Πολύ ωραία, πολιτική και διδακτική, η νέα ταινία του σπουδαίου Άγγλου σκηνοθέτη Μάικ Λη, που παίζεται στο “Μακεδονικόν”. Το “Peterloo ” αναφέρεται σε ένα πραγματικό γεγονός, μία μεγάλη διαδήλωση που έγινε το 1819 έξω από το Μάντσεστερ για την αύξηση της τιμής των σιτηρών και για την καθολική ψήφο του λαού.
Η διαδήλωση έγινε στο Peter’s Feeld και επειδή κατέληξε σε σφαγή των ειρηνικών διαδηλωτών από τις στρατιωτικές δυνάμεις του Μάντσεστερ, οι δημοσιογράφοι των Τάιμς του Λονδίνου και μίας εφημερίδας του Ληντς που συμμετείχαν μαζί με τους ντόπιους συναδέλφους τους, ονόμασαν το γεγονός Peterloo, για να το συγκρίνουν με το μακελειό στο Βατερλό. Εντούτοις ο Μάϊκ Λη δεν μένει μόνο στις εξαιρετικές σκηνές της τεράστιας, για την εποχή και τις συνθήκες, διαδήλωση, που οργανώθηκε ημέρα Δευτέρα, με πάνδημο κλείσιμο των υφαντουργείων του Μάντσεστερ. Μας δείχνει τις συνθήκες ζωής της εργατικής τάξης, την αθλιότητα στην απόδοση δικαιοσύνης, την βαρβαρότητα των διωκτικών αρχών, τις φυλακίσεις μόνο με την έκφραση αντίθετης άποψης.
Παρουσιάζει την προετοιμασία της αγωνιστικής κινητοποίησης με ομιλίες των πρωτεργατών σε μικρές συγκεντρώσεις καταρχήν και την σταδιακή συναίνεση των μυημένων, μέχρι να διογκωθεί η διαμαρτυρία. Σημαντική είναι και η εμφάνιση του γυναικείου κινήματος με αιτήματα για καθολική ψήφο (των ανδρών ακόμη) και κοινωνικά αιτήματα.
Από την άλλη πλευρά είναι η τάξη των γαιοκτημόνων του Μάντσεστερ, που τρέμουν την οργή του πλήθους παρά τον φιλειρηνικό χαρακτήρα της διαδήλωσης, ώστε να παρουσιάζονται ως καρικατούρες. Εμφανίζονται επίσης οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι που δίνουν υπέρογκα ποσά για τον νικητή του Βατερλό Ουέλιγκτον, για να τον τιμήσουν, αλλά νομοθετούν εις βάρος του λαού. Και γελοιογραφικά βέβαια αποδίδεται ο βασιλιάς της Αγγλίας, Γεώργιος Γ΄, ο επονομαζόμενος και τρελός βασιλιάς, όπως και η αυλή του. Πολύ ευφάνταστος είναι ο κύκλος που δημιουργεί ο σκηνοθέτης, με την αρχή και το τέλος του φιλμ, με τον στρατιώτη -σαλπιγκτή που γυρνά κατάκοπος και εξοντωμένος ψυχικά από το Βατερλό, γυρνά στην πόλη του χωρίς δουλειά και σκοτώνεται από τις στρατιωτικές δυνάμεις καταστολής.
Μία θαυμάσια ταινία για την ανάπτυξη του αγγλικού εργατικού κινήματος, που σπάνια βλέπουμε, χωρίς αργό γύρισμα, όπως ανέφερε άστοχα κριτικός εφημερίδας, αλλά αντιθέτως σκηνοθετημένη με μαεστρία, για να φανεί η πορεία του σημαντικού γεγονότος, με θαυμάσια αναπαράσταση της εποχής, με πολύ καλούς, αν και άγνωστους σε εμάς, ηθοποιούς, όπως σε όλες τις ταινίες του Μάϊκ Λη, με λαϊκή μουσική της εποχής, με αριστοτεχνική κίνηση του πλήθους.
Θα μπορούσε βέβαια να ειπωθεί ότι η σφαγή ήταν μαγιά για νέους αγώνες, αλλά το εργατικό κίνημα είναι ενήμερο για αυτούς και οι νέοι που θα δουν το φιλμ ελπίζουμε ότι θα ερευνήσουν.