Οι Πράσινοι της Γερμανίας μπροστά στην κρίση των συστημάτων υγείας και των οικονομιών της Ευρωζώνης και της Ε.Ε και ιδιαίτερα μπροστά στις διαλυτικές τάσεις που αυτές οι κρίσεις προκαλούν στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις ευρωπαϊκές χώρες να φτάνουν να κλείνουν τα μεταξύ τους σύνορα, έχουν κατατρομοκρατηθεί να μην χάσουν το κελεπούρι που λέγεται ευρώ.
“Η κρίση του κοροναϊού“, τόνισε η Ανναλένα Μπέρμποκ , αντιπρόεδρος του κόμματος των Πρασίνων, “δεν πρέπει να γίνει κρίση του Ευρώ“. Για αυτό ζητάει να υπάρξει μια ασπίδα οικονομικής προστασίας για τη ζώνη του Ευρώ και να βοηθηθούν οι χώρες που πλήττονται από τον κοροναϊό, ιδιαίτερα η Ιταλία.
Μα ακριβώς αυτό, κυρία αντιπρόεδρε, δεν επιτρέπει το ευρώ και η νομισματική φυλακή που έχει θεσπίσει, δίπλα στους απαράδεκτους δημοσιονομικούς περιορισμούς και το άνισο καθεστώς της ενιαίας αγοράς.
Διότι το ευρώ, μαζί με τους κανόνες που το διέπουν και κυρίως το στενό κορσέ του Συμφώνου Σταθερότητας, δεν επιτρέπουν στα κράτη-μέλη, με όση ευελιξία και αν κινηθούν στο πλαίσιο τους, να εφαρμόσουν τις ιδιαίτερα αναγκαίες σε αυτή τη φάση επεκτατικές εθνικές νομισματικές πολιτικές για να περιορίσουν την ύφεση, να στηρίξουν την οικονομία τους, τα δημόσια συστήματα υγείας τους, τις επιχειρήσεις, τις επενδύσεις, τις θέσεις εργασίας και τους εργαζόμενους.
Η κρίση των δημόσιων συστημάτων υγείας και της οικονομίας που διανύουμε σε αυτή τη φάση λόγω κοροναϊού και όχι μόνο, δείχνει το αδιέξοδο μιας αυθαίρετης νομισματικής ζώνης που στερεί από τα εθνικά κράτη την ελευθερία τους να ασκήσουν εθνικές πολιτικές που να προασπίζουν τις οικονομίες και τις κοινωνίες τους.
Η κρίση που προκαλεί ο κοροναϊός δεν θα γίνει απλώς κρίση και του ευρώ, αλλά θα αποτελέσει αφετηρία για τη διάλυση του τελευταίου.
Η Ευρωζώνη και η Ε.Ε θα είναι τα μεγάλα πολιτικά θύματα του κορωναϊού.
Τα κράτη και τα έθνη χρειάζονται ελευθερία και όχι τα δεσμά της Φρανκφούρτης και της Γερμανίας.
Η Ευρώπη του αύριο θα είναι μια Ευρώπη ελεύθερων, ανεξάρτητων, κυριάρχων, δημοκρατικών και προοδευτικών κρατών, που θα συνεργάζονται ισότιμα ανάμεσά τους, χωρίς ηγεμονισμούς και πρωτοκαθεδρίες και χωρίς φυσικά την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Β.Ζ
