Αναλυτές ισχυρίζονται πως το Κρεμλίνο έχει ουσιαστικά πέσει σε μια παγίδα που έστησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που έχει σκοπό να ρίξει την κυβέρνηση του Πούτιν
Το Κρεμλίνο έχει ουσιαστικά πέσει σε μια παγίδα που έστησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που έχει σκοπό να ρίξει την κυβέρνηση του Πούτιν, έγραψε ο Robert H. Wade, καθηγητής Παγκόσμιας Πολιτικής Οικονομίας στο London School of Economics, σύμφωνα με την αγγλόφωνη China Daily.
Αυτή η άποψη επαναλαμβάνεται από τον Joe Lauria, αρχισυντάκτη του Consortium News, ο οποίος λέει ότι χωρίς την κρίση στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να καταστρέψουν την οικονομία της Ρωσίας, να ενορχηστρώσουν την παγκόσμια καταδίκη και να οδηγήσουν μια εξέγερση για να αιμορραγήσει τη Ρωσία, μέρος μιας προσπάθειας να ρίξει την κυβέρνησή της.
O Lauria επεσήμανε ότι τα απώτερα κίνητρα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην κρίση της Ουκρανίας είναι να τερματιστεί η διακυβέρνηση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και να αντικατασταθεί με μια κυβέρνηση φιλική και υποταγμένη προς τις ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ έχουν μια μακροχρόνια στρατηγική για την αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα, με την Ουκρανία ως τον άξονα, είπε ο Wade σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου στον επίσημο ιστότοπο European Politics and Policy, ένα πολυεπιστημονικό ακαδημαϊκό ιστολόγιο που διευθύνεται από το London School of Economics και Πολιτικών Επιστημών.
«Από τη μια πλευρά, στείλτε επαρκή στρατιωτικό και άλλο εξοπλισμό στην Ουκρανία για να βυθίσετε τον ρωσικό στρατό σε τέλμα. Από την άλλη, επιβάλετε αυστηρές, εκτεταμένες κυρώσεις στη Ρωσία, ώστε να προκληθεί μεγάλη αναστάτωση στη ρωσική ελίτ και μεγάλη συρρίκνωση των συνθηκών διαβίωσης για τη ρωσική μεσαία τάξη. Ο συνδυασμός θα πρέπει να διαρκέσει αρκετά ώστε οι Ρώσοι να ξεσηκωθούν για να ανατρέψουν τον Πούτιν».
Ο Γουέιντ πρόσθεσε ότι η στρατηγική των ΗΠΑ για τα όπλα και τις κυρώσεις χρειαζόταν αιτία και η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν το απαιτούμενο casus belli.
Ο Wade έγραψε ότι τον Δεκέμβριο του 2021, το Κρεμλίνο παρουσίασε προτάσεις συνθήκης, οι οποίες περιελάμβαναν την εφαρμογή των οκταετών ειρηνευτικών συμφωνιών του Μινσκ (οι οποίες περιλαμβάνουν δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ), τη διάλυση ακροδεξιών ουκρανικών πολιτοφυλακών και τη συμμετοχή σε σοβαρές διαπραγματεύσεις για τη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ωστόσο, αρνούνταν σταθερά να διαπραγματευτούν.
Ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ, αποκάλυψε μια ευρύτερη εικόνα, υποθέτοντας ότι ο έλεγχος της Ευρασίας είναι ζωτικής σημασίας για την «πρωτοκαθεδρία» ή την «ηγεμονία» των ΗΠΑ στο παγκόσμιο σύστημα.
Στο βιβλίο του το 1997 The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geopolitical Imperatives έγραψε: «Η Ουκρανία, ένας νέος και σημαντικός χώρος στην ευρασιατική σκακιέρα, είναι ένας γεωπολιτικός άξονας γιατί η ίδια η ύπαρξη της ως ανεξάρτητης χώρας βοηθά στο μετασχηματισμό της Ρωσίας».
Ο Μπρεζίνσκι εξήγησε ότι χωρίς η Ουκρανία να ενσωματωθεί ή να είναι στενός σύμμαχος με τη Ρωσία, η Ρωσία ήταν ένα «κυρίως ασιατικό αυτοκρατορικό κράτος». Ενώ η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στη Ρωσία δίνει στη Μόσχα το άνοιγμα να είναι (ή να είναι ξανά) «ευρασιατική αυτοκρατορία».
Έτσι, ο μακροχρόνιος στόχος των ΗΠΑ ήταν να απωθήσουν την Ουκρανία από τη Ρωσία, ως ένα σημαντικό βήμα προς τον περιορισμό της ρωσικής στρατηγικής, διατηρώντας έτσι την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ.
