Έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ

1150
ποιήτρια

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 80 ετών, η βραβευμένη ποιήτρια και μεταφράστρια Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ.

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1939. Γονείς της ήταν οι Γιάννης Αγγελάκης και Ελένη Σταμάτη. Ήταν πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα της.

Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσίευσε στο περιοδικό «Καινούργια Εποχή» το ποίημά της «Μοναξιά» μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη.

Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία. Ήταν διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας και είχε μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Πούσκιν, Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά.

Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματά της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες.
Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch), το 1985 με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το 2000 με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών) και το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.

Μεταξύ των βιβλίων της συγκαταλέγονται τα: «Λύκοι και σύννεφα» (1963), «Ποιήματα 63-69», (1971), «Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό» (1974), «Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης» (1977), «Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας» (1978), «Ενάντιος έρωτας» (1982), «Οι μνηστήρες» (1984), «Όταν το σώμα» (1988), «Επίλογος αέρας» (1990), «Άδεια φύση» (1993), «Λυπιού» (1995), «Ωραία έρημος ωραία η σάρκα» (1996),  «Η Ύλη Μόνη» (2001), «Μεταφράζοντας σε έρωτα της ζωής το τέλος» (2003), «Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα» (2005), «Η ανορεξία της ύπαρξης» (2011), «Ποίηση 1963-2011» (ανθολογία), «Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι» (2016).

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας