Η Πελοπόννησος είναι μια ενιαία γεωγραφική, πολιτιστική και οικονομική περιφέρεια για περισσότερα από 4000 χρόνια. Σήμερα, βρίσκεται διοικητικά διαιρεμένη σε τρεις περιφέρειες (Πελ/σου, Δ. Ελλάδας και Αττικής) για λόγους εκλογικούς στις δύο πρώτες και συγκοινωνιακούς στο παρελθόν, που πλέον έχουν εκλείψει. Το αίτημα για ενιαία διοικητική περιφέρεια Πελ/σου είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην προοπτική της αλλαγής πορείας της. Το αίτημα αυτό υιοθέτησαν πρόσφατα και τα Επιμελητήρια.
Η Πελοπόννησος συνολικά ζει μια άσχημη περίοδο της μακροχρόνιας ιστορίας της. Αυτό οφείλεται σε λόγους ιστορικούς (εμφύλιος, μετανάστευση) και στρεβλής ανάπτυξης ιδιαίτερα τα τελευταία 30 χρόνια, όπου δόθηκε προτεραιότητα στον τουρισμό και οδηγήθηκε στο μαρασμό ο αγροτικός και βιομηχανικός τομέας της οικονομίας. Η οικονομική κρίση όξυνε τα προβλήματα αυτά. Κυβερνήσεις και Περιφέρεια δεν αντιμετώπισαν τα ζητήματα αυτά με γνώμονα το εθνικό και τοπικό συμφέρον αλλά με το πως θα εξυπηρετήσουν μεγάλα ντόπια και ξένα οικονομικά συμφέροντα. Έτσι, έκλεισαν το τραίνο, μετέτρεψαν τα λιμάνια σε μαρίνες, παραχώρησαν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε μεγάλους ομίλους, ξεπούλησαν τη γη και τη δημόσια περιουσία, οδήγησαν στην αποβιομηχάνιση της περιοχής , στον περιορισμό βασικών καλλιεργειών και στη συρρίκνωση της κτηνοτροφίας. Κάθε προσπάθεια τοπική, δημόσια και συλλογική βρίσκει αντίθετη τη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή πολιτική μην παρέχοντας χρηματοδοτήσεις και με αποτέλεσμα να μαραζώνει. Το τοπικό εμπόριο και οι συνεταιρισμοί ήταν τα πρώτα θύματα. Τα «μεγάλα έργα» της περιοχής (ανακαίνιση σιδηροδρομικής γραμμής, Τάκακ.α), που απορρόφησαν σημαντικά κονδύλια, παρέμειναν ημιτελή, δεν προσέφεραν στην τοπική οικονομία και προδίδουν μια οσμή σκανδάλων.
Αυτή η πολιτική οδήγησε στην ερήμωση της υπαίθρου, σε υψηλή ανεργία και μαζική μετανάστευση των νέων. Το μαζικό κλείσιμο σχολείων και υπηρεσιών και οι δήθεν αυτοδιοικητικές μεταρρυθμίσεις εντείνουν τα προβλήματα αυτά. Οι τοπικές κοινωνίες παρά τις κάποιες σπασμωδικές αντιδράσεις (Μεγαλόπολη, σκουπίδια) γονάτισαν και αφήνουν το περιθώριο να περάσουν νέοι σχεδιασμοί για επέλαση των επιχειρηματικών ομίλων στον τουρισμό με καταστροφές του περιβάλλοντος, στον τομέα της ενέργειας με ξεπούλημα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, στην αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς με ιδιωτικοποίηση. Ενώ, στη διαχείριση των σκουπιδιών στόχος φαίνεται να είναι να γίνουμε η Χαβούζα της χώρας και της Ευρώπης με τον Παλιόχουνη, την Καλλιρόη, την Σκάλα, το ΧΥΤΑ βιομηχανικών αποβλήτων στη Μεγαλόπολη και το βιοαέριο στη Μαντινεία.
Το τελευταίο αποτελεί και το άμεσο πρόταγμα των πολιτικών δυνάμεων του κατεστημένου και γίνεται κυρίαρχο στην επιλογή των προσώπων που θα το εκπροσωπήσουν στις ερχόμενες περιφερειακές εκλογές. Με πρώτο τον νυν περιφερειάρχη που ως «ανεξάρτητος» θα διεκδικήσει τη συνέχιση αυτής της πολιτικής. Παράλληλα, αποτελεί σίγουρη σχεδόν επιλογή της Κυβέρνησης ο πρώην αντιπεριφερειάρχης για να υλοποιήσει τις συνεργασίες Κυβέρνησης-Περιφέρειας για τα σκουπίδια. Ο δε επιλεγμένος εκπρόσωπος της Ν.Δ και νυν δήμαρχος Καλαμάτας, που παρά την αρχική του αντίθεση στην επιδίωξη της περιφέρειας, διέσπασε τους δημάρχους και συμμάχησε με την Περιφέρεια. Ο δε επιλεγμένος εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ με σταθερή υποστήριξη του Περιφερειάρχη στο Επιμελητήριο και τέλος η φασιστική Χρυσή Αυγή, που πρόσφατα υποστήριξε με θέρμη την απαλλοτρίωση των ιδιωτικών εκτάσεων στην Παλιόχουνη για να προχωρήσει η σύμπραξη Περιφέρειας-Κυβέρνησης. Για να γνωρίζει ο πολίτης ότι άλλα τα λόγια και διαφορετικές οι πράξεις που κρίνουν τον καθένα.
Αυτή η πολιτική δεν είναι μονόδρομος, όπως προσπαθούν να μας επιβάλλουν και μάλιστα «πλουραλιστικά» το πολιτικό κατεστημένο. Μια άλλη προοπτική είναι αναγκαία για τον τόπο. Μια πρόταση που πρώτα από όλα θα ικανοποιεί τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Θα βασίζεται στην ισόρροπη ανάπτυξη της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, τηςμεταποίησης και τις υπηρεσίες. Όπου οι δημόσιες επενδύσεις θα αναβαθμίζουν τις υποδομές και θα προσφέρουν κίνητρα για συλλογικές παραγωγικές δραστηριότητες.
Μια τέτοια πρόταση πρέπει να βρει έκφραση και στις περιφερειακές εκλογές. Πολίτες, κινήσεις και κόμματα έχουν τον λόγο αφήνοντας κατά μέρος σκοπιμότητες και μικροκομματικές επιδιώξεις.
Τρίπολη, Δεκέμβρης 2018
