Σήμερα, λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι, Τουρκοκύπριοι άνδρες με πολιτικά από σημείο διέλευσης που έστησε το ψευδοκράτος, αφαίρεσαν τα πρόχειρα κιγκλιδώματα της σιδερένιας πύλης και άνοιξαν τον δρόμο στο πλήθος που ανέμενε και το προέτρεψαν να περάσει στην παραλία της Αμμοχώστου. Αρκετοί από αυτούς που εισήλθαν στην κατεχόμενη πια παραλία, ήταν τυλιγμένοι με την τουρκική σημαία ή την κρατούσαν ψηλά, συχνά μαζί με την σημαία του ψευδοκράτους.
Η Κύπρος και ο Ελληνισμός ζει σήμερα μια μέρα ντροπής. Ο Αττίλας ανενόχλητος, χωρίς καν και αυτές τις τυπικές ανακοινώσεις αντίδρασης, συνεχίζει, μετά από 46 χρόνια από την τουρκική εισβολή και κατοχή στη Βόρεια Κύπρο, να επελαύνει, με τις κυβερνήσεις και τα κατεστημένα της Ελλάδας και της Κύπρου να παρακολουθούν ως θεατές και τη νέα τραγωδία.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά, σε μικρογραφία τώρα αλλά με την ίδια στρατηγική σημασία και τον ίδιο παθητικό φοβικό, αν όχι και “προδοτικό“, ρόλο της ελληνικής κατεστημένης πολιτικής τάξης.
Ο Αττίλας Ι και ΙΙ του 74, με άλλα χαρακτηριστικά, εμφανίζεται ως Αττίλας ΙΙΙ σήμερα, πρώτα με τα γεωτρύπανα της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κύπρου και τώρα με την προσάρτηση της Αμμοχώστου, μια στρατηγικής πόλης με μεγάλη οικονομική σημασία, το σύνορο με την Ανατολή, πρωτεύουσα της πιο πλούσιας επαρχίας της Κύπρου.
Το πιο τραγικό, όμως, είναι ότι την ώρα που η Τουρκία ανοίγει την παραλία της Αμμοχώστου, την ίδια ώρα ο Νίκος Δένδιας από την Μπρατισλάβα, λες και δεν έτρεχε τίποτα, εκλιπαρούσε σε 20λεπτη συνάντηση με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσβούσογλου, για να ξεκινήσει ο περίφημος ελληνοτουρκικός διάλογος, στον οποίον, η Τουρκία ασμένως συμφώνησε να προχωρήσει εφ όλης της ύλης και να δοθεί ημερομηνία εκκίνησης του το επόμενο διάστημα. Και για να συνεννοηθούμε, μιλάμε για ένα ταπεινωτικό και ναρκοθετημένο για την Ελλάδα διάλογο, την ίδια ώρα που η Τουρκία επισείει το casus belli, τις γκρίζες ζώνες, του Τουρκολυβικό μνημόνιο, την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών, ενώ τα ερευνητικά πλοία και τα γεωτρύπανα της αλώνιζαν και αλωνίζουν στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ. Μόνο ηττημένες σε πόλεμο χώρες πειθαναγκάζονται σε έναν τέτοιον εξευτελιστικό διάλογο για παραχωρήσεις, πολύ περισσότερο που την ίδια ώρα έχουμε νέες προσαρτήσεις εδαφών στα κατεχόμενα της Κύπρου.
Υπάρχει όμως και χειρότερη συνέχεια, αφού, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, Ελλάδα και Τουρκία συζητούν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για ξεχωριστές πτητικές ζώνες στο Αιγαίο, οι οποίες οδηγούν στη συνδιαχείριση του, στο όνομα της γρήγορης ανταλλαγής πληροφοριών, προκειμένου, υποτίθεται, να αποφευχθούν στρατιωτικά επεισόδια ή και κρίσεις ανάμεσα στις δύο χώρες.
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Παναγιώτης Λαφαζάνης