Aπόλυση 1.550 συμβασιούχων και περικοπή των προσωπικών διαφορών που δίνονται επιλεκτικά σε κάποια υπουργεία απαιτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκθεσή της για την τρίτη αξιολόγηση.
Στο τμήμα της έκθεσης που αναφέρεται στον έλεγχο του προσωπικού του δημοσίου, η Κομισιόν αναγνωρίζει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα εφαρμόζει πιστά τη δέσμευση του μνημονιακού κανόνα της μίας πρόσληψης για κάθε μία απόλυση.
Τονίζει, ωστόσο, ότι όσον αφορά στους συμβασιούχους, ο κανόνας των 53.939 που έχει συμφωνηθεί από το τέλος του μνημονίου έχει παραβιαστεί κατά 1.550 άτομα και θα πρέπει να μειωθεί άμεσα για να μην επηρεάσει αρνητικά το μισθολογικό κονδύλι.
Σε ό,τι αφορά στους κανόνες των προσλήψεων, το κείμενο της έκθεσης ζητά οι προσλήψεις να αποτυπώνονται σε τετραετή πλάνα και να είναι σύμφωνες με τις δεσμεύσεις των Μεσοπρόθεσμων σχεδίων δημοσιονομικής πολιτικής αλλά και κάθε ετήσιου προϋπολογισμού. Ως γνωστό η χώρα έχει δεσμευτεί το μισθολογικό κονδύλι να μην ξεπερνά σε ετήσια βάση το 10% του ΑΕΠ και να βαίνει μειούμενο σε έτη θετικής ανάπτυξης στον μέσο όρο των κρατών – μελών της Ε.Ε., όπου το κονδύλι είναι περίπου 8,8% του ΑΕΠ.
Μια δεύτερη, αρκετά δεικτική, παρατήρηση της έκθεσης είναι να διατηρηθεί χωρίς εξαιρέσεις ο κανόνας του ενιαίου μισθολογίου που θεσπίστηκε μέσα από το τρίτο μνημόνιο και για τα υπουργεία αλλά και για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Συγκεκριμένα, στην έκθεση αναφέρεται στην απόδοση της «προσωπικής διαφοράς» που δόθηκε αρχικά στους υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών τα χρόνια της κρίσης για να περιορίσει την μείωση των εισοδημάτων στο 25%. Η προσωπική διαφορά δόθηκε ως έμμεσο κίνητρο για να εξασφαλιστεί η απόδοση των πιο νευραλγικών τομέων του ΥΠΟΙΚ (είσπραξη φορολογικών εσόδων διεκπεραίωση φορολογικών δηλώσεων έλεγχος φοροδιαφυγής) αλλά επεκτάθηκε σε όλους τους υπαλλήλους.
Η Κομισιόν εντόπισε ότι, πλέον, προσωπική διαφορά δίνεται και στους υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Παρ’ ότι παρατηρεί ότι το κόστος είναι μικρό τονίζει ότι μπορεί να εγείρει ανάλογες απαιτήσεις και από τους υπαλλήλους και άλλων υπουργείων και προτείνει να επικρατήσουν παντού οι αρχές του «ενιαίου μισθολογίου».
Προτείνει, μάλιστα, την επιτάχυνση της ολοκλήρωσης της ενιαίας αρχής πληρωμής, η οποία, όπως τονίζει, εκτός από την πληρωμές θα πρέπει να «ξεκαθαρίσει» τις βασικές και πρόσθετες αμοιβές που θα ισχύουν για το δημόσιο.