Πυρ και μανία είναι στο Κρεμλίνο με την συνεχή παρουσία πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο, αφού εκτιμάται ότι έχει ξεκινήσει σοβαρό σχέδιο περικύκλωσης της Κριμαίας.
Ο πρώην υπαρχηγός των ναυτικών δυνάμεων της Ουκρανίας τόνισε ότι τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ παρακάμπτουν τη συνθήκη του Μοντρέ, ενώ ο τουρκικός τύπος αναφέρει για εμπλοκή (με το ζόρι) και της Τουρκίας.
“Οι χώρες του ΝΑΤΟ ανακάλυψαν πώς να παρακάμψουν τη συνθήκη του Μοντρέ, που υπογράφηκε το 1936 και ρυθμίζει την δίοδο στον Εύξεινο Πόντο”, δήλωσε ο πρώην υπαρχηγός του Ουκρανικού πολεμικού ναυτικού, Άντρι Ρυζένκο
Σύμφωνα με τον Ryzhenko, η συνεχής εναλλαγή των πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ είναι το κλειδί σε όλη αυτήν την διαδικασία”.
«Η Σύμβαση του Μοντρέ είναι σε ισχύ, και οι δυτικές χώρες τηρούν αυτήν τη σύμβαση, με μπροστάρη την Τουρκία, η οποία είναι υπεύθυνη για αυτήν. Δηλαδή, κανείς δεν την παραβιάζει επίσημα από τη δυτική πλευρά, αλλά ανεπίσημα.
Το ίδιο βέβαια κάνουν και οι Ρώσοι που εκμεταλλευόμενοι νομικά κενά σε αυτήν στέλνουν για παράδειγμα, συνεχώς υποβρύχια τους στη Μεσόγειο.
Η συνθήκη αυτή αναφέρει ότι τα πλοία χωρών που δεν ανήκουν στον Εύξεινο Πόντο, δεν μπορούν να παραμείνουν στην περιοχή για περισσότερο από 21 ημέρες, ενώ η συνολική τους χωρητικότητα δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 30 χιλιάδες τόνους.
Τώρα όμως παρατηρούμε στην πραγματικότητα ότι υπάρχουν συντονισμένες δράσεις για να διασφαλιστεί ότι τα πολεμικά πλοία των χωρών που δεν ανήκουν στον Εύξεινο Πόντο( ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Βρετανία) θα βρίσκονται “συνεχώς” στον Εύξεινο Πόντο.
Για παράδειγμα, το αντιτορπιλικό USS Lagoon εισέρχεται στον Εύξεινο Πόντο εκτελεί καθήκοντα του, συνεργάζεται με άλλα πολεμικά πλοία των χωρών του ΝΑΤΟ και στο τέλος της παραμονής των τριών εβδομάδων, αναχωρεί από την περιοχή, ενώ την επόμενη μέρα, εισέρχεται το USS Ross”, είπε ο Ryzhenko.
Υπάρχουν πληροφορίες ότι η Ουκρανία θα βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να δημιουργήσουν ναυτική βάση στην επικράτειά της, στην οποία θα ελλιμενίζονται μεγάλα αμερικανικά πολεμικά πολεμικά πλοία, παρακάμπτοντας με αυτόν τον τρόπο τη συνθήκη του Μοντρέ.
Ο αγώνας για κυριαρχία στον Εύξεινο Πόντο και την παρακείμενη περιοχή συνδέεται σαφώς με από την Χερσόνησο της Κριμαίας.
“Τα σύννεφα μιας πιθανής διένεξης στη συγκεκριμένη θάλασσα έχουν μαζευτεί, μετατρέποντας την περιοχή σε “πυριτιδαποθήκη . Ο λόγος για αυτό είναι η στρατηγική του «περιορισμού» της Ρωσίας από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης”, γράφει Τούρκος ειδικός στην εφημερίδα Evrensel.
“Η πιθανότητα ενός μεγάλου πολέμου στην περιοχή έχει αυξηθεί δραματικά. Η Δύση καταβάλλει προσπάθειες για να αφαιρέσει το «αιχμηρό μαχαίρι» που βύθισε η Ρωσία στην «καρδιά» της Ουκρανίας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Το περιστατικό με τον Βρετανικό αντιτορπιλικό HMS Defender στις 23 Ιουνίου στα ρωσικά χωρικά ύδατα στα ανοικτά των ακτών της Κριμαίας, ήταν η πρώτη πραγματικά επικίνδυνη πρόκληση.
Η προσπάθεια διέλευσης των ρωσικών χωρικών υδάτων δεν ήταν τυχαία, αφού το Λονδίνο είχε επεξεργαστεί εκ των προτέρων τη διαδρομή του πολεμικού του πλοίου από την Οδησσό προς το Μπατούμι.
Τα μυστικά έγγραφα που βρέθηκαν κοντά σε στάση λεωφορείου στο Ηνωμένο Βασίλειο το αποδεικνύουν περίτρανα.
Ίσως έτσι οι Βρετανοί να έστειλαν ένα μήνυμα στους Ρώσους ότι «η Κριμαία ανήκει στην Ουκρανία και όχι στη Ρωσία», τονίζει ο Τούρκος ειδικός.
Η αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας των χωρών του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους στον Εύξεινο Πόντο μπορεί να θεωρηθεί με ασφάλεια μια απόπειρα εκφοβισμού της Ρωσίας.
Ο βραχυπρόθεσμος στόχος της Δύσης είναι αναμφίβολα η επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία.
“Η απώλεια της Χερσονήσου αυτής ήταν ένα πραγματικό πλήγμα για τη Δύση. Από αυτήν την άποψη, υπάρχει πιθανότητα ενός δεύτερου πολέμου της Κριμαίας. Ο πρώτος πόλεμος της Κριμαίας έλαβε χώρα το 1853-1856.
Επομένως, οι προκλήσεις εναντίον της Ρωσίας πιθανότατα να συνεχιστούν. Η Άγκυρα θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό, διότι η διατήρηση των κανονικών σχέσεων με την Ρωσία, είναι εξαιρετικά σημαντική για την Τουρκία. Είναι απαραίτητο να διαλύσουμε τα σύννεφα που πυκνώνουν πάνω από τον Εύξεινο Πόντο το ταχύτερο δυνατό” τονίζει ο ίδιος.
Η Τουρκία ακολουθώντας την νέα πολιτική Ερντογάν θα ανήκει στο ΝΑΤΟ ναι μεν, αλλά θα επιλέγει το που θα συμμετέχει και ειδικά με ποιόν θα κοντράρεται.
Αυτή η στάση αποτελεί όμως πρόκληση για την Ουάσιγκτον που αναζητά την κομβική τουρκική βοήθεια στα Στενά και αλλού για να “μαντρωθεί” η Ρωσία από τα νότια.
Το σίγουρο είναι ότι οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές από εδώ και στο εξής, και όλα τα σενάρια θα είναι ανοικτά στην περιοχή αυτή αλλά και στην ίδια την Τουρκία.