Εκατόν είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη γέννηση του μεγάλου Ισπανού σκηνοθέτη του κινηματογράφου Λουίς Μπουνιουέλ.
Ο Μπουνιουέλ γεννήθηκε στην Καλάντα της Ισπανίας στις 22 Φεβρουαρίου 1900, αν και τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη Σαραγόσα. Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας και ανατράφηκε ιδιαίτερα αυστηρά. Είχε την πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο σε ηλικία οκτώ ετών.
Στα 1917-1924 σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, όπου αρχικά –και κατόπιν προτροπής του πατέρα του– στόχευε στην απόκτηση ενός διπλώματος αγρονόμου μηχανικού, αν και τελικά απέκτησε δίπλωμα φιλοσοφίας με ειδικότητα στην ιστορία. Στο πανεπιστήμιο γνωρίστηκε –μεταξύ άλλων Ισπανών καλλιτεχνών– και με τον ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί και τον ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, με τους οποίους συνδέθηκε φιλικά.
Μετά τις σπουδές του ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στο Παρίσι, αν και οι γνώσεις του γύρω από τη σκηνοθεσία και τις τεχνικές του κινηματογράφου ήταν ελάχιστες. Η πρώτη του προσωπική κινηματογραφική απόπειρα εκδηλώθηκε με τον Ανδαλουσιανό σκύλο το 1929, μια ταινία μόλις 17 λεπτών, αμιγώς υπερρεαλιστική. Το σενάριο της ταινίας συνυπογράφει μαζί με τον Μπουνιουέλ και ο Νταλί. Η επόμενη ταινία του Μπουνιουέλ ήταν η Χρυσή Εποχή, το 1930.
Αντιφασίστας και αντίπαλος του καθεστώτος Φράνκο, ο Μπουνιουέλ έζησε μακριά από την πατρίδα του στα χρόνια της δικτατορίας, στις ΗΠΑ (1939-1945), στο Μεξικό (1946-1960) και στη Γαλλία.
Ο Μπουνιουέλ αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο το 1977, έχοντας προλάβει να ζήσει την πτώση του καθεστώτος Φράνκο, και στα επόμενα χρόνια ολοκλήρωσε την αυτοβιογραφία του. Πέθανε το 1983 στο Μεξικό.
Θεωρούμενος “πατέρας του σουρεαλιστικού κινηματογράφου” υπήρξε σκηνοθέτης των αριστουργημάτων Ναζαρέν, Βιριδιάνα, Τριστάνα, Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, Το φάντασμα της ελευθερίας, Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου κ.ά.