Στη Σλοβενία, στις αρχές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο μικρός δωδεκάχρονος Μεθόδιος Κλέμενς βλέπει τους γονείς του να πέφτουν νεκροί μετά από έναν δολοφονικό ναζιστικό βομβαρδισμό. Η φρίκη που προκάλεσε η αιμοβόρα ναζιστική θηριωδία καταγράφεται στην ιστορία σαν το μεγαλύτερο και μαζικότερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και ο Κλέμενς, έχοντας βιώσει αυτή τη φρικαλεότητα, μεγαλώνοντας αποφασίζει να αφιερώσει τη ζωή του,ώστε «να μην ξανανιώσει κανένα άλλο παιδί στο κόσμο το δικό του δράμα». Αποφασίζει να ιδρύσει τους Διεθνείς Παιδικούς Αγώνες – International Children’s Games (ICG) που ξεκίνησαν το 1968 στη Σλοβενία με συμμετοχή από ολόκληρη την Ευρώπη και που σταδιακά απέκτησαν παγκόσμιο χαρακτήρα και αναγνωρίστηκαν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή η οποία τους υποστηρίζει.
Η ιδέα του Κλέμενς στηρίχθηκε στο αγνό αθλητικό ιδεώδες ώστε να έρθουν κοντά και να επικοινωνήσουν παιδιά ηλικίας 12 – 15 ετών από διαφορετικές εθνότητες, χώρες, πολιτισμούς και γλώσσες, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος και θρησκείας. Έδωσε, έτσι, το στίγμα πως η αθλητική άμιλλα μπορεί να ενώσει τα παιδιά πέρα από ανταγωνισμούς, και την ευκαιρία να γίνει κατανοητό ότι οι ανθρώπινες φυλές έχουν τις ίδιες ικανότητες, τα ίδια δικαιώματα, ανεξάρτητα από διαφορετικές σωματικές ή πνευματικές επιδόσεις, μέσα από ένα κυρίαρχο μήνυμα αδελφοσύνης για έναν κόσμο ειρηνικό, χωρίς τη βαρβαρότητα των πολέμων, χωρίς αθώους νεκρούς, όπως ήταν οι γονείς του, και οι γονείς εκατομμυρίων άλλων παιδιών.
Σε αυτό το όραμά του οφείλεται η διάδοση και η ομολογουμένως επιτυχημένη πορεία των Διεθνών Παιδικών Αγώνων όλα αυτά τα χρόνια, η οποία ξεπερνά κάθε προσδοκία, καθώς μετρά περισσότερες από 50 διοργανώτριες πόλεις και πάνω από 50 χιλιάδες συμμετοχές παιδιών από 800 διαφορετικούς δήμους, διαμορφώνοντας παράλληλα συνειδήσεις με όλα τα αντιπολεμικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τους αγώνες.
Ο Δήμαρχος της Ιερουσαλήμ Nir Barkat, με τον πρόεδρο της ICG Torsten Rasch | φωτογαφία: jerusalem.muni.il
Αρνητική έκπληξη η φετινή διοργάνωση των αγώνων
Οι φετινοί Διεθνείς Παιδικοί Αγώνες διεξάγονται από τις 29 Ιούλη ως τις 3 Αυγούστου και η έκπληξη κρύβεται στην πόλη και την χώρα που τους φιλοξενεί, καθώς οι πολιτικές της δεν συνάδουν με τα μηνύματα και τα ιδεώδη των αγώνων.
Το Ισραήλ και η Ιερουσαλήμ είναι η φετινή διοργανώτρια πόλη, και όπως διαβάζουμε σε άρθρο από την πρόσφατη εμφάνιση στην τηλεόραση του Ισραήλ του Νίκου Τζανάκου, μέλους της Παγκόσμιας Οργάνωσης των Παιδικών αγώνων (ICG), στους παιδικούς αγώνες που θα πραγματοποιηθούν στην Ιερουσαλήμ, «η ελληνική αποστολή είναι η πολυπληθέστερη αποτελούμενη μέχρι τώρα από 7 Δήμους από την Ελλάδα». Οι δήμοι Πάτρας, Σπάρτης, Σάμου, Μεσολογγίου, Ευρώτα και Νεάπολης Συκεών φαίνεται πως είναι αυτοί που έχουν δηλώσει αρχικά συμμετοχή, με την τελική αποστολή στους αγώνες να διαφέρει αφού από ότι ενημερωθήκαμε από τους υπεύθυνους του δήμου Πατρέων δεν υπήρξε ενδιαφέρον συμμετοχής αθλητών.
Αλήθεια για ποιο λόγο έσπευσαν οι συγκεκριμένοι δήμοι, αλλά και συνολικά 80 δήμοι από όλο τον κόσμο, να συμμετάσχουν στους φετινούς Διεθνείς Παιδικούς Αγώνες που πραγματοποιούνται στο Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ όταν το αίμα αθώων -ακόμα και παιδιών- κυλάει νωπό, λίγα χιλιόμετρα μακριά, στα χώματα της μαρτυρικής Γάζας; Ποιο αντιπολεμικό μήνυμα πιστεύουν οι υπεύθυνοι των δήμων ότι προάγεται, όταν με τη συμμετοχή τους «νομιμοποιούν» και «ξεπλένουν» ουσιαστικά τις δολοφονικές πρακτικές του κράτους του Ισραήλ;
Ποιο μήνυμα αδελφοσύνης περνούν, όταν ξεχνούν την τραγωδία που βιώνει ο πληθυσμός 1,7 εκατομμυρίου Παλαιστίνιων της Γάζας με το εμπάργκο που έχει επιβληθεί από το Ισραήλ σε ξηρά, αέρα και θάλασσα και συνεχίζεται για περισσότερο από 10 χρόνια μετουσιωμένο ως επιλογή ενός απάνθρωπου αποκλεισμού με σκοπό τον δολοφονικό αφανισμό και τη φυσική εξόντωση όσων κατοικούν στη λωρίδα της Γάζας;
Πώς προάγουν το ιδεώδες της φιλίας όταν ξεχνούν τη μαζική δολοφονική σφαγή αμάχων και παιδιών Παλαιστινίων που συντελέσθηκε στη Γάζα από την πρώτη μέρα μέχρι τον φετινό τελικό εορτασμό της Νάκμπα; Όταν ξεχνούν την οργή που προκάλεσε πριν λίγες ημέρες το βίντεο που δημοσιοποιήθηκε, με δύο ελεύθερους σκοπευτές να πανηγυρίζουν όταν πυροβολούν έναν άοπλο παλαιστίνιο διαδηλωτή στην απέναντι πλευρά του φράγματος;
φωτογραφία: «Νέα από την Παλαιστίνη»
Πώς εξυψώνουν το αγνό αθλητικό πνεύμα όταν ξεχνούν ότι από τον εορτασμό της «Ημέρας της Παλαιστινιακής Γης» στις 30 Μάρτη 2018 μέχρι τα τέλη Μάη, όπου συμπληρώθηκαν τα εβδομήντα χρόνια από την «Ημέρα της Καταστροφής» (Νάκμπα), ο ισραηλινός στρατός δολοφονούσε καθημερινά αφήνοντας πίσω του μια ανείπωτη θηριωδία με 12 χιλιάδες τραυματίες και 150 νεκρούς με θύματα ακόμα και ανήλικα παιδιά σε ηλικία παρόμοια με αυτά τα παιδιά που θα στείλουν οι δήμοι να συμμετάσχουν στους αγώνες; Όταν ξεχνούν ότι ανάμεσα στους δολοφονημένους συγκαταλέγονται η οχτώ μηνών Laila al-Ghandour και ο Fadi AbuSalah, ο ανάπηρος ήρωας της Παλαιστινιακής Αντίστασης με τα κομμένα πόδια από παλιότερη ισραηλινή επιδρομή;
Πώς περνούν το μήνυμα της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων όταν η 16χρονη Ahed Tamimi, συνομήλικη των παιδιών που θα συμμετάσχουν στους αγώνες, και σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα, βρίσκεται ακόμα στις Ισραηλινές Φυλακές;
Η ανάθεση στην Ιερουσαλήμ της φετινής διοργάνωσης των Διεθνών Παιδικών Αγώνων δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να προάγει τους σκοπούς και τα ιδεώδη του εμπνευστή τους. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να «ξεπλύνει» επικοινωνιακά το Ισραήλ και τις δολοφονικές πρακτικές του έναντι των παλαιστινίων και σε αυτό το «ξέπλυμα» έχει συνένοχους δήμους από όλο τον κόσμο. Το χειρότερο όμως είναι πως αυτό το «ξέπλυμα» γίνεται στις πλάτες μικρών παιδιών, που θα συμμετάσχουν στους αγώνες πιστεύοντας πως προωθούν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης, λίγα χιλιόμετρα μακριά από εκεί που άλλα παιδιά δολοφονούνται.
Τα πραγματικά αντιπολεμικά μηνύματα
Η διαρκής και συνεχιζόμενη θηριωδία από τις Ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στην Παλαιστίνη και οι μαζικές δολοφονικές στρατιωτικές επιθέσεις με θύματα γυναίκες, βρέφη, ανήλικα παιδιά και άοπλους άνδρες -εκτός αν θεωρούνται οι σφεντόνες θανατηφόρος οπλισμός- αποτελούν τον ορισμό του διεθνούς δικαίου περί εγκληματιών και εγκλημάτων πολέμου, αλλά δυστυχώς, οι διεθνείς οργανισμοί δεν έχουν κάνει τίποτα για να σταματήσουν την ισραηλινή επιθετικότητα και την εξόντωση του Παλαιστινιακού λαού.
Και ενώ κάποιοι υποκριτικά μιλούν για αφοσίωση στην ειρήνη και το αντιπολεμικό ιδεώδες στέλνοντας παιδιά να «νομιμοποιήσουν» το κράτος του Ισραήλ που δολοφονεί αθώα γυναικόπαιδα και άμαχο πληθυσμό, κάποιοι άλλοι δείχνουν τον δρόμο της αντίδρασης και του πραγματικού μηνύματος μέσω του μποϋκοτάζ στο Ισραήλ.
Χαρακτηριστικές είναι οι αντιδράσεις σπουδαίων καλλιτεχνών όπως του θρυλικού Roger Waters των Pink Floyd, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε ανάμεσα στα άλλα πως: «Όπου οι κυβερνήσεις αρνούνται να αναλάβουν δράση, πρέπει να το κάνουν οι άνθρωποι, με όλα τα ειρηνικά μέσα που έχουν στην διάθεση τους. Για μένα, αυτό σημαίνει πως δηλώνω την πρόθεση μου να σταθώ αλληλέγγυος, όχι μόνο με τον λαό της Παλαιστίνης αλλά και με αρκετές χιλιάδες Ισραηλινούς που διαφωνούν με τις πολιτικές της κυβέρνησής τους, παίρνοντας μέρος στην εκστρατεία Μποϋκοτάζ, Απόσυρση επενδύσεων και Κυρώσεις (BDS) εναντίον του Ισραήλ».
Τις ίδιες αντιδράσεις λίγο καιρό πριν, είχαμε και από ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, ινδάλματα μικρών παιδιών όπως οι Αργεντινοί Λιονέλ Μέσι και Γκονζάλο Ιγκουαΐν οι οποίοι πρότειναν στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας τους τη ματαίωση του διεθνούς φιλικού αγώνα με την εθνική ομάδα του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ, κάτι που έγινε τελικά αποδεκτό. Έκκληση στον Μέσι είχε απευθύνει τότε ο Παλαιστίνιος ποδοσφαιριστής, Muhammad Khalil Obeid, ο οποίος είχε δεχθεί σφαίρες και στα δύο πόδια, στις πρόσφατες διαδηλώσεις στη Γάζα κατά το άνοιγμα της πρεσβείας των ΗΠΑ. Τραυματισμός που είχε σαν αποτέλεσμα ο Παλαιστίνιος παίκτης να αναγκαστεί πρόωρα να τερματίσει την καριέρα του.
Αν υπάρχει όμως έστω και ένας σοβαρός λόγος να γίνουν Διεθνείς Παιδικοί Αγώνες στην περιοχή, και παιδιά από όλο τον κόσμο να βιώσουν και να μεταδώσουν το αληθινό αντιπολεμικό μήνυμα και το πολύτιμο ιδεώδες της ειρήνης, ας σκεφτούν σοβαρά οι διοργανωτές των αγώνων και οι δήμοι που τους υποστηρίζουν με τη συμμετοχή τους, να παραβρεθούν στο «Παγκόσμιο Κύπελλο με ένα πόδι» που διεξάγεται αυτές τις μέρες 750 μέτρα μακριά από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα μεταξύ Ισραήλ και Γάζας. Εκεί που στη προσομοίωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου δίπλα από τις κατασκηνώσεις που στήθηκαν για τις διαμαρτυρίες της «Μεγάλης Πορείας για την Επιστροφή», έπαιξαν 14 ακρωτηριασμένοι παίκτες, οι οποίοι είχαν χάσει το ένα τους πόδι είτε από τα πυρά των ισραηλινών σκοπευτών κατά τις εβδομαδιαίες πορείες που ξεκίνησαν στις 31 Μαρτίου, είτε από τους τρεις πολέμους στη Γάζα κατά την τελευταία δεκαετία.
φωτογραφία του Mohammed Asad | mondoweiss.net
Τα παιδιά και ο αθλητισμός ως δήθεν αντιπολεμική ασπίδα
Το 56% των κατοίκων της Γάζας είναι παιδιά τα οποία ζουν κάτω από έναν εξοντωτικό αποκλεισμό που περιορίζει την πρόσβαση τους σε νερό, ιατρικές προμήθειες, εκπαίδευση και ειρηνική ζωή. Η αδιανόητη αυτή κατάσταση συμβαίνει πολύ κοντά στο σημείο της προγραμματισμένης διεξαγωγής των αγώνων στην Ιερουσαλήμ. Στη γειτονιά Σιλουάν της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, λίγα δεκάδες χιλιόμετρα από τον ηλεκτροφόρο φράχτη και λίγα μόνο λεπτά από το στάδιο των αγώνων, παιδιά απάγονται από τα σπίτια τους, σε παραβίαση του διεθνούς δικαίου και υπόκεινται σε βίαιες αστυνομικές ανακρίσεις, χωρίς να μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους γονείς τους ή τους δικηγόρους τους. Μπορούν στ’ αλήθεια δήμοι να συμμετάσχουν στους φετινούς Διεθνείς Παιδικούς Αγώνες δίπλα στο σημείο της Παλιαστινιακής εθνοκάθαρσης και των δολοφονιών αθώων;
Μέχρι να αρθεί ο αποκλεισμός των 1.7 εκατομμυρίων ανθρώπων στη Γάζα, μέχρι να επιστραφούν τα παλαιστινιακά εδάφη σε όσους ανήκουν δικαιωματικά, μέχρι να αποκατασταθούν οι ζωές εκατομμυρίων προσφύγων και να έχουν την ευκαιρία για ένα μέλλον με ειρηνική ζωή, μέχρι να σταματήσουν οι δολοφονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, μέχρι να αρθεί οριστικά το ισραηλινό απαρτχάιντ, το μποϋκοτάζ στο Ισραήλ επιβάλλεται να συνεχίζεται.
Ο αντιπολεμικός χαρακτήρας των Διεθνών Παιδικών Αγώνων δεν νομιμοποιεί τη συνύπαρξη στην Ιερουσαλήμ παιδιών -που προφανώς αγνοούν τις τελευταίες δολοφονίες του ισραηλινού στρατού στη Γάζα- με τη θηριωδία ενός αναίτιου αιματοκυλίσματος. Η διεθνής κατακραυγή που προκαλούν κατά καιρούς οι συμμέτοχες σε διάφορα πολιτιστικά και αθλητικά γεγονότα που διοργανώνονται στο Ισραήλ αποτελεί ίσως το ύστατο μέσο για τη ματαίωσή τους. Η διαρκής προσήλωση στα ανθρώπινα δικαιώματα, στις δημοκρατικές αξίες, την ειρήνη και το αληθινό αντιπολεμικό μήνυμα, είναι ίσως ο σημαντικότερος λόγος της μη συμμετοχής, που θα απέτρεπε παρερμηνείες μιας λανθάνουσας λογικής συμμετοχής των δήμων. Τα τραγικά γεγονότα όπως εξελίχθηκαν πρόσφατα, με τους αθώους νεκρούς στη Γάζα και τη θηριωδία του αιματοκυλίσματος του Παλαιστινιακού λαού είναι στρατηγική επιλογή του κράτους του Ισραήλ που εξακολουθεί να δολοφονεί. Και η ιστορία αυτή δεν ξεπλένεται ακόμα κι αν κάποιοι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά του κόσμου και τον αθλητισμό ως δήθεν αντιπολεμική ασπίδα κλείνοντας επιδεικτικά τα μάτια στα νεκρά δολοφονημένα παιδιά της Παλαιστίνης.
*Πηγή: tetartopress.gr