Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του λαού στο πολυτεχνείο και της βάρβαρης καταστολής της, από την χούντα, έχω να επισημάνω τα εξής.
Αυτό που τονίζεται από σχεδόν όλους, είναι ο ηρωισμός και η αντίσταση του λαού, απέναντι στην χούντα.
Τα κυρίαρχα συνθήματα είσαν:
«Ψωμί παιδεία Ελευθερία», «Δημοκρατία», «Έξω τώρα οι Αμερικάνοι».
Ως απάντηση πήραν, άγρια καταστολή, συλλήψεις, βασανισμούς στα κρατητήρια της Μπουμπουλίνας, εξορίες και 24 νεκρούς.
Εκείνο που δεν τονίζεται από τους περισσότερους σχολιαστές, είναι ότι η πραγματική αποστολή των χουντικών κυβερνήσεων, δεν ήταν ο ανύπαρκτος κομουνιστικός κίνδυνος που επικαλούνταν, για να δικαιολογηθεί το πραξικόπημα.
Κανείς δεν μιλά για την πραγματική αιτία, που οι Αμερικάνοι “φίλοι” μας, μαζί και με τους Άγγλους “συμμάχους”, στην κυβέρνηση των οποίων τότε είσαν οι εργατικοί, και σε προεκλογικό χρόνο, επέβαλαν στην χώρα μας κυβέρνηση της χούντας των συνταγματαρχών. Η επικέντρωση των διαμαρτυριών και σχολιασμών περιορίζεται μόνο στο αποκρουστικό, δολοφονικό και αντιδημοκρατικό προσωπείο της χούντας και χάνεται η πραγματική αιτία της επιβολής της.
Είναι απολύτως σαφές ότι επρόκειτο για στρατιωτικό πραξικόπημα, υποκινούμενο από το Αμερικάνικο κατεστημένο. Ήταν και είναι αδύνατον να γίνει πραξικόπημα, χωρίς την εντολή και έγκριση των επικυρίαρχων. Γιατί τα σύγχρονα εξοπλιστικά ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχονται στο 100%, από το ΝΑΤΟ.
Αμφιβάλλετε; Αυτό αποδείχθηκε πλήρως, κατά την προσπάθεια γενικής Επιστράτευσης το 1974, που οι επιστρατευόμενοι δεν ήξεραν που να πάνε και όσοι το κατάφεραν, δεν βρήκαν όχι όπλα, ούτε ρουχισμό. Οι στρατιωτικές μονάδες, έχασαν τις επαφές τους και τα αεροπλάνα, δεν ήξεραν λόγω μπλοκαρίσματος από τους Αγγλοαμερικάνους των ηλεκτρονικών συστημάτων, πώς να πάνε στην Κύπρο.
Τα πλοία μας με κατεύθυνση την Κύπρο, βρήκαν μπροστά τους τον τοίχο των Αγγλοαμερικανικών πλοίων. Η Αγγλική κυβέρνηση των εργατικών, που ήταν και εγγυήτρια δύναμη, σκόπιμα δεν απέτρεψε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και σκόπιμα έδρασε υπέρ της εισβολής των Τούρκων.
Η πραγματική αποστολή λοιπόν της χούντας, σύμφωνα με τα σχέδια των κυρίαρχων του ΝΑΤΟ και συγκεκριμένα των Αμερικάνων, δεν ήταν η κατάλυση της ανύπαρκτης «δημοκρατίας», αλλά η de facto διχοτόμηση της Κύπρου. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε αυτό περίτρανα.
Αφού επετεύχθη ο στόχος, οι προδότες εξαναγκάστηκαν να παραιτηθούν και οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη.
Αυτά δεν πρέπει ποτέ να τα ξεχνάμε. Στις ομιλίες για την επέτειο, δεν πρέπει να παραλείπεται η πραγματική αιτία της επιβολής δικτατορίας στην χώρα μας, που ακριβώς ήταν η προδοσία της Κύπρου, που εκτός από την βίαιη διχοτόμηση του νησιού, στοίχισε και 5000 νεκρούς και χιλιάδες αγνοούμενους. Στοίχισε ακόμη απώλεια περιουσιών και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση του Ελληνικού λαού, με δανεικά, προκειμένου να στηριχθεί η κατεστραμμένη οικονομία του νησιού.
Σήμερα ο λαός μας,νοιώθει τις οικονομικές επιπτώσεις εκείνων των τραγικών γεγονότων. Για τους λόγους αυτούς η επέτειος του πολυτεχνείου, είναι ημέρα μνήμης και θλίψης για τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν. Για τους λόγους αυτούς η πορεία έχει προορισμό και κατάληξη την πρεσβεία των ΗΠΑ.
