Η πανδημία κορονοϊού όχημα για κεφαλαιοκράτες να επαναφέρουν μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες

Μαζί με την πανδημία συζητιούνται ευρέως και οι οικονομικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν το επόμενο χρονικό διάστημα.

Ακόμα και οι αστοί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι οι διαστάσεις της κρίσης θα είναι τεράστιες. Αυτό που είναι θέμα συζήτησης είναι το ακριβές μέγεθος και η διάρκεια της.

Είναι περιττό να πούμε ότι ακόμα και από σήμερα η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις που την εκπροσωπούν έχουν ανοίξει μία τεράστια εκστρατεία μαύρης προπαγάνδας και συνεχώς κάνουν λόγο για “ελλείψεις ζεστού χρήματος, κατακόρυφη πτώση των επενδύσεων, εσωτερικά και εξωτερικά χρέη, μειωμένη παραγωγή” κ.α.

Αναμφισβήτητα  θα προσπαθήσουν να πείσουν τους λαούς και τον κόσμο της εργασίας, για την ορθότητα των οικονομικών θεωριών κλασικών, νεοκλασικών και σύγχρονων νεοφιλελεύθερων οικονομολόγων.
Θα επαναφέρουν τις απόψεις των Ανταμ Σμιθ, Κέϋνες, Φρίντμαν, για την «αυτορρύθμιση της αγοράς» κ.α. ότι το κράτος δεν είναι χωροφύλακας της οικονομίας και η αγορά πρέπει να λειτουργήσει με τον ρυθμό που απαιτεί η σύγχρονη φιλελεύθερη αντίληψη.
Θα ξανακούσουμε την γνωστή θεωρία ότι «το ατομικό συμφέρον και ο ανταγωνισμός μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ευημερία».

Αν χρειαστεί θα γίνουν και στενές αναφορές ακόμα και στον Μάλτους που υποστήριζε ως κλασικός οικονομολόγος ότι “ο ανθρώπινος πληθυσμός πρέπει να έχει αύξηση ανάλογα με την παραγωγή”.

Οι κυρίαρχες τάξεις πάντα ήταν διπλοπρόσωπες. Ανάλογα την συγκυρία και τις ανάγκες της χρονικής περιόδου, καθόριζαν και καθορίζουν τις πολιτικές τους επιλογές.
Απ’ την μία υποστηρίζουν την “παρέμβαση του κράτους στην οικονομία”, μιλώντας για την ανάγκη κρατικής υποστήριξης των κεφαλαιούχων,  ώστε να επιτευχθεί  “ευημερία στην κοινωνία”, όπως αυτοί την ευαγγελίζονται, και απ’ την άλλη μεριά, σύμφωνα με μερικούς σύγχρονους φιλελεύθερους οικονομολόγους προβάλλεται η αντίληψη “αφήστε ανενόχλητες τις δυνάμεις της αγοράς να ρυθμίσουν την οικονομία”.

Είναι κοινώς γνωστό ότι τη δεκαετία του ΄70 και έπειτα, ιδιαίτερα το ΄90 και μετά σε όλο τον κόσμο οι κυρίαρχες τάξεις προχώρησαν σε αναδιάρθρωση της οικονομίας, ισοπέδωσαν δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα και ξεκαθάρισαν όλα τα εμπόδια που βρίσκονταν μπροστά στην αστική τάξη.

Ένας απ’ αυτούς τους κλάδους που μετατράπηκαν σε έναν κερδοφόρο πεδίο για τους κεφαλαιούχους ήταν το «εμπόρευμα» που λέγεται υγεία. 

Αυτός ήταν κι ο λόγος που η παρεχόμενη δημόσια υγεία διεθνώς, από τις αστικές κυβερνήσεις, είχε παραμεληθεί με τα αποτελέσματα που παρακολουθούμε σήμερα  σε μία περίοδο πανδημίας.

Οι ίδιες κυβερνήσεις που υμνούν την φιλελεύθερη οικονομία ως καλό για το σύνολο της κοινωνίας, “επένδυσαν” πολλά τρις μόνο στα εξοπλιστικά προγράμματα.
Μάλιστα σήμερα πολλές χώρες στον κόσμο απ’ την Αμερική μέχρι τη Ρωσία, και το  Ισραήλ  υπερηφανεύονται ότι μέσα σε μία νύχτα μπορούν να κατεβάσουν χιλιάδες φαντάρους, πολεμικές μηχανές κ.α. να πραγματοποιήσουν εισβολές και να ισοπεδώσουν κράτη.
Οι ίδιες όμως αυτές κυβερνήσεις αδυνατούν, ή πιο σωστά δεν θέλουν να παρέχουν στοιχειώδεις υγειονομικές υπηρεσίες, στους πολίτες των κρατών τους και έτσι αντικρίζουμε σήμερα εκατόμβες νεκρών, εξ αιτίας μιας πανδημίας.

Φυσικά αυτό δεν είναι μία αντίφαση. Έχει σχέση με τον χαρακτήρα του συστήματος, τα κέρδη και την ταξική εκμετάλλευση.

Δεν χωρά καμία αμφισβήτηση ότι η χρονική περίοδος που βρίσκεται μπροστά μας είναι γεμάτη με αντιδραστικά μέτρα οικονομικών αναδιαρθρώσεων που θα πλήξουν με κτηνώδη τρόπο τα λαϊκά στρώματα αναβιώνοντας μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. 

Την ίδια στιγμή η μαύρη προπαγάνδα του κεφαλαίου θα φτάσει στα σύννεφα, ισχυριζόμενη κάποια στιγμή, ότι περάσαμε έναν βιολογικό πόλεμο, ότι χρειάζονται κοινωνικές θυσίες, ότι απαιτείται η ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος για να ανακάμψει η οικονομία, και ότι είναι αναγκαία η κρατική  υποστήριξη στους “επενδυτές” για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Μπλα . μπλα …

Με λίγα λόγια θα πιπιλίσουν την ίδια καραμέλα όπως κάνουν εδώ και πολλά χρόνια. Και όχι μόνο. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά – καπιταλιστικά κράτη θα γίνει πιο ισχυρός και ο πόλεμος του μοιράσματος του παγκόσμιου πλούτου θα είναι πιο έντονος. 

Η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handesblatt τονίζει ότι πάρα πολλές μεγάλες μονοπωλιακές εταιρίες θα ξεκινήσουν να μεταφέρουν τις έδρες τους σε άλλες χώρες με πιο φτηνό εργατικό δυναμικό και συνεχίζει το ίδιο δημοσίευμα ότι ήδη η Ιαπωνία έχει παραχωρήσει 1,7 δις στις γιαπωνέζικες εταιρίες για να εγκατασταθούν σε ασιατικές χώρες. 

Αξίζει να τονιστεί ότι ήδη η Microsoft και η Google ετοιμάζονται να τερματίσουν την παραγωγή τους στην Κίνα και μεταφέρουν την έδρα τους στην Ταϋλάνδη ή το Βιετνάμ για να έχουν ακόμα πιο μικρό λειτουργικό κόστος!

Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι η γαλλική μονοπωλιακή εταιρία Valeo (παράγει ανταλλακτικά αυτοκινήτων) ήδη έχει ανακοινώσει ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες ζητάνε εγγύηση παραγωγής και απαιτούν εφόσον υπάρχει πρόβλημα στην Ασία να μεταφερθεί η παραγωγή στην Αφρική!

Στην ίδια κατεύθυνση και η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης τα εργοστάσια που παράγουν εξοπλισμό στον κλάδο της υγείας, όπως μάσκες και αναπνευστήρες να μεταφερθούν στην Ευρώπη.
Ίδια σκέψη έχει και για τη βιομηχανία φαρμάκου. Είναι περιττό να τονίσουμε ότι η μεγαλύτερη γκάμα φαρμάκων παράγεται στην Ινδία και την Κίνα. 

Το πολυεθνικό κεφάλαιο πια προσανατολίζεται σε Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες λόγω της φθηνής εργασίας και τη μη ύπαρξη εργατικών δικαιωμάτων.

Το 1/3 της βιομηχανικής παραγωγής του κόσμου πραγματοποιείται στην Κίνα. Η πραγματικότητα αυτή έτσι κι αλλιώς ενοχλούσε την Αμερική και την ΕΕ. Με την αφορμή της πανδημίας φαίνεται ότι θα βάλουν τα πράγματα σε μία άλλη σειρά. Η παγκόσμια οργάνωση εμπορίου έχει ήδη ανακοινώσει ότι ανταλλαγή των προϊόντων σε όλο τον κόσμο θα μειωθεί κατά 1/3. 

Απ’ την άλλη μεριά το ΔΝΤ προβλέπει -3% ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ το προηγούμενο χρονικό διάστημα εκτιμούσε 3,4% ανάπτυξη.
Αυτό σημαίνει ότι από το 1929 που ήταν η προηγούμενη γενική παγκόσμια οικονομική κρίση, μέχρι τώρα δεν υπήρχε ύφεση σ’ αυτό το βαθμό.
Πάλι σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ θα μειωθούν οι επενδύσεις κατά 15%. 

Σύμφωνα στην έκθεση της Συνδιάσκεψης Εμπορίου και Ανάπτυξης του ΟΗΕ πριν την πανδημία το μηνιάτικο εμπόριο των μεταξύ των χωρών ήταν 40-50 δις και τώρα έχει πέσει κάτω από 10 δις. Στην ίδια έκθεση πάνω από 100 μονοπωλιακές εταιρίες έχουν ήδη ανακοινώσει αρκετά μεγάλες αρνητικές επιπτώσεις και μέσα σ’ αυτά μεγαλύτερη πτώση είναι στην αυτοκινητοβιομηχανία κατά 44%, 42% στις αερομεταφορές και 13% στις εταιρίες ενέργειας και στα αγαθά πρώτης ανάγκης.

Η εταιρία αξιοποίησης επενδύσεων Fitch στην έκθεσή της τονίζει ότι θα υπάρξει σημαντική πτώση στη ζώνη του ευρώ, ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Αμερικής Bank of Amerika ανακοίνωσε ότι είναι αδύνατο να εμποδιστεί η οικονομική στένωση και τονίζει ότι προς το τέλος του χρόνου η αμερικανική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 12%. 

Όλα αυτά τι δείχνουν;

Σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου, τα καπιταλιστικά συστήματα θα αντιγράψουν τις συνθήκες εργασίας που υπάρχουν σήμερα στην Κίνα. σε ασιατικές χώρες.
Και τα ελάχιστα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα θα αποτελέσουν παρελθόν και θα επανέλθουν μεσαιωνικές συνθήκες εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. 

Το κεφάλαιο όπως σε όλο το χρονικό διάστημα της ιστορίας, την απόδειξη της εξόφλησης της κρίσης θα κόψει στις μάζες.
Ήδη στην Αυστρία, Γερμανία και Γαλλία το εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας έχει ανέβει στις 60 ώρες. Σχεδόν σε όλες τις χώρες θα αλλάξουν οι συνθήκες και ο τρόπος της εργασίας.

Με λίγα λόγια το επόμενο χρονικό διάστημα σε όλο τον κόσμο ιδιαίτερα στις χώρες σαν την Ελλάδα και την Τουρκία θα υπάρξει μεγάλη ανεργία και φτώχεια για να μην χάσουν τα κέρδη του οι μονοπωλιακές εταιρίες και όλοι οι εκμεταλλευτές. 

Όμως υπάρχει και μία άλλη πραγματικότητα. Οι αστικές τάξεις συνεχώς χάνουν τις δυνατότητες να κρύψουν το βρώμικο εκμεταλλευτικό πρόσωπό τους. 
Τώρα  μπροστά στους εκμεταλλευόμενους ανοίγουν καινούργιοι ορίζοντες και δυνατότητες απ’ αυτό το σύστημα. Καινούργιες δυνατότητες για πιο μαζικούς και αποφασιστικούς αγώνες