Όσο ο Καιρός θα φεύγει και όσο η Ιστορία θα διαστέλλεται στον Χρόνο,τόσο το πέρασμα του Μίκη στην αιωνιότητα θα διευρύνεται. Ο Μίκης,ο τελευταίος από τους Μεγάλους- σε μία εποχή πλήρους απουσίας αυτών-αφήνει παγκόσμια παρακαταθήκη τόσο στον πολιτισμό αυτού του πλανήτη,όσο και στο επαναστατικό-εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα.
Ο Μίκης αποτελεί ζωντανό παράδειγμα συνεπούς στάσεως ζωής,την οποία ολόκληρη αφιέρωσε σε αγώνες και μάχες για μία Ελεύθερη και Ανεξάρτητη Ελλάδα και για έναν Ελεύθερο,Απροσκύνητο Άνθρωπο. Βαρύ το πάτημά του εδώ,εντός εξοριών,εκτοπίσεων,φυλακίσεων,βασανιστηρίων,εικονικών εκτελέσεων,μπαρουτοκαπνισμένων μαχών. Αποτελεί εκλεκτό μέλος της χορείας των αγωνιστών εκείνων οι οποίοι όντως έρχονται από πολύ μακριά και συνεχίζουν να οδεύουν,εμπνέοντας όραμα και όνειρο σε όσους ακολουθούν τούτο τον δύσβατο δρόμο των ακατάπαυστων αγώνων και μαχών. Ο Μίκης ήταν αγνός και ανιδιοτελής και ως προς τούτα υπήρξε άκρως ενωτικός κάτι που ναι μεν επιθυμούσε και επιδίωξε,εντός των αταλάντευτων ιδανικών του δε. Εξέπεμπε προς όλους αγάπη,ευγένεια και ήθος έχοντας αδιαπραγμάτευτο εχθρό τον φασισμό και εξέφραζε εμπράκτως οικουμενικά ιδανικά. Είχε εμπιστοσύνη στους πολίτες,στο λαικό κίνημα και σε αυτούς απευθύνθηκε τον Δεκέμβρη του 2010,καθώς έβλεπε για άλλη μία φορά-όπως και έγινε- την αποικιοποίηση της Ελλάδας,εντός των δουλικών Μνημονίων. Αδούλωτος,όρθιος,αυθεντικός επαναστάτης,έχοντας ζήσει και ασκήσει την ανατρεπτική ισχύ ενός δυνατού λαικού κινήματος,γνώριζε ότι μόνον αυτό ήταν και είναι ο απόλύτος παράγοντας ανατροπής.
“[…] Οπότε είναι πια καιρός να σκεπτόμαστε,να νοιαζόμαστε και να δρούμε ως Έλληνες. Σαν κάποιοι που πατούμε το ίδιο χώμα,ταξιδεύουμε στις ίδιες θάλασσες[….] Και όλοι αναξαιρέτως,όπως το απέδειξε η πρόσφατη ιστορία μας,ιστορία γεμάτη αγώνες,θυσίες,δάκρυα και αίμα,αγαπάμε φανατικά την Εθνική μας Ανεξαρτησία,την Ελευθερία,την Δημοκρατία,την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Θέλουμε τον Λαό μας κυρίαρχο και οραματιζόμαστε την Αναγέννηση μέσα από τις στάχτες της αγαπημένης μας Πατρίδας[….]” ( Μίκης Θεοδωράκης “Μπορούμε” Κ.Α.Π. 2011 σελ.15).
Γίνεται αντιληπτό πόσο επίκαιρος είναι ο πολιτικός του λόγος μία δεκαετία μετά.
Στα πλαίσια του κοινού μας αγώνα με την Σπίθα και το Κίνημα Ανεξαρτήτων Πολιτών,είχα και την τιμή και την χαρά-δώρο Θεού πραγματικά- για περίπου 18 μήνες να είμαι μαζί του,να τον επισκέπτομαι τακτικά,να επικοινωνούμε,να χαράσσουμε δράσεις και τακτικές ανάπτυξης του κινήματος. Διδάχθηκα και μαθήτευσα δίπλα του. Έζησα την αγωνία και την αγάπη του για την Ελλάδα,τους πολίτες και τον κόσμο ολόκληρο. Δημιουργήσαμε τον Φεβρουάριο του 2011 την ανεπανάληπτη εκδήλωση στο πλήρες πολιτών,μέσα και έξω,Βελλίδειο,όπως και τον Ιούνιο του 2011 την μεγαλειώδη συγκέντρωση στην πλατεία Αριστοτέλους με δεκάδες χιλιάδες πολίτες παρόντες.Ζήσαμε την αγάπη του κόσμου για τον Μίκη. Συμφώνησε και υποστήριξε την πρόταση μου το Συνέδριο του κινήματος να γίνει στην Καβάλα για λόγους συμβολικούς και πολιτικής αποκέντρωσης. Ο Μίκης σκεπτόταν,ανησυχούσε και αγαπούσε την Ελλάδα καθ’ όλην την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας ανεκπτώτως. Χαλύβδινος Μίκης που ατσάλωνε και εσένα μετά από πολύωρες συναντήσεις ζωντανές,πληθωρικές και με χιούμορ,χαρισματικός ασκητής ηγέτης φλογερός επαναστάτης μονίμως. Υπήρξε και παραμένει ο Μίκης ένα ζωντανό εργαστήρι συνεχούς μαθήσεως δια του παραδείγματος του πάντα. Δίδαξε ο Μίκης με την στάση της ζωής του,όπως όλοι οι αυθεντικοί πατριώτες επαναστάτες. Υπάρχουν στιγμές που ζήσαμε που ναι μεν λέγονται και γράφονται,ωστόσο αποτελούν προσωπική ιστορία επί της οποίας συνεχίζουμε να εντρυφούμε και να τιμούμε τον Άνθρωπο Μίκη που μας τις χάρισε,μας τις δώρισε αφειδώς,δημιουργώντας μία μοναδική προσωπική και πολιτική εμπειρία. Υπενθυμίζουμε μόνον ότι αυτό το κίνημα πολιτών του Μίκη,έλαμψε δια της απουσίας του από τα ΜΜΕ και τούτο τιμά και τον ίδιο και το κίνημα.
“Λαέ της Θεσσαλονίκης! Πάλης ξεκίνημα,νέοι αγώνες οδηγοί της ελπίδας τα νιάτα της Ελλάδας,που ξεχύθηκαν στις πλατείες από το Σύνταγμα ως τον Λευκό Πύργο φωνάζοντας ‘ ΟΧΙ στο Μνημόνιο. Έξω η Τρόικα. Κάτω η κυβέρνηση της μειοδοσίας και του ξεπουλήματος'[….]” (Μίκης Θεοδωράκης “Σπίθα. Για μία Ελλάδα Ανεξάρτητη και Δυνατή”. Ομιλία στην πλατεία Αριστοτέλους 9-6-2011.Εκδόσεις “Ιανός” 2011 σελ.229).
Μίκη σε ευχαριστούμε για όλα και σε αγαπάμε πάντα από τα βάθη της καρδιάς και της ψυχής μας!!!!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!!
“[….] Εντούτοις,από την άποψη μίας τελικής-της ύστατης στιγμής-ρεβάνς του ελληνικού λαού,δεν έχασα την πίστη μου ποτέ,ούτε και τώρα. Κι αυτό γιατί θέλω να πιστεύω ότι στη χώρα μας οι δεσμοί του κινήματος με τον ελληνικό λαό έχουν ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις άλλες χώρες του κόσμου[….] Μίκης Θεοδωράκης “Το χρέος” Τόμος Β’ Η ανάλυση 1968-1996 Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2011,σελ. 1041-1042).
