Ο φαρισαισμός της Δύσης και του ΝΑΤΟ είναι εκείνος που τροφοδοτεί τις ιμπεριαλιστικές πράξεις και την πολιτική απειλών και τρομοκρατίας που ασκεί εδώ και δεκαετίες η Τουρκία έναντι της Ελλάδας και όχι μόνον έναντι αυτής. Όπως ουδέν απέδωσε η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν,ως προς την βελτίωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων,με τον ίδιο τρόπο τα χειροκροτήματα που απέσπασε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ,είχαν αποτέλεσμα να φθάσουν οι Τούρκοι 2,5 μίλια έξω από την Αλεξανδρούπολη. Το να αναφέρεις συνεχώς στους “συμμάχους” σου την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου στην περιοχή,χωρίς εκείνοι να αναλαμβάνουν εμπράκτως την εφαρμογή του,στα θαλάσσια και εναέρια σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία,έως τούδε έχει αποδειχθεί ότι έχει μόνον θεωρητικό ενδιαφέρον. Η ασυδοσία και η προκλητικότητα των Τούρκων έδειξε και απέδειξε,για πολλοστή φορά,ότι ουδόλως λαμβάνει υπ’ όψιν της η Τουρκία τα διπλωματικά διαβήματα και τις διεθνείς συστάσεις. Το ΝΑΤΟ για μία ακόμη φορά αφήνει ακάλυπτη την σύμμαχό της Ελλάδα στο να απειλείται και να παραβιάζεται η εθνική της κυριαρχία στο Αιγαίο,από μία άλλη “σύμμαχο” χώρα,την Τουρκία. Ως πότε το ΝΑΤΟ θα φέρεται ως Πόντιος Πιλάτος και δεν θα αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν στην συντήρηση και ενθάρρυνση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας; Η Ιστορία έχει διδάξει ότι και στην πολιτική πρέπει να υπάρχει Μνήμη. Τους Τούρκους δεν τους εμπιστεύεσαι ποτέ,όπως ίσως και την συγκεκριμένη “συμμαχία”,ως προς την διασφάλιση της εθνικής σου κυριαρχίας και της εδαφικής σου ακεραιότητος σε σχέση με την Τουρκία. Η Κύπρος και τα Ίμια είναι πάντα εντός της εθνικής πρόσφατης ιστορικής Μνήμης.
Εντός της εντεινομένης οικονομικής κρίσεως,στην Ελλάδα ανήκουν ανεκμετάλλευτες πηγές ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου,που υπό τον φόβο της τουρκικής απειλής παραμένουν αχρησιμοποίητες. Είναι μία από της συνέπειες της φοβικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας από την μεταπολίτευση έως και σήμερα. Όταν δεν διεκδικείς,διακινδυνεύεις τα αυτονόητα και τα κεκτημένα και η Ελλάδα στην σημερινή γεωπολιτική πραγματικότητα,υπερασπίζεται τα αυτονόητα δικαιώματά της,χωρίς καν να εκμεταλλεύεται πλουτοπαραγωγικούς πόρους που της ανήκουν στο Αιγαίο.
Αδυνατούμε φυσικά να κατανοήσουμε την αναποτελεσματική πολιτική της Δύσεως των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας,καθώς αυτή επιβαρύνει μόνον την Ε.Ε. Το ρούβλι στην ισοτιμία του με το ευρώ την 20-5-2022 κατέγραψε υψηλό πενταετίας(63,5 ρούβλια/ευρώ) και την ίδια ημέρα υψηλό τετραετίας στην ισοτιμία του με το δολλάριο(58 ρούβλια/δολλάριο). Την ίδια στιγμή το δολλάριο ενισχύεται ένεκα του ευρώ καθώς περίπου σταθεροποιείται η σχέση 1 ευρώ/1 δολλάριο. Εκτός από την Ρωσία ο πόλεμος ενισχύει και τις ΗΠΑ. Οι δύο προηγούμενοι μεγάλοι πόλεμοι,ιστορικά έχουν αποδείξει ότι η Ευρώπη έχει υποστεί τις περισσότερες συνέπειες αυτών. Η Κίνα ταυτοχρόνως αύξησε τις αγορές της σε ρωσικό πετρέλαιο,καθώς η τιμή του είναι χαμηλή και μείωσε τις εισαγωγές της από το Ιράν. Συγκεκριμένα για τον Μάιο,σύμφωνα με εκτιμήσεις της Vortexa Analytics,οι εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου μέσω θαλάσσης θα ανέλθουν στο 1,1 εκατ. βαρέλια ημερησίως,έναντι των 750.000 βαρέλια ημερησίως το α’ τρίμηνο του 2022 και των 800.000 βαρέλια ημερησίως το 2021. Παραλλήλως σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times η Ιταλία θα εισάγει μέσω θαλάσσης τον Μάιο 450.000 ημερησίως ρωσικό πετρέλαιο,ποσότητα τετραπλάσια σε σχέση με τον Φεβρουάριο και είναι αυτή η μεγαλύτερη ποσότητα από το 2013(” Η Εφ.Συν” (21-22/5/2022).
Ο πόλεμος προκάλεσε μεγάλο πρόβλημα ανεπάρκειας τροφίμων και ενέργειας σε αναδυόμενες χώρες,όπου και σημειώνονται κοινωνικές ταραχές( Περού,Σρι Λάνκα). Ο πληθωρισμός κυμαίνεται παγκοσμίως στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 40 ετών και σύμφωνα με προβλέψεις της Bloomberg Economics το παγκόσμιο ΑΕΠ αναμένεται το τρέχον έτος μειωμένο κατά 1, 6 τρισ. δολλάρια. Εφ’ όσον η Ρωσία,μετά την Βουλγαρία και την Πολωνία,διακόψει την ροή φυσικού αερίου προς τις Γαλλία,Γερμανία και Ιταλία το 40% της Ε.Ε θα μείνει χωρίς ενέργεια και η Ε.Ε θα εισέλθει σε μεγάλη φάση υφέσεως(” Η Καθημερινή” 22-5-2022).
Με βάση λοιπόν τα συγκεκριμένα δεδομένα η πολιτική των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας,πλήττουν κατ’ εξοχήν τους πολίτες της Ε.Ε και δεν αγγίζει την Ρωσία. Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού οι συνέπειες των κυρώσεων είναι μηδαμινές σε σχέση με την Ε.Ε. και το δολλάριο ισχυροποιείται έναντι του ευρώ. Η επερχόμενη ανεπάρκεια τροφίμων και ενέργειας,όπως και ο υψηλός στασιμοπληθωρισμός οδηγούν στον δρόμο της αυτάρκειας,του προστατευτισμού και του κευνσιανισμού.
“[….] Ανήκει στον ποιητή ακερμάτιστο να βεβαιώσει ανάμεσά μας για τον διττό προορισμό του ανθρώπου. Και τούτο έγκειται στο να ορθώσει μπροστά στο πνεύμα ένα κάτοπτρο πιο ευαίσθητο στις πνευματικές του πιθανότητες. Στο να κάνει λόγο στον ίδιο τούτο αιώνα για μία ανθρώπινη συνθήκη περισσότερο αντάξια του αρχέγονου ανθρώπου[….] Απέναντι στην πυρηνική ενέργεια,ο πήλινος λύχνος του ποιητή θα επαρκέσει για την επιδίωξή του;
– Ναι,εφόσον τον πηλό ο άνθρωπος τον θυμάται[….]”
(Saint- John Perse ” Ακτοσημεία [Amers]” Εκδόσεις ” Ίκαρος” 2018,σελ.222).
