Τούρκοι βουλευτές της αντιπολίτευσης επερωτούν, μάλιστα, ανοιχτά τον ρόλο του Πατριάρχη και κάνουν λόγο για αυτονόμησή του από την εθνική γραμμή για το Ουκρανικό, για το οποίο η Τουρκία έχει ως γνωστόν τηρήσει στάση ίσων αποστάσεων.
Από αυτή τη στάση, λένε, απορρέι ζήτημα με την Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία ισχυρίζονται ότι παραβιάζεται ανοιχτά από τις ενέργειες του Πατριαρχείου.
Ειδικότερα, ο Yüksel Selçuk Türkoğlu, βουλευτής του «Καλού Κόμματος» (IYI), έθεσε το θέμα στον ΥΠΕΞ Hakan Fidan, μιλώντας για ασύμμετρες συνέπειες από τη διεθνή παρουσία του «Πατριαρχείου Φαναρίου» στην «ανεξαρτησία και την ασφάλεια της Τουρκίας».
«Δεν συνιστά παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία αναγνωρίζει και επιβεβαιώνει ότι η Τουρκία είναι ανεξάρτητο κράτος, η απαράδεκτη αυτή κατάσταση που δώσατε την ευκαιρία και την έγκριση να συμβεί;», διερωτάται με νόημα ο βουλευτής, με επερώτησή του στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση.
Η επερώτηση του βουλευτή Türkoğlu στον Fidan:
1. Ο Ρωμιός Πατριάρχης Φαναρίου Βαρθολομαίος συμμετείχε στη Διάσκεψη Ειρήνης για την Ουκρανία που πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία με τον τίτλο του “Οικουμενικού”, όπως ισχυρίζεται;
2. Εάν ναι, αυτό ήταν εν γνώσει του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκικής Δημοκρατίας;
3. Εάν ναι, τι ή ποιον εκπροσώπησε εκεί ο Βαρθολομαίος σε μια συνάντηση που αφορούσε το “διακρατικό δίκαιο”, όπως οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις;
4. Εάν το Πατριαρχείο Φαναρίου είναι μόνο ο θρησκευτικός θεσμός της ρωμαιορθόδοξης κοινότητας στην Τουρκία στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάνης, η συμμετοχή του αυτή δεν αποτελεί παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία αποδέχεται και επιβεβαιώνει ότι η Τουρκία είναι ανεξάρτητο κράτος;
5. Αυτή η στάση δεν θα έδινε την ευκαιρία στο Πατριαρχείο του Φαναρίου που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, να του παραχωρηθούν εξουσίες “ανάλογες του Βατικανού” και να ενισχυθεί ως εκπρόσωπος σύνολης της Ορθόδοξης κοινότητας ανά τον κόσμο;
6. Θα κρατήσει το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκικής Δημοκρατίας μια “επίσημη στάση” εκ μέρους του κράτους μας απέναντι στις προσπάθειες αποδυνάμωσης της χώρας μας από τη Δύση, χώρα η οποία πολιορκείται εξ ανατολών με το Σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής και δέχεται εισβολή κατάληψης στο εσωτερικό με την εισροή προσφύγων, “υπό το πρόσχημα της θρησκευτικής ηγεσίας”;
7. Αν η θυσία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της χώρας μας για την ουκρανική ειρήνη σημαίνει “απαράδεκτο συμβιβασμό” που απειλεί την εδαφική μας ακεραιότητα, ακόμη και την ανεξαρτησία μας, ποιο θα είναι το πολύ βαρύτερο “τίμημα” ή το “μυστηριώδες κέρδος” που το έθνος μας δεν μπορεί να προβλέψει σήμερα;
«Πώς μπορεί να αυτοαποκαλείται Οικουμενικός Πατριάρχης»;
Εντούτοις, οι αντιδράσεις δεν περιορίζονται στην αίθουσα της Τουρκικής ΕΘνοσυνέλευσης, αφού κατακλύζουν την τουρκική κοινή γνώμη.
Η στάση του Βαρθολομαίου στο Ουκρανικό στάθηκε αφορμή, δε, για να ανοίξει ευρύτερα ζήτημα για τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο διευθυντής της ΚΟ του Νέου Κόμματος Ευημερίας, Selçuk Özdağ, χαρακτήρισε «έγκλημα» τη συμμετοχή του Πατριάρχη ως παρατηρητή, ενώ παράλληλα εγκάλεσε τον Fidan ότι τέλεσε αδίκημα.
Μίλησε για τον Βαρθολομαίο, ως «Αρχιερέα της Ρωμαίικης Εκκλησίας του Φαναρίου», η οποία είναι μια μειονοτική Εκκλησία που ανήκει στη διοικητική περιφέρεια του Φατίχ, χωρίς όμως νομική προσωπικότητα, και όχι ως Οικουμενικό Πατριάρχη.
Αυτή του η ιδιότητα (του Πατριάρχη), υποστηρίζει ο Özdağ, άρθηκε όταν συνυπέγραψε το ψήφισμα που υιοθετήθηκε στη διάσκεψη για την Ουκρανία.
«Μπορεί να υπογράφει ως «Οικουμενικός», ενώ κινείται κόντρα στα εθνικά συμφέροντα;» διερωτάται ο Özdağ.
Παρόμοια γραμμή υιοθετεί απέναντι στον Πατριάρχη εσχάτως και ο τουρκικός Τύπος θέτοντας για μια ακόμη φορά ζήτημα περί Συνθήκης της Λωζάνης και δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
