Σοκ προκαλεί η καταγγελία του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος στον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, όπου αποκαλύπτει ότι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, γνωστές και ως servicers (ή ακόμα πιο γνωστές ως «κοράκια») αρπάζουν τα σπίτια των δανειοληπτών αθετώντας τις συμφωνίες που έχουν συνάψει μαζί τους και δεν υπάρχει κανένας να τις τιμωρήσει παραδειγματικά!
Με λίγα λόγια υπάρχει τέτοια εταιρεία η οποία αφού συμφώνησε να εισπράξει ένα τεράστιο ποσό και μάλιστα τοις μετρητοίς, άλλαξε από μόνη της τους όρους της συμφωνίας και ενώ ήδη έχει βγάλει ένα διόλου ευκαταφρόνητο κέρδος τώρα ζητάει να κατασχέσει το σπίτι του δανειολήπτη θέτοντάς του όρους που έθεταν οι τοκογλύφοι στην Άγρια Δύση (ακριβώς γιατί δεν υπήρχε κανείς να τους σταματήσει).
Όπως αναφέρεται στην επιστολή προς τον αρμόδιο υπουργό, δανειολήπτης έχει οφειλή 45.158,68 ευρώ, η οποία, προσαυξανόμενη με τους τόκους υπερημερίας, ανέρχεται στο ποσό των 58.000 ευρώ περίπου.
Για την οφειλή αυτή επιβλήθηκε κατάσχεση με πρόγραμμα πλειστηριασμού πρώτης και μοναδικής κατοικίας.
Ο δανειολήπτης σε συνεννόηση με εξουσιοδοτημένο συνεργάτη της εταιρείας διαχείρισης συμφώνησε για την αναστολή του πλειστηριασμού να καταβάλει άμεσα το ποσό των 25.000 ευρώ.
Το υπόλοιπο ποσό των 33.000 ευρώ συμφωνήθηκε να ρυθμιστεί σε 240 έως 300 δόσεις, δηλαδή με δόση της τάξεως των 200 ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εταιρεία διαχείρισης ενημερώθηκε ότι, προκειμένου να καταβληθεί το ποσό των 25.000 ευρώ, ο δανειολήπτης έλαβε δάνειο από πιστωτικό ίδρυμα της Γερμανίας, όπου υποχρεώθηκε να εγκατασταθεί λόγω των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετώπιζε στην Ελλάδα, με μηνιαία δόση 400 ευρώ.
Ο σύλλογος υποστηρίζει ότι «η συμφωνία ολοκληρώθηκε, απόδειξη του οποίου είναι ότι ο δανειολήπτης ολοκλήρωσε την καταβολή του ποσού των 25.000 ευρώ και ότι ο πλειστηριασμός ανεστάλη.
Αφότου όμως έλαβε το ποσό, η εταιρεία διαχείρισης άλλαξε μονομερώς τη συμφωνία και ανακοίνωσε ότι απαιτεί μηνιαία δόση τουλάχιστον 700 ευρώ για να ρυθμίσει το υπόλοιπο του ποσού. Η δικαιολογία για την αλλαγή των απαιτήσεών της ήταν ότι στη συγκεκριμένη σύμβαση εγγυητές είναι οι γονείς του δανειολήπτη και, σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία που είχαν αποσταλεί στην εταιρεία διαχείρισης και ήταν σε γνώση της, οι γονείς του έχουν διαθέσιμο υπόλοιπο 700 ευρώ από τις συντάξεις τους. Αυτό το ποσό αξιώνει η εταιρεία διαχείρισης ως μηνιαία δόση για τη ρύθμιση της οφειλής».
Από όσα περιγράφονται στην αναφορά και τα οποία οφείλει να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν οι αρμόδιες ελεγκτικές Αρχές προκύπτουν εύλογα ερωτήματα.
Θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να υποστηρίξει ότι, ενώ η εταιρεία είχε τη δυνατότητα εξαρχής να γνωστοποιήσει στον δανειολήπτη την απαίτησή της για το υψηλό μηναίο ποσό, αυτός δεν θα έμπαινε σε επιπλέον περιπέτειες δανεισμού.
«Ομως προτίμησε να συμφωνήσει, ψευδώς όπως δείχνουν τα γεγονότα, ώστε να λάβει το ποσό των 25.000 ευρώ και μετά να ακυρώσει τη βιώσιμη λύση που πρόσφερε ο δανειολήπτης, αλλάζοντας τους όρους με τρόπο ώστε να είναι αδύνατο να τηρηθούν από εκείνον.
Για τον σύλλογο δανειοληπτών «το ζητούμενο είναι προφανώς να προχωρήσει και στην κατάσχεση του ακινήτου, έχοντας λάβει με ανήθικο και απαράδεκτο τρόπο όσο περισσότερα μπορεί, αδιαφορώντας για κάθε έννοια ηθικής και δικαιοσύνης».
Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι εταιρείες αυτές έχουν αγοράσει τα «κόκκινα» δάνεια σε ποσοστό έως 30% της ονομαστικής τους αξίας, χωρίς να υπολογίζονται οι τυχόν τόκοι υπερημερίας.
Αυτό σημαίνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η εταιρεία κατέβαλε για την αγορά του συγκεκριμένου δανείου το ποσό περίπου των 15.000 ευρώ και με την καταβολή του ποσού των 25.000 ευρώ έχει ήδη κέρδος της τάξης του 70%, όμως αυτό δεν είναι αρκετό!
Όπως γίνεται κατανοητό έτσι αρπάζουν τα σπίτια του κοσμάκη και εν συνεχεία τα πουλάνε σε απίστευτες τιμές στους ξένους.
Έτσι ανέβηκαν και αντικειμενικές αξίες και αγοροπωλησίες ακινήτων και αυτό μετά η κυβέρνηση το διαφήμιζε ως ένδειξη οικονομικής ανάπτυξης.