Νίκος Σίμος
Ορισμένοι, κατά το πρόσφατο παρελθόν στην εδώ παροικία, διακινούσαν απόψεις σε σχέση με τον παγκόσμιο καπιταλιστικό ανταγωνισμό και των εν γένει ανταγωνισμό των υπερδυνάμεων του τύπου, «όλα φτιαχτά είναι» ή κατά την περίοδο του «σχεδίου covid19» ότι «όλοι στο σχέδιο είναι» και άλλα παρόμοια πρόχειρα, φαιδρά και πολλές φορές υποβολιμαία.
Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν είχαν και δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα του «Δεύτερου κύκλου του παγκόσμιου καπιταλισμού» που διανύουμε και όλα δείχνουν ότι οι αγγλοσάξονες και οι σύμμαχοί τους, που αποτελούν την πολιτικοοικονομική αιχμή των νεοφεουδαρχών, σπρώχνουν την παγκόσμια πολιτική και οικονομική κατάσταση στα άκρα με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια κοινωνία
Πρόσφατα λοιπόν η Κίνα, δια του εκπροσώπου του υπουργείου των εξωτερικών, δίνει μια ακόμα καθοριστική απάντηση, που δείχνει το χάσμα που χωρίζει τις υπερδυνάμεις, καθώς και το βάθος του ανταγωνισμού ανάμεσα στις δυνάμεις που αναζητούν ρόλο στην ιστορική εξελικτική πορεία αυτού του αιώνα και σε εκείνους που παίζουν το τελευταίο τους χαρτί, προκειμένου να μεταβάλλουν την κυριαρχία σε ιδιοκτησία της Ιστορικής εξέλιξης και ολοκλήρου του πλανήτη.
Το ΝΑΤΟ φέρει την πλήρη ευθύνη για την εμφάνιση της κρίσης στην Ουκρανία και η συμμαχία θα πρέπει να αναλογιστεί τον ρόλο της σε αυτήν, δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Wang Wenbin.
«Το ΝΑΤΟ φέρει αμετάκλητη ευθύνη για την ουκρανική κρίση, η Συμμαχία θα πρέπει να αναλογιστεί τον ρόλο της, να σταματήσει να κατηγορεί άλλους και να αναλάβει δράση για μια πολιτική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης», τόνισε ο Wang
σχολιάζοντας αιχμηρά τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Stoltenberg, σύμφωνα με τις οποίες «η Κίνα θα πρέπει να σταματήσει να υποστηρίζει τη Ρωσία στην ουκρανική σύγκρουση εάν θέλει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Δύση»
Η δήλωση του κ Stoltenberg δείχνει ακριβώς και τον τρόπο που στο άμεσο μέλλον σκέφτονται οι Δυτικοί να αντιμετωπίσουν την Ευρασία συνολικά, πέρα από την πολιτική θρασύτητα και την αμετροέπεια που την χαρακτηρίζει, αφού δεν λαμβάνει, στο περιεχόμενο αλλά και στο ύφος της, καν υπόψιν το πολιτικοστρατιωτικό «κάζο» που έχει υποστεί το ΝΑΤΟ και η συλλογική Δύση στο Ουκρανικό μέτωπο.
Έχει σημασία ότι ο κορυφαίος Κινέζος διπλωμάτης αναφέρεται μεταξύ άλλων στην δήλωση του – απάντηση στον απερίγραπτο ΓΓ του ΝΑΤΟ στις μακροχρόνιες συσσωρευμένες αντιφάσεις στον τομέα της Ευρωπαϊκής – περιφερειακής ασφάλειας, που οδήγησαν στην σημερινή κρισιακή κατάσταση στην πρώην Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας
Νωρίτερα, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin είχε χαρακτηρίσει τις δυτικές ιδέες της νέας παγκόσμιας τάξης ως «υποκριτικές», αφού στοχεύουν στην γνωστή μέθοδο του νεοαποικιαού – νεοαγγλοσαξονισμού με στόχο την μονοκρατορία των δυνάμεων που συγκεκριμένο δυστοπικό κέντρο, εκείθεν του Ατλαντικού, κατευθύνει.
Το γεγονός ότι ανακοινώθηκε από το Κρεμλίνο ότι προγραμματίζεται για τον επόμενο μήνα η επίσημη επίσκεψη του Ρώσου ηγέτη για συναντήσεις κορυφής με τον Κινέζο ηγέτη Xi Jinping προδιαθέτει για συμφωνίες που θα επιτείνουν την τάση αντιπαράθεσης της ηττημένης Δύσης και των δυστοπικών κέντρων που έχουν ανοίξει την πόρτα ενός απέραντου φρενοκομείου και ουσιαστικά έχουν ήδη οδηγήσει στον Γ’ Παγκόσμιο πόλεμο, τον οποίο βιώνει σε στάδια ολόκληρος ο πλανήτης μέσα από πολέμους και την Δύση – εξ’ αιτίας των “υποδειγμένων” από τα νεοφεουδαρχικά κέντρα πολιτικών της επιλογών – σε μια παρατεταμένη οικονομική κρίση που φέρνει ήδη κοινωνικές και οικονομικές καταστροφές, τερματίζοντας την παρατεταμένη περίοδο της άκρατης καταναλωτικής ευμάρειας των κοινωνιών του άλλοτε Δυτικού κόσμου.
Ρωσία και Κίνα διαμορφώνουν σταδιακά και μεθοδικά τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της αντικοινωνικής και αντιανθρώπινης δυστοπίας που επιχειρεί η Δύση.
Ο τζίρος από τις εμπορικές συναλλαγές των δύο κρατών υπερβαίνει τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το σημαντικό εδώ είναι ότι το 70% του εμπορίου μεταξύ Ρωσίας και Κίνας διακανονίζεται στα εθνικά νομίσματα, δηλαδή σε ρούβλια και γιουάν, όταν πριν από μόλις δύο χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις στο 30%!
Η διμερής συνεργασία στον ενεργειακό τομέα έχει αποκτήσει πλέον στρατηγικό χαρακτήρα, όταν από την άλλη πλευρά, αυτή της σε παρακμή Δύσης, παρατηρείται ένα σοβαρό ενεργειακό έλλειμμα που περιθωριοποιεί την άλλοτε και κατά τόπους κραταιά Δυτική παραγωγική οικονομία που παραδόθηκε άνευ όρων στις επιταγές μιας ψυχοπαθούς λογικής υπερσυγκέντρωσης πλούτου σε λίγα χέρια, με αστεία προσχήματα του τύπου «πράσινη ενέργεια», μείωση αποτυπώματος άνθρακα και άλλα παρόμοια, που φέρνουν δισεκατομμύρια πληθωριστικά δολάρια σε χέρια consortium που ελέγχονται από συγκεκριμένες οικογένειες και πάντως λίγους ανθρώπους στον κόσμο.
Η Ρωσία κατέχει την πρώτη θέση στις προμήθειες πετρελαίου στην Κίνα, οι εξαγωγές φυσικού αερίου, άνθρακα και ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνονται ενώ κινεζικές εταιρείες εμπλέκονται σε εμβληματικά ενεργειακά έργα.
Στις νέες γεωπολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται, ιδιαίτερη σημασία έχει η ανάπτυξη διαδρόμων μεταφορών και logistics που διέρχονται από τα σινο-ρωσικά σύνορα.
Μεταξύ των νέων τομέων για την εμβάθυνση της συνεργασίας των δύο χωρών ξεχωρίζουν η κατασκευή αεροσκαφών, η ναυπηγική, η μηχανολογία, η κατασκευή εργαλειομηχανών και η κοινή διαστημική έρευνα.
Στο θέμα του Ρωσοουκρανικού πολέμου, κατά την επίσκεψη του Γερμανού καγκελάριου Olaf Scholz στην Κίνα, ο Κινέζος ηγέτης δήλωσε ξεκάθαρα πως το Πεκίνο τάσσεται υπέρ μίας διαδικασίας, που αναγνωρίζουν τόσο η Ρωσία, όσο και η Ουκρανία και είναι σταθερά υπέρ των δίκαιων διαπραγματεύσεων, καλώντας την συλλογική Δύση να σταματήσει να προκαλεί περαιτέρω στην Ρωσοουκρανική σύγκρουση και τάχθηκε καθαρά υπέρ της διπλωματικής επίλυσης του Ουκρανικού, με βάση την σημερινή προκύπτουσα εξέλιξη στο ζήτημα αυτό.
Είναι σαφές – άλλωστε ήταν ήδη γνωστό – ότι απορρίπτει τις ύποπτες μεθοδεύσεις του ΝΑΤΟ και του αγγλοσαξονικού τόξου, σαν εκείνη που ετοιμάζεται στην Ελβετία στις 15 Ιουνίου με πρόσχημα την ειρήνη, που όμως αυτό που επιδιώκει είναι αυτή η ειρήνη, να έχει τους όρους των ηττημένων!
Στο πεδίο της αλληλεξάρτησης των οικονομιών, ΗΠΑ και η ΕΕ είναι οι κύριες εξαγωγικές αγορές της Κίνας αλλά και η Δύση εξαρτάται εξίσου από τις προμήθειες ενός ευρέος φάσματος κινεζικών αγαθών, συμπεριλαμβανομένων πλειάδας στρατιωτικών υλικών που κατασκευάζονται στις Κινεζικές πολεμικές βιομηχανίες.
Έχει σημασία ακόμα ότι η Κίνα συνεχίζει να αποχωρεί από τις επενδύσεις της στις ΗΠΑ αφού πυκνώνουν οι Αμερικανικές απειλές κυρώσεων για την Ταϊβάν.
Εάν η Δύση ξεκινήσει έναν πλήρη οικονομικό πόλεμο με την Κίνα – όπως σχεδιάζεται και με την πιθανή αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ από τον κ Τράμπ – θα συνεπάγεται την φυγή του Πεκίνου από το δολάριο και το ευρώ.
Η Κίνα σήμερα διαθέτει όλη τη δύναμη να κονιορτοποιήσει τόσο αυτά τα νομίσματα όσο και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που στηρίζεται σε αυτά.
Ουδέποτε η «φαινόμενη» οικονομία που στηρίχτηκε στον χρηματοπιστωτισμό και στην «πώληση αέρα» δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την ουσιαστική οικονομία, που στηρίζεται στην παραγωγή και σε εμπράγματες αξίες και αυτό τόσο οι αγγλοσάξονες, όσο και οι παγκοσμιοποιητές καθοδηγητές τους το γνωρίζουν καλά, γι’ αυτό και μεθοδεύουν μέσα από περιφερειακούς πολέμους και διαρκείς οικονομικοπολιτικές κρίσεις την “τελική αναμέτρηση”.
Ο νομισματικός πόλεμος που συμβαδίζει με τον αντίστοιχο στρατιωτικοπολιτικό και που στην ουσία περιγράφει την νέα, τρίτη κατά σειρά, παγκόσμια σύρραξη, που οδηγεί σε εφιαλτικό μέλλον τον πλανήτη.
Στα πλαίσια αυτά εντείνεται η προσπάθεια των BRICS να αποδολαριοποιήσουν τις οικονομίες τους, πράγμα που σημαίνει την ουσία την οικονομική περιθωριοποίηση και ήττα της “αγγλοσαξονικής” Δύσης.
Έτσι η Κίνα πούλησε περισσότερα από 74 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά ομόλογα τον περασμένο χρόνο, σύμφωνα με νέα στοιχεία από το Κινεζικό Υπουργείο Οικονομικών τα οποία δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή 26 Απριλίου.
Η Κίνα μείωσε τα διαθέσιμά της στα ομόλογα από 849 δισεκατομμύρια δολάρια σε 775 δισεκατομμύρια δολάρια μεταξύ των αρχών του δεύτερου τριμήνου του 2023 και του δεύτερου τριμήνου του 2024, φτάνοντας τα χαμηλότερα από τα επίπεδα του 2009!
Άλλες χώρες εγκατέλειψαν μικρότερα ποσά διαθέσιμων ομολόγων κατά το τελευταίο τρίμηνο είναι :
Η Ινδία να πούλησε 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα, η Βραζιλία που ξεφόρτωσε 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια και τη Σαουδική Αραβία περιόρισε τα αποθέματά της κατά 0,3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Από το 2013 είχα επισημάνει ότι, όπως από εκείνη την περίοδο όλα έδειχναν, οι αναδυόμενες υπερδυνάμεις είχαν εκτιμήσει – και σωστά – ότι ο χρυσός θα έπρεπε να αποτελεί, όπως διαχρονικά συνέβαινε, μια ουσιαστική εμπράγματη αξία που θα αναδείκνυε τις πραγματικές δυνατότητες των οικονομιών, γι’ αυτό σε ταραγμένες εποχές, όπως η περίοδος της ιστορικής καμπής που διανύουμε , το πολυτιμότερο των μετάλλων αντιμετωπίζεται σαν μια ασφαλής επένδυση και ταυτόχρονα ένα ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο για τους απανταχού επενδυτές.
Οι ταραχώδεις γεωπολιτικές εξελίξεις και οι πολεμικές εστίες που “στήνονται” από το αγγλοσαξονικό «λόμπι ισχύος» βοηθούν τα μέγιστα στην αποδρομή του δολαρίου, που υπήρξε για δεκαετίες το βασικό αποθεματικό νόμισμα και το νόμισμα που χρησιμοποιήθηκε αφρόνως και εξακολουθητικά από τους Αμερικανούς σαν γεωπολιτικό – νεοαποικιακό όπλο για δεκαετίες.
Όλες οι αντιδράσεις:
Νικος Σιμος, Maria Kanata και 24 ακόμη
