Αμερικανοποίηση του Λαού, Αμερικανική αποικία η χώρα

«Ιστορική Αναγκαιότητα» θα χαρακτηρίζαμε την περίοδο Πρωθυπουργίας του Μητσοτάκη. Για έναν απλό, απλούστατο λόγο. Και αυτός είναι ο καταφανής φιλοαμερικανισμός του, η ασυγκράτητη αμερικανοφιλία του.

Εάν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ με τον ανεκδιήγητο Τσίπρα, «διεύρυναν» τον δρόμο της υποτακτικής και γλοιώδους Αμερικανοφιλίας, ο Μητσοτάκης άνοιξε περαιτέρω τον δρόμο και τον «αναβάθμισε» σε λεωφόρο. Εάν ο Τσίπρας προετοίμασε το έδαφος των Ελληνο/Αμερικανικών Στρατιωτικών Συμφωνιών, ο Μητσοτάκης διεύρυνε τον αριθμό των βάσεων και όπως φαίνεται, «έχει ο Θεός» για επί πλέον διευρύνσεις και αναβαθμίσεις των Αμερικανικών Στρατιωτικών Βάσεων στην Ελλάδα.

Όμως η διεύρυνση και ο πολλαπλασιασμός των Αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα έρχεται περίπου ως «επικυρωτική πράξη» της καθολικής, συνολικής και ολιστικού τύπου Αμερικανοποίησης του ελληνικού λαού, του ελληνικού χώρου και συνολικότερα του «ελληνικού κόσμου». Μιας Αμερικανοποίησης η οποία ποτέ στην ιστορία του ελληνικού έθνους και κράτους δεν είχε προχωρήσει τόσο επιτυχώς, με ρυθμό τάχιστο και αποτελεσματικό. Αμερικανοποίηση σαρωτικού χαρακτήρα, ειδικότερα στον χώρο του πολιτισμού, της ψυχαγωγίας και της νεολαίας, παρουσιάζοντας «μορφολογία» πλήρους ισοπέδωσης και απαξίωσης οποιουδήποτε ελληνικού, νεοελληνικού, ρωμαίικου χαρακτηριστικού που θυμίζουν λαϊκό πολιτισμό, ήθη και έθιμα. Με ιδιαίτερη αντιπάθεια στον αρρενωπό, κλασσικό άνδρα και την κλασσικής ομορφιάς γυναίκα. Δύο παραδείγματα από τον πολιτισμό, τα Μέσα Ενημέρωσης και τον κινηματογράφο.

Η πάλαι ποτέ «καλλιτεχνική πρωτοπορία» – και η οποία όντως δημιουργούσε και μεγαλουργούσε τις πρώτες δεκαετίες μετά τον εμφύλιο και την πτώση της δικτατορίας – σήμερα έχει «στελεχώσει» με ευλαβική συνέπεια τις τηλεοπτικές, θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές πάνω στις «ράγες» της «Πολιτιστικής Πολιτικής Ορθότητας». Οι μεγάλοι εκπρόσωποι της Υποκριτικής δεν υπάρχουν πλέον, ο κλασσικός άνδρας ηθοποιός με το ασύγκριτο μεγαλείο και οι πανέμορφες κλασσικές γυναίκες ηθοποιοί έχουν πλέον αντικατασταθεί από «παραπαίουσες προσωπικότητες» με ελάχιστο ταλέντο, αμφίσημη επαγγελματική και δεοντολογική υπόσταση και έλλειψη – στον υπερθετικό βαθμό – κοινωνικής συνείδησης και πολιτικής ευαισθησίας. Δίπλα ακριβώς, «μεγαλουργούν» οι ΛΟΑΤΚΙ και οι οποίοι έχουν προνομιακή και εξαιρετικά προβεβλημένη θέση στο κατεξοχήν «κινητικό» τμήμα της Άρχουσας Τάξης που είναι τα Μέσα Ενημέρωσης, τα Μέσα που πλάθουν ψυχές και διαμορφώνουν εγκεφάλους. Από την άλλη μεριά, ένα μεγάλο ποσοστό «διασημοτήτων» από τον «καλλιτεχνικό» χώρο και της «επιχειρηματικότητας του θεάματος», μήνες τώρα καλοκαιριού δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ανεβάζει «selfies», δείχνοντάς μας πόσο «ωραία και καλά» περνάει, πόσο πανάκριβες διακοπές κάνει, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα συνολικά και την οποία γνωρίζει μόνο μέσα από τα μπαράκια της Μυκόνου.

Η χώρα καίγεται κυριολεκτικά, καταστρέφεται το βιός χιλιάδων ανθρώπων και μια ελάχιστη μειονότητα των λεγόμενων celebrities ζει σε «άλλον πλανήτη», κοινώς στην κορμάρα του! Απλά, παρατηρούμε το άκρον άωτον της Παρακμής και του εκφυλισμού μιας γελοίας μειοψηφίας και μιας Ιστορικής χώρας που χάνεται δια παντός! Παράλληλα, ένας λαός – σε μεγάλα ποσοστά – αποχαυνωμένος και κρεττινοποιημένος, μαζί με μια Αμερικανοποιημένη νεολαία, «παρατηρούν» με θαυμασμό τα πανάκριβα γούστα και τα σωματικά προσόντα, ιδιαίτερα των γυναικείων ειδώλων τους. 

Παράλληλα, στον ίδιο χώρο του «Θεάματος» και όσον αφορά την θεματολογία του –Κινηματογράφου, Τηλεόρασης, Θεάτρου, «Πολιτιστικών δρώμενων» κλπ.– το αφήγημα του «Πολέμου των Δύο φύλων» προχωρά ακάθεκτο, στηριγμένο και «εμπλουτισμένο» με θεματική αύρα διαχωριστικού τύπου των δύο φύλων, άφθονη μισανδρία και «έμφυλη βία» – εννοείται πως προβάλλεται μόνο αυτή που στρέφεται κατά των γυναικών – αλλά και πολλές περιπτώσεις «παρενόχλησης», «βιασμών» και όποιας άλλης θεματολογίας απαιτεί η Παλαιά Διαθήκη των Εγχειριδίων του λεγόμενου #Metoo, προωθημένη και ψυχωτικά υποβοηθούμενη από όλα τα Μέσα Ενημέρωσης της Ελίτ. Μια Αμερικανόπνευστη, Προτεσταντικής υφής θεματολογία, εισαγωγής απευθείας από το παρακμιακό Χόλυγουντ και με κύριο στόχο την διάσπαση του Ανθρώπινου γένους σε δύο αντίπαλα και διαρκώς αλληλομισούμενα στρατόπεδα– άνδρες και γυναίκες– και με απώτερο και θεμελιακό στόχο όχι μόνο την υποδαύλιση ενός διαρκούς πολέμου μεταξύ τους και υστερικής αντιπαλότητας μεταξύ των δύο φύλων αλλά και την κατεδάφιση οποιασδήποτε προοπτικής ενιαίου μπλοκ κατά της Ελίτ.

Ξέρετε, είναι πολύ απλό, στην θέση ενός σχήματος «Ελίτ/Μεγάλη πλειοψηφία (εργαζόμενοι, λαϊκά στρώματα)» που λειτουργεί εν δυνάμει ανατρεπτικά κατά της καθεστηκυίας τάξεως, έχουμε το παραπλανητικό, ανώδυνο και εξαιρετικά ευνοϊκό για την Ελίτ σχήμα, «Σεξιστές άνδρες εναντίον παρενοχλημένων γυναικών» !

Θα ήταν «καταθλιπτικά γελοίο» και κωμικά κατεδαφιστικό εάν δεν ήταν καταστροφικό το ιδεολογικό σχήμα που προωθείται παντοιοτρόπως, «Κακοί Άνδρες εναντίον Καλών Γυναικών». Mε άλλα λόγια, καταργήστε την Πάλη των Τάξεων και Προσκυνήστε την νέα «Θεά», τον Πόλεμο των Δύο Φύλων! Και όμως, έχει διαδοθεί τάχιστα και έχει επικρατήσει επικίνδυνα σε μια κοινωνία που αυτοπροβάλλεται – αυτάρεσκα και φιλάρεσκα – σαν «Ευρωπαϊκή», «Δυτική» κλπ. Ποζάρουν σαν «Ευρωπαίες» οι Ελληνίδες που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως εργαζόμενες γυναίκες, κατέχουν δηλαδή την τελευταία θέση ως ποσοστό εργαζόμενων γυναικών σε όλη την Ευρώπη – είναι περίπου 49%, κάτω από το μισό δηλαδή, το ποσοστό εργαζόμενων γυναικών ελληνίδων που γεννηθήκαν στην ΕΕ και 53% για όσες γεννηθήκαν στην Ελλάδα, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του Eurostat του 2022 – και οι οποίες γεύτηκαν σωρηδόν τον λεγόμενο «ευρωπαϊκό/δυτικό» πολιτισμό μόνο σαν καταναλώτριες ενδυμάτων, τουρίστριες στας «Ευρώπας» και «αδηφάγοι καταναλωτές» εικόνας και ψυχαγωγίας Αμερικανικού και αμερικανοποιημένου τύπου. Είναι «Ευρωπαίες» μόνο μιμητικά (καταβροχθίζουν όποια εικόνα τους πλασάρει η Αμερικανοποιημένη και βιομηχανοποιημένη Εικόνα των Μέσων Ενημέρωσης – Κινηματογράφος, Τηλεόραση, θέατρο, εφαρμογές κινητών, Tik–tok, Netflix κλπ.) και καταναλωτικά αλλά όχι παραγωγικά και πολιτιστικά. Ο εξωφρενικός νεοπλουτισμός τους συμβαδίζει με αυτό των ανδρών συντρόφων τους αλλά και των ακόμη χειρότερων απογόνων τους. Στην ζωή τους αρκετές σπουδάζουν – Ψυχολογία και μοδάτες «Gender Studies» ή Πολιτιστικές σπουδές– μετά παντρεύονται και φυσικά ακολουθούν τον δρόμο των μανάδων, γιαγιάδων και προγιαγιάδων τους. Εκεί που τους συμφέρει, είναι απίστευτα παραδοσιακές και συντηρητικές. Αφού κάνουν παιδί, το βλέπουν σαν ιδιοκτησία και όχι απλά «χρησικτησία» τους, εάν χωρίσουν ζητούν αποκλειστική επιμέλεια και μεγάλες διατροφές, μεταλλάσουν δε ειδικά τα αγόρια σε «γενιτσάρους» και αρνητές του πατέρα τους, στηριζόμενες στην – πολύ συνηθισμένη – εύνοια των γυναικοκρατούμενων ελληνικών δικαστηρίων. Αυτή είναι η Ελλάδα των δύο φύλων, ένας Νεόπλουτος άνδρας 25–45 ετών και μια παλαιάς κοπής Ρωμιά που παριστάνει την «Φεμινίστρια» αλλά κουβαλά μέσα της – κατά πλειοψηφία– μια Κατίνα, ό,τι και κάνει, όπως και να το «παίξει». Πολλές από αυτές παριστάνουν τις Instagrammers με χιλιάδες ακόλουθους με κύρια ασχολία τους να επιδεικνύουν το τεχνητά εντυπωσιακό μπούστο τους και τα θεόγυμνα οπίσθιά τους. Όλα προϊόντα τεχνητής και πλαστικής ομορφιάς, όπως προσθετικής στήθους, εγχείρηση μύτης, λεύκανση και περιποίηση απόκρυφων σημείων κλπ. Το Instagram και Twitter είναι η μόνη «επαγγελματική» απασχόληση πολλών ελληνίδων, όπου πουλάνε ψεύτικη, πλαστική «ομορφιά», διαφημίσεις και όποιες άλλες υπηρεσίες για να αλώσουν, «αποθηκεύσουν» και σκλαβώσουν το βλέμμα των ανδρών ενώ ταυτόχρονα κατηγορούν τους άνδρες για «σεξισμό» και «οπτική παρενόχληση» εάν τις κοιτάνε! Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του!

Μην ξεχνάτε, πως η Ελλάδα και οι Ελληνίδες κατέχουν την Δεύτερη Θέση Παγκοσμίως στις πλαστικές εγχειρήσεις, μετά την Νότια Κορέα.

Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα της παρηκμασμένης και σχεδόν διαλυμένης ελληνικής οικογένειας, του παραμερισμένου πατέρα και του συνήθως ψυχολογικά «προβληματικού» παιδιού των χωρισμένων οικογενειών και της – δυστυχώς– πολυδιαφημισμένης «μονογονεϊκής οικογένειας». Αυτή η εικόνα, ατόφια σχεδόν, προβάλλεται νυχθημερόν από όλα τα Μέσα Ενημέρωσης, «υπηρετείται» πιστά από Άνδρες και Γυναίκες ηθοποιούς με φανατισμό και θρησκευτική ευλάβεια, προβάλλεται ένας «Μοντερνισμός» ψευδεπίγραφος, καταφανώς εισαγόμενος, «απο–Ελληνοποιημένος» τελείως και που έχει αποβάλει μανιωδώς και με «γερμανική συνέπεια» όλα τα ελληνικά, λαϊκά και καθημερινά χαρακτηριστικά. Οι Νεοέλληνες μισούν κατά βάθος την Ελλάδα, αγνοούν την Ιστορία, δεν μιλούν πλέον την Γλώσσα της αλλά μόνο 200–300 κακοποιημένες λέξεις «νεοελληνικής», με μπόλικη αλλαγμένη προφορά και λεκτική εκφρασιολογία Αμερικανοποιημένου τύπου (H ψευδο-αγάπη τους για την Ελλάδα περιορίζεται αποκλειστικά την περίοδο των διακοπών). Το «Wow» έχει πολιτογραφηθεί, το «Ηappy Birthday» δίνει και παίρνει και ο κάθε γελοίος που έχει δει κατά μέσον όρο τουλάχιστον 500–1000 Αμερικανικές ταινίες και σειρές ετησίως, όταν κάνει πρόταση γάμου γονατίζει μπροστά στην «καλή του» προσφέροντας το δαχτυλίδι του, κατά τα αμερικανικά πρότυπα. (Προφανώς του διαφεύγει τι τον περιμένει μετά αλλά τότε «Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται εκ της απομακρύνσεως», όπως λένε και οι επιγραφές όλων των Ταμείων). H χρήση της Νεοελληνικής γλώσσας περιορίζεται συνεχώς σε όλο και λιγότερες λέξεις, τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά έχουν σχεδόν εξοβελιστεί από το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα και εάν υπάρχουν, έχουν πλέον «τριτεύουσα» σημασία, ο παραδοσιακός λαϊκός και σε μεγάλο βαθμό αγροτικής προέλευσης καθημερινός πολιτισμός έχει τάσεις διαρκούς αυτοπεριορισμού και όλες οι προσπάθειες αναβίωσής του έχουν έναν έντονο «φολκλορικό» χαρακτήρα. Αφού μετέτρεψαν τις πόλεις τους σε Κέντρα Παροχής Υπηρεσιών δηλαδή – σε μεγάλο βαθμό– σε μεταπρατικά και παρασιτικά (δήθεν) «Οικονομικά Κέντρα», οι Ρωμιοί για να «εξιλεωθούν» ψυχολογικά –πιθανότατα έτσι νομίζουν– μαζεύονται συνήθως τα Δεκαπενταύγουστα, το ρίχνουν στον χορό και το τραγούδι, κυρίως αγροτικής προέλευσης, βρίσκοντας ή ξαναβρίσκοντας έστω και στρεβλά, κομμάτια του χαμένου εαυτού τους, διαδικασία που την βλέπουμε μανιωδώς να επαναλαμβάνεται δεκαετίες τώρα. Από χωριό προέρχεται η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, οι δε ψυχολογικές/πολιτιστικές δομές μιας αγροτικής και ημι/βιομηχανικής (παλαιότερα) ημι-περιφεριακής χώρας του Καπιταλισμού λειτουργούν στο Συλλογικό Ασυνείδητο του Ρωμιού. Ατυχώς, η πιθηκίζουσα «Μεταπρατική Ιντελιγκέντσια» (Μοσκώφ) μιλάει για «Ευρωπαϊκή» και «Δυτική» χώρα όμως η Ελλάδα είναι περίπου αδύνατο να θεωρηθεί Κλασσική και Ιστορική, Αστική, Βιομηχανική, Ευρωπαϊκή χώρα. Δεν «κολλάει»! Όπως έχουμε επαναλάβει και άλλη φορά, η Ελλάδα με κανένα κριτήριο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «Δυτικοευρωπαϊκή» χώρα, όντας η ίδια ένα ιδιόρρυθμο κράμα Βαλκάνιων, Μικράς Ασίας και Ανατολικής Μεσόγειου. Γιατί αυτό ακριβώς είναι η χώρα μας. 

Στον χώρο του Κινηματογράφου, οι ελληνικές τηλεοπτικές σειρές του «πρεκαριάτου των ηθοποιών» έχει ήδη –εδώ και μια 20ετία, τουλάχιστον– εγκλωβιστεί στην «στρούγκα της Πολιτικής Ορθότητας» με άφθονη παρουσίαση περιστατικών ανυποχώρητου πολέμου των δύο φύλων, περιπτώσεις «κακοποίησης και παρενόχλησης» γυναικών για να είμαστε και στην μόδα και φυσικά ο κύκλος κλείνει με τους ΛΟΑΤΚΙ, οι οποίοι σπανιότατα πλέον λείπουν από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές σειρές. Σε όλες τις σειρές, ο άνδρας και ο πατέρας είναι απολογούμενοι και κατηγορούμενοι, η γυναίκα και μητέρα πάντα υπερτιμημένες και με διαρκή άλλοθι για όποιο «παράπτωμα». Αυτή η προβληματική αφού χωρίζει και εχθροποιεί τα δύο φύλα με ρυθμό πολυβόλου, μεταφέρθηκε και με διάφορες παραλλαγές και στον χώρο του Θεάτρου. Τα περιστατικά του φωτεινού καλοκαιριού στην Επίδαυρο με «παραστάσεις» που δεν θέλουμε να τις χαρακτηρίσουμε δεν δείχνουν απλώς την «κρίση του Θεάτρου» αλλά την «θεματολογία» της παρακμής που προωθείται παντί τρόπω και την έλλειψη πλέον μεγάλων ταλέντων και ηθοποιών, πλην μιας μικρής μειοψηφίας των ηθοποιών. Δεν χρειάζεται να πάμε στην Κωμωδία και τα «ιερά τέρατα» παλαιότερων εποχών που ακούνε στα ονόματα Βασίλης Λογοθετίδης, Διονύσης Παπαγιανόπουλος, Μίμης Φωτόπουλος, Γεωργία Βασιλειάδου κλπ.

Μόνο δύο–τρεις ταινίες να δούμε όπως την «Κάλπικη Λίρα», την «Στέλλα» και το «Μιας Δραχμής τα Γιασεμιά», εκεί βλέπουμε και νιώθουμε την χαώδη διαφορά μεταξύ του αξέχαστου Φούντα, της Μερκούρη, του γίγαντα Ορέστη Μακρή και των έξοχων Παντελή Χορν και Έλλης Λαμπέτη και της σημερινής μετριότητας και ανυπαρξίας.

Στις παλιές ταινίες του 1950 και του 1960 οι χαρακτήρες ήσαν της καθημερινότητας, της νεοελληνικής πραγματικότητας με έντονο κοινωνικό, ταξικό πρόσημο, άφθονο φιλότιμο, ανδρική αρρενωπότητα και γυναικεία θηλυκότητα. Γιατί η γυναίκα ήταν γυναίκα και ο άνδρας ήταν άνδρας. Είχαν το «άρωμα» του Ρωμιού, την αύρα της λαϊκότητας και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ελληνικότητας. Υπήρχε αντιπαλότητα αλλά και φιλότιμο, εχθρότητα αλλά και αγνός έρωτας, μίσος αλλά και αγάπη «κεντημένα» με έναν «απέραντο κήπο αισθημάτων». Η διάχυτη ατμόσφαιρα του Ρωμιού, με τα ντέρτια του, τον θυμό του αλλά και τον εκπληκτικά πλούσιο ψυχισμό του, ακατέργαστος μεν αλλά πολιτιστικά προχωρημένος, πιο «εκλεπτυσμένος» από τον ανάλογο του λεγόμενου «Δυτικού».

Απλούστατα, το συλλογικό ασυνείδητο του Έλληνα, Γραικού και Ρωμιού έχει τουλάχιστον 4.000 χρόνια πολιτιστικής παραγωγής και εκπληκτικού πολιτισμού είτε σαν Αρχαίος Δωριεύς και Ίων, είτε σαν Βυζαντινός Έλληνας είτε σαν Ρωμιός των Νεώτερων χρόνων. Στο «Συλλογικό Ασυνείδητο» του Έλληνα δεν υπάρχει μόνο ένα «Αρχέτυπο» αλλά πολλά, για να θυμηθούμε και τον μεγάλο Karl Young. Στο ψυχισμό υπάρχει η Συγκυριακή Ταυτότητα και διάσταση, υπάρχει όμως και η Διαχρονική ταυτότητα και διάσταση. Η πρώτη, η Συγκυριακή, είναι της εποχής που έχουμε και είναι το «αγαπημένο αλογάκι» των Μεταμοντέρνων Φιλελεύθερων και των «Αριστερών» μαθητουδιών τους. Η δεύτερη, η Διαχρονική, όμως έχει έναν διαρκέστερο χαρακτήρα, ανθεκτικότερο στον χρόνο. Γιατί ο ψυχισμός θυμίζει Γεωλογικά στρώματα, επάλληλα που αντιπροσωπεύουν ξεχωριστές εποχές της Συγκυριακότητας, διακριτές Ιστορικές Περιόδους τοποθετημένες επάλληλα στον ψυχισμό όπως τα Γεωλογικά στρώματα.

Εάν λοιπόν το «Συλλογικό Ασυνείδητο» του Έλληνα «κολυμπά στην Ιστορία» την οποία τιθάσεψε εξυψώνοντάς την στα Ουράνια με τα απίστευτα Δημιουργήματα του Πολιτισμού του, το Συλλογικό ασυνείδητο του λεγόμενου «Δυτικού» δεν έχει ούτε 7–8 εκατοντάδες χρόνια πολιτισμού με δανεικό «Πολιτισμό» από τους Αρχαίους Λαούς – Έλληνες, Ρωμαίους, Αιγύπτιους, Κινέζους, Ινδούς, Πέρσες– και τον οποίο πολιτισμό αυτών των λαών, κατάκλεψε και καθήμαξε, εξαφάνισε και μετέφερε στις χώρες του επικαλούμενος την παντοδυναμία της Αποικιοκρατίας. Γιατί μόνο τα τελευταία 300 χρόνια υπάρχει «Ευρωπαϊκός Πολιτισμός» ο οποίος στηρίζεται στην στυγνή, αιματηρή, φονική και απάνθρωπη εκμετάλλευση των λαών του Πλανήτη. Τα ωραία και εντυπωσιακά κτίρια των Ευρωπαϊκών Πρωτευουσών π.χ. Λονδίνου στηρίχτηκαν στα 100 εκατομμύρια Ινδών που εξοντώθηκαν μεταξύ 1820–1920 από τους ελεεινούς Βρετανούς Αποικιοκράτες, τα ωραία κτίρια των Ισπανών στα 15–20 εκατομμύρια αυτοχθόνων Ινδιάνων που εξοντώθηκαν τα πρώτα 100–150 χρόνια στη Β. Αμερική, χώρια η εξόντωση των Ίνκας στο Περού και των Μάγια/Αζτέκων στο Μεξικό, τα ωραία κτίρια των Βρυξελλών στα 2 εκατομμύρια Κογκολέζων που εξόντωσε με απίστευτα απάνθρωπο τρόπο ένα από τα μεγαλύτερα κτήνη της Ιστορίας, ο Βασιλιάς Λεοπόλδος του Βελγίου.

Για να μην μιλήσουμε για την απίστευτη μεταφορά πόρων από τις Γαλλικές Αποικίες στην Γαλλία και τις σφαγές των Βιετναμέζων στην Γαλλική Ινδοκίνα, στην Αλγερία κλπ. Ακόμη και σήμερα, 500 δις ευρώ μεταφέρονται από Αφρική στην Γαλλία μέσω του λεγόμενου Αφρικανικού φράγκου, μια εφεύρεση της Γαλλικής Αποικιοκρατίας. Να μην ξεχάσουμε και τους Βρετανούς που έχουν αποδειχτεί οι μεγαλύτεροι ληστές και κλεπταποδόχοι της Παγκόσμιας Ιστορίας και οι οποίοι «τάιζαν» – κυριολεκτικά– όπιο τους Κινέζους για να τους ελέγχουν πιο εύκολα (Βρετανό/Κινεζικοί Πόλεμοι του Οπίου Α’ 1839–41, Β’ 1843–44). Άπειρα εγκλήματα και ασύλληπτη κλοπή πλούτου από τους λεγόμενους «Δυτικούς» Λαούς. Σε άλλο άρθρο μας, θα αναφερθούμε στον όρο «Δύση» που δεν υπήρχε ποτέ στους Αρχαίους Λαούς και Συγγραφείς και πως πολιτογραφήθηκε ειδικότερα κατά την περίοδο της Ακμής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για να κατοχυρώσει την κυριαρχία της.

Είναι γεγονός πως το «Συλλογικό Ασυνείδητο» του Ευρωπαίου είναι ρηχό και ακατέργαστο, κυρίως γιατί πολύ πρόσφατα προχώρησε στον Πολιτισμό. Ακριβώς επειδή είναι πρόσφατο και με μικρή Ιστορία – Ουσιαστικά μετά το 1300–1500 μΧ. – και ακριβώς επειδή είναι ακατέργαστο όταν βγαίνει στην επιφάνεια, θυμίζει «Λάβα ηφαιστείου που καταστρέφει τα πάντα». Του «Ευρωπαίου» του βγαίνει πολύ εύκολα ο βάρβαρος Γότθος των ανήλιων δασών της Γερμανίας και Σκανδιναβίας.  που κυκλοφορούσε ολόγυμνος με μια απλή καλύπτρα για τα γεννητικά του όργανα, έκανε ανθρωποθυσίες στους θεούς και κατέστρεφε ασύστολα σε όποια χώρα έμπαινε και όποια πόλη έβρισκε μπροστά του. Από την Κωνσταντινούπολη που ρήμαξε κυριολεκτικά το 1204 σαν Σταυροφόρος, την Θεσσαλονίκη το 1185 έως την Αθήνα που έκαψε την Ακρόπολη το 267 μΧ., όταν οι Έρουλοι, οι Βάνδαλοι και άλλα Γερμανικά φύλα «υψηλής Κουλτούρας και Πολιτιστικής Επίδοσης» επέδρασαν στην Ελλάδα καίγοντας για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία την Ακρόπολη. Άλλωστε και ο όρος «Βανδαλισμός» προέρχεται από τους Βάνδαλους, Γερμανικό Φύλο της Κ. Ευρώπης. Στα νεότατα χρόνια οι Γερμανοί Ναζί, αφού εξόντωσαν 26 εκατομμύρια Ρώσων, 3 εκατομμύρια Σέρβων και περίπου 1 εκατομμύριο Ελλήνων, έφτιαξαν και μεγάλα «Πολιτιστικά Μνημεία» όπως το Μπούχενβαλντ, το Νταχάου, το Άουσβιτς κλπ. Μέσα στο Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως βρισκόταν το σπίτι του Διοικητή στο οποίο ακούγονταν κλασσική μουσική, όταν ο ίδιος βρισκόταν με την οικογένεια του και διασκέδαζε ενώ παραδίπλα εξοντώνονταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Εκεί έλιωναν το ανθρώπινο λίπος, τα χρυσά δόντια, έφτιαχναν αμπαζούρ από δέρμα ανθρώπου και εξόντωναν εκατομμύρια ανθρώπων, όπως ακριβώς «απαιτούσαν» οι προδιαγραφές των προγόνων τους, των βάρβαρων Γότθων, Τευτόνων, Αγγλοσαξόνων κλπ. όλου δηλαδή του Ευρωπαϊκού Βαρβαριάτου που ρήμαζε την Ευρώπη και μετέπειτα τον Πλανήτη για αιώνες.

Ακόμη και σήμερα, ο πρωτογονισμός και η ακατέργαστη ψυχολογία τους «βγαίνει εύκολα». Βραχύ χρονικά «Συλλογικό Ασυνείδητο» τι σημαίνει; Σημαίνει απλά, μικρές αντιστάσεις για να «εκδηλωθεί ο βαθύτερος ψυχισμός». Ο χωροφύλακας του Χαρακτήρα είναι το «Υπερεγώ» (Freud), μοιάζοντας περίπου με τον εισαγγελέα που στέκεται στην επιφάνεια και επιβάλλει την τάξη για να μην «εισβάλλει το ασυνείδητο». Το Υπερεγώ θυμίζει Σεισμολόγο που κάθεται στον κρατήρα ηφαιστείου και παρατηρεί την κοχλάζουσα λάβα. Ο σεισμολόγος είναι το «Υπερεγώ», το ηφαίστειο είναι το «Συλλογικό Ασυνείδητο». Εάν λοιπόν ο Γότθος πιει λίγο αλκοόλ παραπάνω βγάζει όλη την βαρβαρίλα του. Ο ψευδο-πολιτισμένος Σκανδιναβός βγάζει κραυγές, η τυπική, ψηλομύτα και «πολύ φεμινίστρια» Σουηδέζα τα ξεχνά όλα εύκολα, ο Γερμανός ξερνά την μπύρα που ήπιε μαζί με τον «ψυχισμό του Συλλογικού Ασυνείδητου» και αναρωτιέσαι ποιο είναι πιο αηδιαστικό, ο εμετός ή το ζωώδες ασυνείδητό του.

Αυτή λοιπόν την Πολιτιστική Υπο-ανάπτυξη και Πνευματική Καχεξία του «Δυτικού» μόνο ένας Μηχανισμός– Αντιστροφής μπορεί να την καλύψει, ο Προπαγανδιστικός Μηχανισμός της Εικόνας του Θεάματος (Κινηματογράφος, Τηλεόραση, Διαδίκτυο, Θέατρο, Νetflix, smartphones, Tik–tok κλπ). Ο σημερινός Αμερικανοποιημένος Πολιτισμός του Θεάματος είναι μια τεράστια Βιομηχανία Εικόνας και Προπαγάνδας, αρχίζοντας από το Θέατρο, συνεχίζοντας με τους «μαζικότερους μηχανισμούς» όπως η Τηλεόραση και ο Κινηματογράφος, Διαδίκτυο, καταλήγοντας στην τεχνολογία «εικόνας τσέπης, ψυχαγωγίας, ελευθέρου χρόνου κλπ. που είναι το κινητό», το Τικ–τοκ, το Νetflix κλπ. Αυτός ο Μηχανισμός Προπαγάνδας μετατρέπει τον βάρβαρο Γότθο και Αγγλοσάξονα σε «πρότυπο» πολιτισμού για τους λαούς…

Η τερατώδης Αμερικανική Βιομηχανία Θεάματος και διαμόρφωσης συνειδήσεων κατάφερε ήδη από τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, περίπου τα τελευταία 80 χρόνια, να σημαδέψει το «Συλλογικό Ασυνείδητο και την Συλλογική Συνείδηση» τεραστίων μαζών λαών του Πλανήτη με την «Πολιτιστική» Ηγεμονία του Αμερικανισμού, δηλαδή της πανίσχυρης τότε Αμερικής. Κάθε τι αμερικανικό εθεωρείτο κυρίαρχο, η ψυχαγωγία, η Μουσική, ο Κινηματογράφος, η Τηλεόραση, το Ιντερνέτ διαμορφώθηκαν σύμφωνα με τις κατευθύνσεις και τα «γούστα» των Αμερικανικών Εταιρειών Θεάματος αλλά και «βαθύτερες» Γεωστρατηγικές Κατευθύνσεις του Αμερικανικού State Department, του FBI αλλά και της CIA (Τουλάχιστον 850 πολεμικές ταινίες του Χόλυγουντ είχαν «συνεργασία» και «καθοδήγηση» από την CIA και το Αμερικανικό Πεντάγωνο!). Oι σκιαγραφήσεις των εθνικών χαρακτήρων των διαφόρων λαών γίνεται πάντα σύμφωνα με τις αυστηρότατες προδιαγραφές των Νόμων της Αμερικανικής Προπαγάνδας.

Ο «κακός και μαφιόζος» είναι πάντα ο Ρώσος, οι εθνοκαθάρσεις γίνονται – εννοείται…– από Σέρβους και οι βομβιστές – τρομοκράτες είναι πάντα Άραβες (Τι άλλο;…). Ο «καλός, ανθρωπιστής και πάντα αλτρουιστής» είναι φυσικά ο Αμερικανός και το «Δυτικό» μπουλούκι που τον ακολουθεί. Είναι οι προδιαγραφές όλων των Αμερικανικών ταινιών και όλες βέβαια υπό την επίβλεψη του Παγκόσμιου Βατικανού του Θεάματος που είναι το Χόλυγουντ, υποβοηθούμενου από απίστευτα καλοπληρωμένους ηθοποιούς, κάποτε αληθινά προοδευτικούς και κυνηγημένους από το καθεστώς Μακάρθυ, σήμερα ιεραποστολικοί οπαδοί του Μπάιντεν και σκληροί ακόλουθοι της αντιδραστικότατης Θρησκείας που ακούει στο όνομα «Πολίτικη Ορθότητα» και «Κουλτούρα Αφύπνισης» (Woke Culture), αποτελώντας ουσιαστικά θεραπαινίδες της Αμερικανικής Προπαγάνδας παγκοσμίως.

Αυτή η Βιομηχανία των Αμερικανών κατάφερε τις τελευταίες 7 δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να «ξαναγράψει» την Ιστορία ειδικότερα του Β’ Παγκ. Πολέμου. Σύμφωνα με το Χόλυγουντ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αρχίζει και τελειώνει με το Περλ Χάρμπορ και την απόβαση στη Νορμανδία. Εκεί κρίθηκε ο Πόλεμος σύμφωνα με τους Αμερικανούς και πρέπει να το πιστέψουμε όλοι, ειδικότερα η Νεολαία κάτω από 30 ετών (και όχι μόνο…).

Μάχη του Στάλινγκραντ δεν υπήρξε ποτέ, Μάχη του Κουρσκ ποτέ, Μάχη του Βερολίνου ποτέ. Το Χόλυγουντ δεν χρηματοδοτεί «ιστορικές λεπτομέρειες»…

Εννοείται πως η «Επανεγγραφή της Ιστορίας» στην Ελλάδα πήρε πολλές μορφές, μέσω μιας νεώτερης Γενιάς Φιλελεύθερων/Νεοφιλελεύθερων Ιστορικών της Αμερικανικής/Βρετανικής Σχολής και οι οποίοι αφού «θεοποιούν» την Ναυμαχία του Ναυαρίνου για να υπερτονίσουν εξεπίτηδες τον ρόλο της Βρετανίας, λησμονούν εκ του πονηρού τον ρόλο της Ρωσίας, την συνεισφορά του Καποδίστρια και την Συνθήκη της Αδριανούπολης του 1829 μέσω της οποίας η Ελλάδα γίνεται Ανεξάρτητο Κράτος. Συνθήκη που οφείλεται στην μεγάλη νίκη του Ρωσικού Στρατού εναντίον του Σουλτάνου, υποχρεώνοντας τον τελευταίο να υπογράψει την πλήρη Ανεξαρτησία της Ελλάδος.

Το ίδιο αφορά και την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης όπου οι ίδιοι Ιστορικοί «ξεπλένουν» τον ρόλο των Ταγμάτων Ασφαλείας και των Δοσίλογων, λειτουργώντας όχι άπλα σαν Δούρειος Ίππος των Γερμανοτσολιάδων αλλά σαν ιδεολόγοι του Αμερικανοτσολιαδισμού που είναι η φυσιολογική συνέχεια του Γερμανοτσολιαδισμού.

Ο συνολικότερος στόχος είναι ο πόλεμος εναντίον των παραδοσιακών φιλορωσικών αισθημάτων, μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού. Η Ιστορία πρέπει να ξαναγράφει για τους Ραγιάδες κατοίκους της Αμερικανικής αποικίας που λέγεται «Ελλάδα». Πρέπει να αναφερθεί και να τονιστεί από τους Προπαγανδιστές-Ιστορικούς, σε αδιάλειπτη και μονότονα επαναλαμβανομένη μορφή πως η Ελλάδα από την αρχή βρισκόταν «στην σωστή πλευρά της Ιστορίας» δηλαδή λειτουργούσε σαν Βρετανική στην αρχή και μετά σαν Αμερικανική αποικία, σαν υπήκοος της ΑΜ βασίλισσας της Μ. Βρετανίας και μετά σαν πραιτοριανός της Αστερόεσσας. Η Ελλάδα, μολονότι βρίσκεται στο μεταίχμιο δύο κόσμων, Ανατολής και Δύσης, όπως έγραφε ο Καζαντζάκης, έπρεπε να «συμπιεστεί» σαν «Δυτικό Προτεκτοράτο» στην σφαίρα επιρροής των Αγγλο/Αμερικανών. Υποχρεωτικά, θέλοντας και μη. Πρόκειται για έναν Πολιτικό, Κοινωνικό, Ιδεολογικό και θρησκευτικό ακρωτηριασμό και βιασμό που κρατά 200 χρόνια, μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια υποτελή χώρα που δεν απελευθερώθηκε ουσιαστικά ποτέ αλλά μετεξελίχθηκε από Οθωμανική Επαρχία, σε Αγγλο/Αμερικανική αποικία.

Η επανεγγραφή της Ιστορίας και του Πολιτισμού, αφορούσε πλέον ολόκληρο το σώμα του «ελληνικού χώρου» και της «ελληνόσφαιρας», την Ιστορία όπως προαναφέραμε, τον Πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα, την Οικονομία, όλες τις πλευρές του κοινωνικού σώματος. Έπρεπε να εξαφανιστεί κάθε ίχνος λαϊκού πολιτισμού και χαρακτήρα, κάθε απομεινάρι αυθεντικής λαϊκότητας και ελληνικότητας. Ειδικά μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο πήρε διαστάσεις «Ιδεολογικής Υστερίας», χυδαίου αντισοβιετισμού/αντικομμουνισμού που εξελίχθηκε τις 3 τελευταίες δεκαετίες σε αντι-Ρωσισμό, διαδικασία διαμόρφωσης μιας Μεταπρατικής και Εξηρτημένης Ιντελιγκέντσιας όπως και μιας Μεταπρατικής Αστικής Τάξης, εξηρτημένης οικονομικά/πολιτικά και μιμητικής στον τρόπο ζωής των Αγγλο/Αμερικανικών αρχουσών τάξεων. Η ενδιάμεση «Γκέισα υποτελείας» αποτελούνταν από την πολυδιαφημισμένη «Μεσαία Τάξη», ένα στρώμα Νεόπλουτων και φτηνιάρικων Πραιτοριανών της Άρχουσας Ελίτ…

Όμως η διαδικασία «επανεγγραφής της Ιστορίας» δεν αφορούσε μόνο τα οικονομικά κυρίαρχα στρώματα μιας μεταπρατικής Αστικής Τάξης που σώθηκε από του «Χάρου τα δόντια» το 1944 όταν η Ιμπεριαλιστική Μ. Βρετανία επενέβη για να την σώσει από την Κοινωνική Επανάσταση του ΕΑΜ και της αφελέστατης Ηγεσίας του ΚΚΕ που ήθελε να κάνει Επανάσταση με το « Ευαγγέλιο υπό μάλης και την αγιαστούρα στο χέρι». Η διαδικασία αυτή αφορούσε και τα πλατειά στρώματα των Μικροαστών-Μικρομεσαίων αλλά και τα βαθύτερα και χαμηλότερα λαϊκά στρώματα που όχι μόνο αλλοτριώθηκαν και αφομοιώθηκαν από την Μεταπρατική Οικονομία και την Αποβιομηχανοποίηση των τελευταίων 30–40 ετών αλλά πρωτοστάτησαν κιόλας στην μετατροπή όλης της χώρας σε ένα «Ξενοδοχείο και ξενυχτάδικο Τουρισμού για τους Ευρω/Αμερικανούς». «Ξενοδοχείο» που σε μερικές περιπτώσεις πασίγνωστων νησιών θυμίζει ένα τεράστιο Χαμαιτυπείο.

Ο Νεοπλουτισμός στην πιο χυδαία του εκδοχή κυριάρχησε, η διαμόρφωση μιας ψευδο/μεσαίας τάξης με ψυχολογία «Μαντάμ Σουσούς» που μιμείται διαρκώς και πιθηκίζει ασύστολα τους Αποικιοκράτες Αγγλο/Αμερικανούς εντάθηκε απίστευτα, η εισαγωγή ξενόφερτων ιδεολογιών χτυπούσε «κόκκινο» σε παρανοϊκό βαθμό, η «Πολίτικη Ορθότητα» έγινε Κυρίαρχη Ιδεολογία στις ηλικίες κάτω από 45–50 σχεδόν σε απόλυτο βαθμό τις τελευταίες 2–3 δεκαετίες, η Ομοφυλοφιλία από τάση έγινε μόδα και από μόδα προνομιακό καθεστώς και θεσμός, ειδικά στους χώρους της καλλιτεχνίας (και όχι μόνο) παράλληλα με την κάθε κυρία που παριστάνει την «απελευθερωμένη» και την «Φεμινίστρια»,  καταγγέλλοντας όποιο Αρσενικό έβρισκε μπροστά της για «Σεξουαλική παρενόχληση» και «Σεξισμό» σε βαθμό απίστευτης υποκρισίας (Πάει πολύ να ξεγυμνώνεσαι τα καλοκαίρια, να μακιγιάρεσαι σαν Λατέρνα για να «αλώσεις» το βλέμμα των Ανδρών και αυτοί όταν σε κοιτάνε να τους κατηγορείς για «παρενόχληση»! Δεν νομίζετε;).

Η Ελλάδα αποδείχτηκε παντελώς ανίκανη και άχρηστη στο να ενσωματώσει ο,τιδήποτε θετικό των Αμερικανο/Ευρωπαίων όμως είναι αποτελεσματικότατη να υιοθετεί όλη την «Δυτική σαβούρα» στον πλέον υπερθετικό βαθμό. Συγκριτικά μιλώντας, και άλλες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα πέρασαν από το στάδιο της Αποικιοκρατίας όμως εκμεταλλευόμενες την απίστευτη Πολιτιστική τους παράδοση και δυναμικότητα, απελευθερώθηκαν και σε 4–5 δεκαετίες μεταμορφώθηκαν σε Παγκόσμιους Γίγαντες, έτοιμοι να ανατρέψουν την Αμερικανική Υπερδύναμη που βρίσκεται σε αποδρομή.

Αντίθετα, η Ελλάδα θυμίζει Πουέρτο Ρίκο και Ταϊλάνδη, ξεπέρασε σε διαφθορά την ίδια την Κολομβία, αποβιομηχανοποιήθηκε πλήρως, στερέωσε σε πρωτοφανή βαθμό την Ολιγαρχική Παντοδυναμία στην Οικονομία και διαθέτει μια από τις χειρότερες Κατανομές Εισοδήματος Παγκοσμίως και όχι μόνο Πανευρωπαϊκά. Το μόνο που λείπει είναι να κάνει επίσημη Αίτηση Ένταξης η Ελλάδα ώστε να καταστεί η 51^η Πολιτεία των ΗΠΑ. Αμερικανοποιημένη νεολαία και λαό έχουμε, Αμερικανική Κυβέρνηση έχουμε, Αμερικανοποιημένη κουλτούρα τον ίδιο τρόπο ζωής ακόμη και προφορά Αμερικανοποιημένη έχουμε, είναι σίγουρο πως ο Μπάιντεν θα μας δώσει «Πιστοποίηση ISO 9000 – Αμερικανοποίησης». Δηλαδή, τι παραπάνω έχει το Πουέρτο Ρίκο από εμάς ;

Ο ελληνικός λαός – του οποίου κάποτε, «ο Τράχηλος ζυγό δεν υπέφερε» – έχει μετατραπεί σε ένα υπάκουο και φρόνιμο, πολύ «ανοιχτοχέρη στην Αμερικανοφιλία» ραγιά που προδίδει πανεύκολα λαούς που τον βοήθησαν να απελευθερωθεί από τους Τούρκους (Ρώσοι) και παράλληλα είναι προθυμότατος να ξεπουλήσει «Φίλους από τα παλιά» όπως οι Σέρβοι. Καταναλώνει τόνους από χυδαία Τηλεοπτική Προπαγάνδα – την όποια κατά τα άλλα, «δεν πιστεύει»– παριστάνει τον «Ευρωπαϊστή» και τον «Δυτικομανή» (φυσικά χωρίς «προσόντα») ο Μικρασιάτης Τουρκόφωνος Μπαφραλής, ο Πόντιος από την Ριζούντα, ο Αρβανίτης από την Ν. Εύβοια, ο Σαρακατσάνος που ζούσε σε καλύβες μαζί με τα ζώα μέχρι πριν μερικές δεκαετίες. Φυσικά, για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν είναι προσβλητική η οποιαδήποτε Καταγωγή. Κάθε άλλο. Αντίθετα, προσβολή είναι να μην παραδέχεσαι τις ρίζες σου, την καταγωγή σου και να παριστάνεις μονίμως «κάτι τελείως διαφορετικό» από αυτό που είσαι πραγματικά. Με άλλα λόγια, προσβολή είναι ο Νεοπλουτισμός που έχει γίνει επιδημία και ο Μανταμ-Σουσουδισμός, για να θυμηθούμε και τον Δημήτρη Ψαθά, που έχει Ιστορικές ρίζες. Το να λησμονείς και να αποποιείσαι την καταγωγή σου, παρουσιάζοντας μια Περσόνα ψεύτικη που δεν σου ανήκει, αυτό ακριβώς είναι προσβολή. Το να ξεχνάς ποιος ακριβώς είσαι.

Τελικά, υπάρχει προοπτική και ποια; Εάν σε μια χώρα ισχύει το ρηθέν «Χρειάζεται μια Ολιστική, Καθολική Επανάσταση σε αυτή την χώρα», αύτη είναι η Ελλάδα.

Έχει τις δυνατότητες, διαθέτει «τα κότσια»; αυτό όμως θα είναι το κύριο θέμα άλλου άρθρου.