Όσοι με παρακολουθούσαν και ραδιοφωνικά από το 2015, γνωρίζουν τι έχω περιγράψει πριν αυτό εκδηλωθεί παγκόσμια και σε ποιους καταλόγιζα την ευθύνη
Θα θυμούνται ότι το επίφοβο σενάριο, έλεγα, ήταν ο όλεθρος ως το 2030!
Αυτές τις μέρες επίσημα από την ειδησεογραφία προκύπτει ότι η Αμερικανική διπλωματία, ως άλλο ενεργούμενο, αρνείται την ειρήνη στο Ρωσοουκρανικό ζήτημα!
Έχουν επιλέξει οι πάτρωνες τής σε αποδρομή υπερδύναμης την παροχή πολεμικού υλικού στο κράτος ενεργούμενο της Νέας Τάξης πραγμάτων (Ουκρανία) , ενισχύοντας τα “γεράκια” ενός τμήματος των deep state της πολεμικής βιομηχανίας, που εξασφαλίζουν κέρδη και για το όποιο μέλλον υπάρχει ακόμα στον ταραγμένο πλανήτη μας, κέρδη που εκφεύγουν της φορολογίας και κατευθύνονται στις επενδύσεις για την δυστοπία την οποία στηρίζουν
Από την περίοδο της Ιστορικής στροφής των ΗΠΑ μέσα από το διαβόητο “δόγμα Τρούμαν” μέχρι και σήμερα και έως την οριστική τους ήττα στον αγώνα κυριαρχίας στον πλανήτη, οι ΗΠΑ είναι μια χώρα που κατευθύνεται πολιτικά από τα πολλά και αλληλοσυγκρουόμενα παράκεντρα εξουσίας και τα κέντρα διαμόρφωσης ιδεολογημάτων, που σαν μοναδικό στόχο έχουν τον “Αμερικανικό κόσμο”
Στην περίοδο της απόλυτης παράνοιας που διανύουμε, όπου ο ναζισμός και ο φασισμός εμφανίζονται στον άλλοτε Δυτικό κόσμο σαν αστική δημοκρατική εξέλιξη, αυτή η δυστοπία που εκπορεύεται από τις ΗΠΑ, δεν αποτελεί στην ουσία μια μορφή θεωρημάτων “παναμερικανισμού”, πρόκειται απροκάλυπτα πια γι αυτό που απ το 2016 ονόμασα “Νέα Φεουδαρχία” και αφορά την κατοχή του κόσμου από μια κατά το πλείστον παρασιτική ελίτ που αριθμεί λιγότερο από το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού!
Επειδή την περίοδο αυτή διακυβεύεται ένα μεγάλο μέρος του αποθεματοποιημένου φαινομένου πλούτου (πλούτος που εγγράφεται λογιστικά και δεν αφορά εμπράγματες αξίες) αυτής της ελίτ, τίθενται εν αμφιβόλω όλες οι παραδεκτές μορφές της παγκόσμιας κοινωνικοοικονομίας και ασφαλώς η ειρήνη και αυτή καθ’ αυτή η συνέχεια της ζωής στον πλανήτη!
Οι τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις, όπως για παράδειγμα αυτή της έκδοσης εντάλματος σύλληψης από το Διεθνές δικαστήριο της Χάγης ή του ΝΑΤΟ, όπως τονίζουν πολλοί, εναντίον του Ρώσου ηγέτη Πούτιν, δείχνουν τον πανικό στο “στρατόπεδο της νεοφεουδαρχίας” αφ’ ενός, αλλά και την εκτράχυνση της παγκόσμιας σύγκρουσης για την κυριαρχία στον πλανήτη
Ισχυρίζομαι και σας λέω ότι φοβάμαι πλέον πως τα πολιτικά, οικονομικά και συγκρουσιακά δεδομένα δείχνουν, ότι δεν υπάρχει διάθεση συμβιβασμού ούτε διάθεση μίας συμφωνίας ηγεμονικού καταμερισμού και επομένως είμαστε πολύ κοντά στην “τελική λύση” ή στο, έτσι κι αλλιώς, “τέλος της ιστορίας”
Νίκος Σίμος
