Τρία (κυρίως) μέτωπα έχει ανοίξει το σιωνιστικό ψευδοκράτος: Με τους Παλαιστίνιους στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, με τη Χεζμπολλάχ στο Λίβανο και με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Τα άλλα δύο – με τους Ανσάρ Άλλαχ της Υεμένης και την ισλαμική αντίσταση στο Ιράκ, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν τα άνοιξε αυτό – του προέκυψαν. Κάθε που βλέπει ότι το ένα μέτωπο δεν του βγαίνει, ανοίγει και καινούριο.
Μέχρι τώρα.
Φαίνεται όμως ότι κάτι αλλάζει. Ίσως, έχοντας “παίξει τα ρέστα τους”, οι ηγέτες του κατοχικού μορφώματος βλέπουν ότι δεν έχουν άλλα χαρτιά.
Στη Γάζα, έχοντας σκοτώσει επίσημα πάνω από 43.000 Παλαιστινίους (σύμφωνα με το ιατρικό περιοδικό Lancet, ο πραγματικός αριθμός ξεπερνά τις 200.000), στην πλειοψηφία τους αμάχους και γυναικόπαιδα, το μόρφωμα βρίσκεται πιο μακριά παρά ποτέ από το διακηρυγμένο στόχο να διαλύσει τις υποδομές και τη δομή της Χαμάς. Ειδικά στη Γάζα, έχει καθημερινές απώλειες προσωπικού και υλικού.
Στο Λίβανο μόλις ανακοινώθηκε ότι οι κατοχικές δυνάμεις που μετά από ένα μήνα μαχών και μεγάλο αριθμό απωλειών είχαν με το ζόρι καταφέρει να εισχωρήσουν σε ορισμένα σημεία και σε βάθος λιγότερο των 1000 μέτρων, αποχώρησαν. Πρόκειται για το μέτωπο όπου έλπιζαν ότι θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία Χεζμπολλάχ τσακισμένη από τα χτυπήματα με τους βομβητές και τις δολοφονίες ηγετών της. Με νεκρούς που πρέπει να υπερβαίνουν τους 100, τραυματίες που μετριούνται σε αρκετές εκατοντάδες και μεγάλο αριθμό τανκς τύπου Μέρκαβα – που κάποτε διαφημιζόντουσαν ως τα καλύτερα στον κόσμο – κατεστραμμένα, είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να κρατήσει μέχρι τελικής πτώσης του μορφώματος και μία τακτική υποχώρηση, την οποία θα προσπαθήσουν με κάποιο τρόπο να βαφτίσουν “νίκη”. Εν τω μεταξύ, η Λιβανέζικη αντίσταση καθημερινά κάνει δεκάδες επιθέσεις, ρίχνει ομοβροντίες με δεκάδες πυραύλους – πάντοτε σε στρατιωτικούς στόχους -, προειδοποιεί τους εποίκους να εγκαταλείψουν 25 οικισμούς οι οποίοι αποτελούν στόχο, ενώ ο γράφων έχει χάσει το λογαριασμό των drones τύπου Hermes 450 και Hermes 900 που έχουν καταρριφθεί και συνεχίζουν να καταρρίπτονται. Το τελευταίο που γνωρίζουμε καταρρίφθηκε εχθές και τιμάται περί τα 6 εκατομμύρια δολάρια.
Απέναντι στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, επεχείρησαν μία επίθεση η οποία κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία. Οι Δυτικοί Α.Ρ. Δημοσιογράφοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι επρόκειτο για επίθεση περιορισμένης κλίμακας, με στόχο την αποφυγή κλιμάκωσης της έντασης. Η πραγματικότητα όμως πολύ απέχει από την προπαγάνδα: Μία επίθεση στην οποία συμμετείχαν περί τα 100 αεροσκάφη, οπλισμένα το καθένα με πλέον του 1 πυραύλους, και η οποία έγινε σε τρία κύματα, μόνον περιορισμένης έκτασης δεν ήταν. Γράφτηκε μάλιστα ότι ξοδεύτηκαν στην επίθεση-φιάσκο οι περισσότεροι από τους πυραύλους αυτού του τύπου που είχε το μόρφωμα και ότι επομένως τέτοια επίθεση δε μπορεί να επαναληφθεί (ακόμη και αν ήθελαν…). Το αποτέλεσμα ήταν η αεράμυνα του Ιράν να καταρρίψει τη συντριπτική πλειοψηφία των πυραύλων, ενώ σκοτώθηκαν 4 στρατιώτες και προκλήθηκαν βλάβες σε κάποια ραντάρ, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν ήδη επισκευαστεί. Αποδείχτηκε έτσι ότι υπάρχει και πραγματικός “σιδερένιος θόλος”, απλά είναι σε άλλη χώρα από αυτήν που κόμπαζε γι αυτόν. Τώρα οι αξιωματούχοι του μορφώματος αλλά και οι απλοί έποικοι περιμένουν να δουν ποια θα είναι η τιμωρία που τους επιφυλάσσει η ισλαμική δημοκρατία, προσευχόμενοι στο Γιαχβέ να τους βοηθήσει. Αυτά ενώ μεγάλο μέρος των αντιαεροπορικών/αντιπυραυλικών βλημάτων που είχε το μόρφωμα έχει εξαντληθεί, ενώ δεν ξέρουμε και τον αριθμό των αεροσκαφών που έχουν πληγεί από τις τιμωρητικές επιθέσεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας αλλά και της Χεζμπολλάχ.
Στα “μικρότερα” μέτωπα, οι Ανσάρ Άλλαχ παρά τα “συντριπτικά πλήγματα” που έχουν κατ’ επανάληψη δεχτεί – το τελευταίο με βόμβες bunker buster που ρίχτηκαν από “αόρατα” B-2, συνεχίζουν ανενόχλητοι να πλήττουν πλοία που παραβιάζουν το εμπάργκο που έχουν επιβάλλει αλλά και στόχους στο κατοχικό μόρφωμα, ιδιαίτερα στο λιμάνι της κατεχόμενης Ομ αλ Ράσρας (“Εϊλάτ”), το μόνο που έχει το μόρφωμα στην Ερυθρά. Ενώ η Ισλαμική αντίσταση στο Ιράκ μοιράζει ακριβοδίκαια τα χτυπήματά της σε βάσεις στο κατεχόμενο Γκολάν, αμερικάνικες βάσεις στο Ιράκ και στρατιωτικούς στόχους στη Χάιφα.
Μία ή δύο μέρες μετά την παταγωδώς “επιτυχημένη” επίθεση ενάντια στην Ισλαμική Δημοκρατία, ο εγκληματίας πολέμου Γιόαβ Γκάλαντ δήλωσε σε δημόσια ομιλία του ότι υπάρχουν στόχοι που δε μπορούν να επιτευχθούν με στρατιωτικά μέσα, υπονοώντας ότι θα πρέπει να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις. Ταυτόχρονα λέγεται ότι έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό του, “με αυστηρές διατυπώσεις”, όπου ασκεί κριτική για τη διεύθυνση της πολεμικής προσπάθειας. Από τη μεριά του, ο Νετανιάχου, σαν έτερος Ζελένσκι, λέγεται ότι ετοιμάζεται να στείλει το Γκάλαντ σπίτι του…
Δεδομένου ότι ως υπουργός πολέμου, ο Γκάλαντ είχε βασικό ρόλο στο σχεδιασμό τόσο της καταστροφικής επιχείρησης, όσο και της πολεμικής προσπάθειας στο σύνολό της, αν ακολουθούσε τα γιαπωνέζικα ήθη θα έπρεπε να έχει ήδη κάνει σεπούκου. Μην κρατάτε την ανάσα σας, το πιθανότερο είναι ότι δεν πρόκειται να το πράξει. Μην εκπλαγείτε όμως αν μάθετε ότι την κοπάνησε νύχτα.
Μην εκπλαγείτε επίσης αν δείτε το κατοχικό μόρφωμα να σέρνεται σε διαπραγματεύσεις και τελικά να συνάπτει συμφωνία υπό εξευτελιστικούς γι αυτό όρους.