο ρεπορτάζ της Handelsblatt, να πουν το αντίθετο.
Το σημαντικό δεν είναι αυτό,αλλά το ότι απασχολούνται τόσο έντονα με αυτή τη θέση, την οποία εκπροσωπεί ένα κόμμα του 18%. Φυσικά, το ποσοστό δεν είναι μικρό, αλλά ούτε και τόσο μεγάλο για να μπορεί να υλοποιήσει τη θέση αυτή. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη ερμηνεία: Η επιστροφή στο μάρκο θα μπορούσε -θεωρητικά- να συντελεστεί όχι μόνο με πρωτοβουλία της Γερμανίας, αλλά και μέσω της «διάλυσης» της ΕΕ με πρωτοβουλία άλλης χώρας (αλήθεια, που μπορεί να φτάσει ο «εκβιασμός» της Λε Πεν στην κυβέρνηση Μπαρνιέ;) ή λόγω μιας αποτυχίας της ενοποίησης των ευρωπαϊκών κεφαλαιοαγορών κλπ.
Συνεπώς, οι αναλύσεις των Γερμανών οικονομολόγων στην Handelsblatt κατά του Dexit δεν αποτελούν μόνο απάντηση στους θιασώτες του.