Ανέμελα και χωρίς καμία αιδώ το επιτελικό κράτος της Ν.Δ. συνεχίζει να αυξάνεται σε όγκο μήνα με τον μήνα, καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Και δεν πρόκειται για ρεκόρ απόδοσης, αλλά για ρεκόρ βολέματος ημετέρων, με το ανάλογο κόστος να αυξάνεται γεωμετρικά και να επιβαρύνει την τσέπη των φορολογουμένων.
Τα στοιχεία που δημοσιεύουμε σήμερα προέρχονται από επίσημες πηγές και αποδεικνύουν περίτρανα τη βαθιά υποκρισία της Ν.Δ. και προσωπικά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη όταν, ευρισκόμενος στη θέση της αντιπολίτευσης, κατακεραύνωνε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τους διορισμούς κομματικών μετακλητών, εκφράζοντας παράλληλα την έγνοια του για την τύχη των ιδιωτικών υπαλλήλων.
Τα αναλυτικά στοιχεία
Στην παρούσα συγκυρία, που ο ιδιωτικός τομέας έχει χτυπηθεί αλύπητα από την πανδημία και τις συνέπειές της, ο κ. Μητσοτάκης κάθε μήνα φροντίζει (με βάση τον νόμο του περί επιτελικού κράτους) να γεμίζει με μετακλητούς τις θέσεις του κράτους ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο και τακτοποιώντας τα «γαλάζια» παιδιά. Μάλλον πρόκειται για άλλη μια απόδειξη ότι ο πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες του έχουν κατά νου την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ακόμα και μέσα στο τρέχον έτος. Αλλά ας δούμε τα στοιχεία αναλυτικά.
Για τον μήνα Οκτώβριο, λοιπόν, σύμφωνα με τα στοιχεία του apografi.gov.gr ο αριθμός των μετακλητών υπαλλήλων που διορίστηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη έφτασε τους 2.965, γεγονός που αποτελεί νέο ρεκόρ δεκαετίας! Εννοείται πως με τη μεγέθυνση του κυβερνητικού σχήματος που επήλθε με τον τελευταίο ανασχηματισμό και τη διαρκή ίδρυση νέων θέσεων μετακλητών, ο αριθμός αναμένεται το 2021 να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή τη στιγμή το ετήσιο κόστος των μετακλητών υπαλλήλων, σύμφωνα με το μισθολόγιο του επιτελικού κράτους, αγγίζει τα 260 εκατ. ευρώ σε βάθος τετραετίας και περίπου 65 εκατ. ευρώ τον χρόνο (την ώρα που το αντίστοιχο ποσό επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν τουλάχιστον κατά 55% λιγότερο). Αυτό προκύπτει από τον μέσο μισθό ενός μετακλητού υπαλλήλου που, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, φτάνει τις 22.000 ευρώ ετησίως. Κατά συνέπεια, κάνοντας τις ανάλογες πράξεις βρίσκουμε πως: 22.000 ευρώ επί 2.965 μετακλητούς μάς δίνει κόστος 65.230.000 ευρώ, επί τέσσερα χρόνια = 260.920.000 ευρώ.
Στην πραγματικότητα το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο, καθώς στον σχετικό υπολογισμό περιλαμβάνονται μόνο οι μετακλητοί και όχι το συνολικό κόστος των γραφείων υπουργών, υφυπουργών, γενικών γραμματέων κ.λπ. που αφορά τυχόν πρόσθετα επιδόματα, οδοιπορικά, λειτουργικό κόστος γραφείων, πρόσθετο κόστος αποσπασμένων υπαλλήλων κ.λπ.
Την ίδια ώρα η προεδρία της κυβέρνησης αυξάνει κατά περίπου 4 εκατ. ευρώ το κόστος της για την επόμενη χρονιά, σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση. Ετσι, η προϋπολογισθείσα δαπάνη για το έτος 2020 ανήλθε σε 30.271.000 ευρώ, ενώ για το 2021 φτάνει στα 34.251.000!
Ενδεικτική της απεριόριστης σπατάλης που χαρακτηρίζει το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη είναι και η τρομακτική αύξηση των δαπανών στις γενικές γραμματείες Πρωθυπουργού και Κυβέρνησης (πλέον Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων), που υπάγονται απευθείας στον πρωθυπουργό. Ετσι από το ποσό των 4,9 εκατ. ευρώ που κόστιζαν οι δύο γραμματείες το 2019 επί ΣΥΡΙΖΑ, για το 2021 το προβλεπόμενο κόστος φτάνει τα 16,5 εκατ. ευρώ, ήτοι αύξηση 236%!
Υπερωρίες-σοκ
Ιλιγγο προκαλούν τα χρήματα που δίνονται για υπερωρίες στην προεδρία της κυβέρνησης. Το συνολικό ποσό που δεσμεύτηκε για υπερωριακή απασχόληση και απασχόληση κατά τις εξαιρέσιμες ημέρες και αργίες ανέρχεται για το 2020 σε 712 χιλιάδες ευρώ! Επισημαίνεται ότι το κόστος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο αν δεν υπήρχαν τα λοκντάουν, καθώς τους μήνες Μάρτιο – Απρίλιο και Νοέμβριο – Δεκέμβριο μειώθηκαν κάπως τα σχετικά ποσά έναντι της συνήθους δαπάνης που φτάνει ακόμη και τις 80 χιλιάδες τον μήνα.
Η τραγική ειρωνεία είναι πως όλα αυτά συμβαίνουν ενώ αύριο κατατίθεται στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για το ΑΣΕΠ, ένα νομοσχέδιο που αποτελεί εμπαιγμό για χιλιάδες πολίτες που δεν ανήκουν στη γαλάζια παράταξη και που καλούνται μέσω γραπτού διαγωνισμού και εν μέσω σκληρού ανταγωνισμού να κερδίσουν μία θέση με το σπαθί τους στον δημόσιο τομέα.