Προσερχόμενος στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης διαβεβαίωσε ότι «θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία για όσο χρειαστεί, προκειμένου
να διασφαλίσουμε ότι η Ρωσία δεν θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο απρόκλητης επιθετικότητας». Μάλιστα, επαναβεβαίωσε την «ακλόνητη δέσμευσή του» να διαθέσει η Ελλάδα το 3% του ΑΕΠ για πολεμικές δαπάνες, διαβάζω στο κανάλι Νέος Θερσίτης #ΝεοςΘερσιτης στο Telegram.
Μία κυβέρνηση που μας φτύνει καταπρόσωπο και μας αντιμετωπίζει σαν δουλοπάροικους.
Που αγνοεί το 72% του λαού που διαφωνεί με τη συμμετοχή της Ελλάδας στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας.
Κυβέρνηση του 11% που μας ταπεινώνει καθημερινά.
Αυτός ο πόλεμος δεν μας αφορά. Δεν είναι δικός μας. Γιατί να τον πληρώσουμε εμείς;
Μες την ανέχεια η κοινωνία να βγάλει και την τελευταία μπουκιά από το στόμα της για να την δώσει στο NATO;
Η υποτέλεια της χώρας δεν έχει όρια πλέον.
Ζούμε το αποτέλεσμα του πραξικοπήματος του Ιούλη του 2015.
Λαβώθηκε ο λαός ολοκληρωτικά. Δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί το «όχι» του γιατί δεν είχε ούτε μία πολιτική δύναμη να πει δύο λέξεις: Εθνική ανεξαρτησία. Και να καλέσει τον λαό σε Μέτωπο Αντίστασης. Εγκαταλελειμμένος ο λαός έπεσε. Κι από τότε είναι πεσμένος στο χώμα.
Γι αυτό, αναδύθηκαν από τα βάθη της κόλασης όλες οι δυνάμεις του κακού και επικράτησαν παντού στα πάντα. Η σαπίλα πότισε το μεδούλι της χώρας. Οι άνθρωποι τρόμαξαν.
Ο φόβος επικράτησε ολοκληρωτικά.
Οι άνθρωποι ρίχνουν το φταίξιμο ο ένας στον άλλον, όπως ο δούλος θεωρεί υπαίτιο για τη δουλεία του τον άλλο δούλο και όχι τον δουλέμπορο, το αφεντικό του και το σύστημα που χρειάζεται τη δουλεία, προκειμένου να εξοικονομεί τα πλεονάσματα εκείνα που θα εξαγάγει.
Με μια διαφορά: Στην Ελλάδα τα πλεονάσματα δεν εξάγονται, πηγαίνουν απευθείας στις τσέπες της ελίτ, που τα παίζει στα διεθνή χρηματιστήρια. Γιατί οι πειρατές ιστορικά δεν έκαναν επενδύσεις. Δεν είχαν πατρίδα ούτε καν τόπο.
Αλλά για τη νέα ελληνική ελίτ, που δημιουργήθηκε από τα μνημόνια, αυτό τον εσμό των πειρατών και κατσαπλιάδων, αυτό το λουμπεναριό που ζει στη χλιδή από τον δικό μας κόπο, γι αυτούς δεν μιλάει κανένας.
Κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Ζήσουμε ή πεθάνουμε τους είναι αδιάφορο.
Δημοσιογράφοι δήθεν διαμαρτυρόμενοι και δήθεν ψαγμένοι, καθηγητάδες οι οποίοι δήθεν εξανίστανται και δήθεν ενδιαφέρονται… επαναστατικά…
Ψεύτες. Τη βολή τους κοιτάζουν. Και πώς να κατευνάζουν την οργή του κόσμου μέσα από κάποια ελεγχόμενα ιντερνετικά κανάλια και sites. Βέβαια, υπάρχουν και 2-3 αντιστασιακά ιντερνετικά κανάλια και sites.
Κι όλοι μαζί, δημοσιογράφοι, καθηγητάδες, πρώην πολιτικοί που τώρα καθηγητεύουν στη Δύση, επαναλαμβάνουν καμαρωτοί δύο λέξεις: «ρωσική εισβολή». Και λένε πως είναι αριστεροί. Τρομάρα τους!
Δηλαδή εμείς στην Κύπρο κάναμε εισβολή, όταν πήγαμε να σώσουμε την Κύπρο από την τουρκική εισβολή;
Δηλαδή η Ρωσία να άφηνε τους ναζί και το νατο να σφάζει τους Ρώσους του Ντονμπάς;
Δηλαδή η Ρωσία να μην προστάτευε τα σύνορά της;
Αλήθεια, για τους Έλληνες της Μαριούπολης που έσωσαν οι Ρώσοι από τη ναζιστική λαίλαπα, δεν χαίρεται κανένας διανοούμενος, στοχαστής, πολιτικός αναλυτής, διεθνολόγος κλπ;
Σύμπασα η ελληνική αριστερά στην πραγματικότητα είναι με το NATO. Οι εξαιρέσεις ομάδων, κινήσεων και λοιπών πραγματικών αριστερών, δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι. Ακόμη κι αν το επιχειρήσουν, θα πέσουν επάνω τους σαν τις πεινασμένες ακρίδες οι εγκάθετοι, οι δοτοί του συστήματος και θα τους ρημάξουν. Κανένας σύντροφος μη ζήσει αυτά που ζήσαμε στη Σπίθα. Δεν παλεύεται…
Μας κυβερνούν οικονομικοί δολοφόνοι από το 2009. Κόμματα της αντιπολίτευσης διοικούνται από οικονομικούς δολοφόνους.
Διέλυσαν τον λαό και τώρα κάνουν πάρτι γύρω από το ετοιμοθάνατο σώμα της Ελλάδας, μέχρι να την σβήσουν από τον χάρτη.
Η… διανόηση (τρομάρα της) κάνει ημερίδες, εσπερίδες…άντε και σε χοροεσπερίδες. Περιφέρεται στο ίντερνετ και κλαίει για τη χαμένη κεντροαριστερά.
Το μεγάλο ψέμα.
Τι σημαίνει “κεντροαριστερά”; Καπιταλισμός με κοινωνικό κράτος; Αυτό παιδιά, τελείωσε το 2008. Δεν ξαναγυρνά. Η σοσιαλδημοκρατία έχει συνθηκολογήσει με τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, του αντικομμουνισμού και του νεοναζισμού. Το παραμύθι του καλού καπιταλισμού τελείωσε.
Το μέλλον γράφεται αλλού τώρα. Ένας νέος κόσμος έχει ανατείλει. Από τις χώρες του Σαχέλ, των BRICS, από την Κίνα, τη Λ.Δ. Κορέας, την Υεμένη κ.ά. Ο Παγκόσμιος Νότος συσπειρώνεται και γιγαντώνεται. Ο αγώνας τους θα είναι δύσκολος και μακροχρόνιος, αλλά θα νικήσουν. Είναι ζήτημα της διαλεκτικής της Ιστορίας.
Ακόμη και χώρες της ΕΕ αρνούνται να υπακούσουν στο νατο. Ουγγαρία, Σλοβακία, Αυστρία. Σιμά τους η ηρωική πάντα Σερβία, ολομόναχη αντιστέκεται.
Η Δύση πεθαίνει. Μόνο που αυτό θα κρατήσει πολύ με τραγικές συνέπειες για τους λαούς της, αλλά και για εμάς.
Εμείς στη λάθος πλευρά της Ιστορίας, από το 1948. Υποτελείς, εξαρτημένοι, αποικιοκρατούμενοι και, πλέον, πάμπτωχοι.
Οι Έλληνες αγωνίστηκαν από το 1821 μέχρι το 1974 για την ανεξαρτησία της πατρίδας. Κάθε αγώνας είτε προδόθηκε είτε κατεπνίγη στο αίμα. Άλλοτε οι σύμμαχοί μας μάς τιμωρούσαν για κάθε αντιστασιακή μας πράξη.
Το δημοψήφισμα του Ιούλη του 2015 ήταν η στιγμή της τελευταίας ηρωικής κραυγής των Ελλήνων. Προδοθήκαμε και πέσαμε.
Δύο λέξεις κάποιος να πει. Μόνο δύο λέξεις: Εθνική Ανεξαρτησία.
