Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, στην οποία μετέχει και το ΑΚΕΠ, είναι ένα αντιμνημονιακό πολιτικό μέτωπο που επιδιώκει να δημιουργηθεί ένα μαζικό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό και οπωσδήποτε πατριωτικό κίνημα, το οποίο να έχει την ικανότητα και τη δύναμη να αντιμετωπίσει τα οξυμένα προβλήματα και τις εφιαλτικές κοινωνικές συνθήκες που έχουν προκύψει από την οικονομική κρίση και από τα μνημονιακά νομοθετήματα των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά-Τσίπρα.
Με τον όρο Πατριωτισμός ή Εθνισμός εννοούμε τη μορφή κοινωνικής συνείδησης, που χαρακτηρίζει και καθοδηγεί τους αγώνες ενός έθνους και ενός λαού για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση, ευημερία και ποιότητα ζωής. Ο πατριωτισμός ή εθνισμός δεν αντιφάσκει προς το δι-εθνισμό, αλλά αντίθετα αποτελεί προϋπόθεσή του.
Κατά τη γνώμη του ΑΚΕΠ, για να ενεργοποιηθούν, συνειδητοποιηθούν και ενοποιηθούν σε μαζικό πολιτικό αντιμνημονιακό κίνημα τα πλειοψηφικά τμήματα του ελληνικού πληθυσμού που βιώνουν τις απάνθρωπες ευρωπαϊκοκεντρικές μνημονιακές πολιτικές, πρέπει να συντρέξουν 2 προϋποθέσεις:
1η προϋπόθεση
Απαιτείται η πολύπλευρη συνεργασία των αντιμνημονιακών, δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου. Και όταν λέμε «ριζοσπαστικός», σημαίνει να πιάνεις τα πράγματα από τη ρίζα. Όμως «ρίζα», όπως διδάσκει ο μεγάλος διανοητής του ιστορικού υλισμού, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Σήμερα, εκείνο που επείγει δεν είναι η άμεση επίλυση των πολιτικών και ιδεολογικών διαφορών των διαφόρων τμημάτων του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου, ούτε η άμεση πολιτική-ιδεολογική προγραμματική ενότητά του.
Στις σημερινές συνθήκες, οι πρωτοβουλίες για διάλογο από ριζοσπαστικές συλλογικότητες πάνω στα γενικά ιδεολογικά και πολιτικά «προαπαιτούμενα» για συστράτευση και συντονισμένη δράση, αναδεικνύουν, μέσα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις πάνω στα ζητούμενα και τα δια ταύτα της αντιμετώπισης της σημερινής εφιαλτικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης, τις αλληλοαναιρούμενες και αξεπέραστες ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες αυτών που μετέχουν σ’ έναν τέτοιο διάλογο, οξύνουν τις υπάρχουσες αντιθέσεις, εντοπίζουν και περιχαρακώνουν τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και δημιουργούν σύγχυση και κλίμα αποσυσπείρωσης στις δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού.
Έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, ούτε η ενότητα του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου διευκολύνεται, ούτε οι υποκειμενικές συνθήκες για την αγωνιστική συσπείρωση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα μνημονιακά κόμματα και το καθεστώς επιτυγχάνονται.
Επειδή, όμως, οι ηγεσίες του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου φλυαρούν προσχηματικά για «ενότητα», και θέτουν προσκόμματα στον επιβεβλημένο από τις περιστάσεις συντονισμό και συνεννόηση για κοινή δράση ενάντια στα μνημονιακά κόμματα, αυτό που επείγει να συμβεί σήμερα, αυτό που θα έπρεπε να έχει συμβεί χτες, δεν πρόκειται να συμβεί ούτε αύριο ούτε μεθαύριο, αν δεν ενισχυθούν και δεν υποστηριχθούν πρακτικά οι πολιτικές θέσεις της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, σε μορφή και περιεχόμενο όπως ακριβώς αναγγέλθηκαν και εγκρίθηκαν στην ιδρυτική διακήρυξή της.
Δυστυχώς, οι ηγεσίες του αριστερού και του εν γένει ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου έχουν αναμετρηθεί με τις σημερινές ιστορικές συνθήκες της οικονομικής κρίσης, και το πολιτικό τους ανάστημα -μέχρι στιγμής- βρέθηκε πιο χαμηλό από τις σόλες των παπουτσιών της ιντελιγκέντσιας του καθεστώτος.
Η σημερινή δυσάρεστη και επιλήψιμη πολιτική στάση της ηγεσίας των τμημάτων του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου μπορεί ν’ αντισταθμιστεί και να συγχωρεθεί, μόνο αν συντελεστεί άμεσα, τώρα, η αναγκαία συσπείρωση γύρω από την κεντρική πολιτική κατεύθυνση της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
2η προϋπόθεση
Απαιτούνται διαυγείς, ξεκάθαρες θέσεις που:
– θα δίνουν νόημα και περιεχόμενο στην έννοια της κοινωνικής ελευθερίας
– θα ενσωματώνουν την ιστορική εμπειρία και θα κατευθύνονται από τη διαλεκτική και επιστημονική γνώση
– θα θέτουν ρεαλιστικούς στόχους και θα επιδιώκουν εφικτές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα
– θα υπηρετούν το κοινό συμφέρον της πλειοψηφίας του ταξικά διαρθρωμένου λαού.
Κατά τη γνώμη του ΑΚΕΠ, τέτοιες θέσεις είναι:
– ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΕ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ/ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
– ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, δηλαδή: ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΩΝ ΣΕ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, και οπωσδήποτε ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ/ΚΑΜΙΑ 1η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ
– ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
– ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
Η Ελλάδα είναι μία από τις πιο πλούσιες και πιο όμορφες χώρες του κόσμου. Με υπέργειο, υπόγειο, θαλάσσιο και υποθαλάσσιο πλούτο. Με φυσικό περιβάλλον και κλίμα απαράμιλλο. Για του λόγου το αληθές, ενδεικτικά αναφέρουμε: τα κοιτάσματα στρατηγικών πρώτων υλών (βωξίτης, νικέλιο, μαγγάνιο, ουράνιο, χρυσός, κτλ). Τα κοιτάσματα κόκκινου υδραργύρου, ραδόνιου, τα μη συμβατικά κοιτάσματα υδρίτη-ασβεστίτη, τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Βάσει εκτιμήσεων του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS), μόνο η αξία των κοιτασμάτων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ανέρχεται σε 10 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ενώ, η αξία ενός κιλού οσμίου -που υπάρχει αρκετό στην Ελλάδα- ισοδυναμεί με την αξία 8 χιλιάδων κιλών χρυσού. Σε παγκόσμια κλίμακα η Ελλάδα είναι η βασικότερη χώρα παραγωγής χουντίτη, η 2η χώρα στην παραγωγή μπεντονίτη, η 1η σε εξαγωγές και η 2η στην παραγωγή περλίτη. Κατέχει τη 2η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 11η θέση παγκόσμια στην παραγωγή λιγνίτη, κλπ. κλπ.
Πράγματι, η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα. Έχει τα «πάντα». Μπορεί να εξασφαλιστεί όχι μόνον ευμάρεια αλλά και ευημερία σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα, αν αξιοποιηθούν ορθά το ανθρώπινο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό (που σήμερα μεταναστεύει κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο εξωτερικό για να επιβιώσει) και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Μπορεί να εξασφαλιστεί όχι απλά το “ζην” αλλά το “ευ ζην”. Και η ευημερία, το «ευ ζην», μπορεί να επιτευχθεί μόνον όταν η παραγωγική διαδικασία σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Μόνον όταν, οι ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις, δηλαδή οι δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού, αποκτήσουν την ηγεμονική πολιτική και κοινωνική δύναμη να καταστήσουν τα μέσα παραγωγής, τους όρους εργασίας -είτε λειτουργούν με τη μορφή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, είτε λειτουργούν με τη μορφή Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου- καθολικό κοινωνικό αγαθό. Μόνον όταν, η κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας απολαμβάνει, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τις ελευθερίες που έχουν ιστορικά κατακτηθεί και αποτελούν συνεκτική αρχή κάθε πολιτισμένης κοινωνίας.
Οι καιροί ου μενετοί. Η προοδευτική διανόηση, οι άνθρωποι των γραμμάτων, της τέχνης, της επιστήμης και του πολιτισμού, έχουν χρέος, τώρα, που ο κίνδυνος για τη βιωσιμότητα της ελληνικής κοινωνίας είναι άμεσος και βέβαιος, να υψώσουν το ανάστημά τους, και να συμβάλουν, μαζί με τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, στον ξεσηκωμό του λαού και στην αντιμετώπιση της σημερινής άθλιας οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
«Οι αρχές ενός νέου κόσμου, πάντα τραχιές και πετρώδεις, είναι ανώτερες από την παρακμή ενός κόσμου σε αγωνία, που τραγουδάει το κύκνειο άσμα του» (Α. Γκράμσι)
*Γρηγοριάδης Μανώλης, υποψήφιος ευρωβουλευτής
