Ελάχιστοι, ήταν οι πραγματικοί αντιστασιακοί, που έδωσαν αγώνες για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Οι περισσότεροι συνεργάτες του στρατιωτικού καθεστώτος, πολλαπλά ωφελημένοι και οι πλείστοι αδιάφοροι. Όμως μετά το 1974 έγινε το θαύμα. Πολλαπλασιάστηκαν επί χίλια και βάλε οι αυτοχαρακτηρισθέντες , ως Αντιστασιακοί, πρώην βολεμένοι.
Αυτοί οι μαϊμού αντιστασιακοί, διέπραξαν αθλιότητες μετά την μεταπολίτευση, «έκτισαν» πολιτικές και ακαδημαϊκές καριέρες, πλούτισαν και καρπώθηκαν δάφνες και περγαμηνές που δεν άξιζαν. Αν γραφεί κάποτε η πραγματική ιστορία, πολλοί μετέπειτα ακραιφνείς Δημοκράτες (ΥΠΟΥΡΓΟΊ, ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ, ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ), ως γνήσιοι οπορτουνιστές και καιροσκόποι, θα αποτελέσουν το όνειδος της Δημοκρατίας και του Κοινοβουλευτισμού.
Οι περισσότεροι από τους πραγματικούς αντιστασιακούς, σεμνοί, πραγματικοί ήρωες, δεν καταδέχτηκαν να ανταλλάξουν τους αγώνες και την προσφορά τους στη Δημοκρατία, με κρατικά ή κυβερνητικά οφίτσια… και παρέμειναν “άγνωστοι” …
