Λάρισα 2019. Μια οικογένεια ζει εδώ και τρεις μήνες χωρίς ρεύμα. Πατέρας, σύζυγος και κόρη βιώνουν την απόλυτη φτώχεια, αφού καλούνται να αντεπεξέλθουν με μόλις 150 ευρώ του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης του ανάπηρου πατέρα. Πετσοκομμένο κι αυτό στο μισό, από τότε δηλαδή που η αρμόδια επιτροπή μείωσε το ποσοστό της αναπηρίας του από το 67% στο 48%.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθερία», από την άλλη μεριά το χρέος των 13.000 ευρώ προς τη ΔΕΗ φαντάζει «Γολγοθάς» για οποιονδήποτε, πόσο μάλλον για τον 65χρονο Κώστα. Απελπισμένος σχεδόν δακρυσμένος, πέρασε χθες από την «Ε»: «Κάπου να πω τον πόνο μου, μήπως και ευαισθητοποιηθεί κανείς», μονολογούσε, βγάζοντας μια στοίβα χαρτιά, αποδεικτικά όλα των προβλημάτων του, κανένα που να παραπέμπει σε λύση. Πρώην μάγειρας, δούλευε σκληρά, έως ότου καρδιακά προβλήματα τον ανάγκασαν να αποσυρθεί. Τριπλό by pass μπορεί να του έσωσε τη ζωή, αλλά δεν του έδωσε χρόνο και χώρο για να χαρεί. Και με άλλα προβλήματα υγείας, για κάποιους αυτά ποτέ δεν έρχονται μόνα, χωρίς δουλειά όμως και εισοδήματα. Άνεργη η γυναίκα του, το ίδιο και η κορούλα του, στεγάζουν τη φτώχεια και την απόγνωσή τους σε ένα διαμέρισμα (ευτυχώς χωρίς ενοίκιο), σε πολυκατοικία επί της οδού Μπασδέκη.
Το πιο σκοτεινό σημείο της Λάρισας από τις 14 Ιουνίου, όταν και κατέβηκε ο διακόπτης του ηλεκτρικού ρεύματος. Το οποίο έχει να πληρώσει από το 2017. Με το χρέος να έχει εξακοντιστεί πια στα 13 χιλιάρικα. Να καταβάλει εφάπαξ 1.300 ευρώ και να πληρώνει κάθε μήνα 250 ευρώ εξοφλώντας ταυτόχρονα και τον λογαριασμό που θα «τρέχει», πρόταση διακανονισμού της διοίκησης. «Πού να τα βρω με 150 ευρώ τον μήνα, εγώ δεν έχω ψωμί να φάω…», αφοπλιστική η απορία του.
Ευτυχώς έχει ακόμη νερό (και στη ΔΕΥΑΛ όμως χρωστά), δύο φαναράκια για να διαλύουν κάπως το σκοτάδι κι ένα πετρογκάζ για ένα πρόχειρο φαγητό. Που κι αυτό θα το αναζητήσει πλέον στα συσσίτια του Δήμου, μαζεύει ήδη τα απαραίτητα έγγραφα. Όχι ότι είναι άγνωστος κι εκεί.
«Γράψτε κάτι μπας και…», η αποχαιρετιστήρια κουβέντα του Κώστα Λασκαράκη, πριν φύγει για να «ανέβει το βουνό» του.
Απ’ ό,τι μάθαμε στη συνέχεια, ο Συμβουλευτικός Σταθμός του Δήμου Λαρισαίων ανέλαβε την περίπτωσή του. Ενέταξε ήδη όλη την οικογένεια στο πρόγραμμα συσσιτίων, ενώ κοινωνική λειτουργός κάνει την απαιτούμενη έρευνα, ώστε να μπει και στο κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΥΑΛ. Ενδιαφέρον υπάρχει, σίγουρα όμως δεν αρκεί για να λυθούν όλα τους τα προβλήματα. Τουλάχιστον ας μην αισθάνονται μόνοι σ’ αυτή την πόλη.
*Πηγή: Εφημερίδα «Ελευθερία»