Τώρα εξηγείται η βιασύνη του Ισραήλ, το οποίο έσπευσε, αξιοποιώντας ως χρήσιμο ηλίθιο την Ελληνική Κυβέρνηση , να προχωρήσει άρον-άρον, σχεδόν πρωτοχρονιάτικα, στην υπογραφή του αγωγού EastMed στην Αθήνα.
Το Ισραήλ ήθελε προφανώς στα χέρια του ως “τρόπαιο” τον EastMed , πριν ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανοίξει τις πύλες της κολάσεως στη Μέση Ανατολή με τη δολοφονία του Σουλεϊμανί και των συνεργατών του, κίνηση την οποία κατά πάσα βεβαιότητα είχε περίπου εκ των προτέρων υπόψη του ο Νετανιάχου.
Και το Ισραήλ επιζητούσε πάση θυσία το “τρόπαιο” της Συμφωνίας του EastMed, διότι ο αγωγός αυτός δεν αντιπροσωπεύει τόσο ένα ενεργειακό σχέδιο, σχέδιο άκρως αμφίβολο, αλλά κυρίως ένα πολιτικό σχέδιο, το οποίο το Ισραήλ θα θεωρεί ότι θα αποβεί σε όφελός του. Ένας πολιτικό σχέδιο,που το Ισραήλ, ενόψει αναμενόμενης Μεσανατολίτικης θύελλας, επιδιώκει να σπάσει, ματαίως, την απομόνωσή του, να αποκτήσει στρατηγικό βάθος μέσω Ανατολικής Μεσογείου, να σηματοδοτήσει τη μετατροπή Ελλάδας και Κύπρου σε πιόνια του και να αποκτήσει πολιτική διασύνδεση με την Ευρώπη.
Είναι τραγικό ότι, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου ΗΠΑ και Ισραήλ βρίσκονται σε δεινή θέση, χάνουν συνεχώς έδαφος, αντιμετωπίζουν φριχτή απομόνωση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και προβαίνουν σε ακραίους τυχοδιωκτισμούς για να σταθούν στην επιφάνεια, να απομένει μόνο η Ελλάδα και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα, ως το μόνο καταφύγιο και προτεκτοράτο των σχεδιασμών Ουάσιγκτον και Τελ-Αβιβ στην ευρύτερη περιοχή, με κίνδυνο να καταστεί η ίδια στόχος και εχθρός του Αραβομουσουλμανικού κόσμου και όχι μόνο, ενώ στην πορεία να εγκαταλειφθεί από ΗΠΑ και Ισραήλ εξαιτίας των βέβαιων συμβιβασμών τους με την Τουρκία και τους άλλους “παίκτες” στην περιοχή μας.
Το μέλλον της Ελλάδας μοιάζει όλο και περισσότερο με το μέλλον που επεφυλάχθη για άλλη μια φορά στους συφοριασμένους Κούρδους.
Συνιστά το άκρον άωτον της αναξιοπιστίας να θέλει η κατεστημένη Ελλάδα να διεξάγει, υποτίθεται, αγώνα ενάντια στον τουρκικό επεκτατισμό και η κατεστημένη Κύπρος “αντικατοχικό“, τρομάρα της, αγώνα, με την Αθήνα και Λευκωσία σε συμμαχία και δορυφοριοποίηση από την κατεξοχήν αιματοβαμμένη, επεκτατική, κατοχική δύναμη στην περιοχή, που έχει στην πλάτη της σωρεία από καταδίκες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως το Ισραήλ. Πολύ περισσότερο μάλιστα αυτήν την περίοδο που οι ΗΠΑ με συνοδοιπόρο το Ισραήλ διαπράττουν πρωτοφανείς πολιτικές δολοφονίες , οι οποίες προκαλούν το μίσος των λαών της περιοχής και παραβιάζουν κάθε ίχνος διεθνούς νομιμότητας.
Η δήθεν προστατευτική ομπρέλα του Ισραήλ έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, πέραν του ότι είναι ανύπαρκτη και λόγια του αέρα, έχει άκρως άκρως επικίνδυνες συνέπειες, αφού εκθέτει τη χώρα ως στόχο τρίτων και την αφήνει βορρά σε ανυπολόγιστους εθνικούς κινδύνους, την ώρα που η Ελλάδα πρέπει να κρατήσει μια στάση αρχών και αξιών και να συγκροτήσει έντιμες πρόσκαιρες έστω συμμαχίες, στη βάση της διεθνούς νομιμότητας και της υπεράσπισης της ειρήνης, της ασφάλειας ,της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της σταθερότητας όλων των χωρών και λαών της περιοχής
Μια Ελλάδα αποφασισμένη και όχι φοβική και γονατισμένη, η οποία θα πάψει να συμπεριφέρεται ως προτεκτοράτο του ενός ή του άλλου και θα εφαρμόζει μια γνήσια πολυδιάστατη αμυντική και εξωτερική πολιτική, η οποία θα υπερασπίζεται με πάθος τα νόμιμα εθνικά της συμφέροντα, την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή ενάντια σε κάθε μορφής ηγεμονισμούς και επεκτατισμούς, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα για το παρόν και το μέλλον της.
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο οι κάθε λογής επίβουλοι των κυριαρχικών δικαιωμάτων της και των συνόρων της ούτε μόνο οι οικονομικοί κηδεμόνες της και η ληστρική τους συμπεριφορά.
Το πρόβλημα της Ελλάδας πρώτα και κύρια είναι το εθελόδουλο και υποτελές πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της που έχει παραδώσει πλούτο, γη, αέρα και θάλασσα σε ξένα ιμπεριαλιστικά οικονομικά και πολιτικοστρατιωτικά συμφέροντα.
Αυτό το εθελόδουλο ελληνικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο οφείλουμε να ανατρέψουμε για να μπορέσει, με μια έντιμη, ανεξάρτητη και προοδευτική πολιτική ηγεσία, να ανασάνει ο ελληνικός λαός να σταθεί στα πόδια της περήφανη η χώρα με ανοιχτούς ελπιδοφόρους ορίζοντες.
Παναγιώτης Λαφαζάνης