«Πρώτοι Έλληνες στο νησί πριν 3,000 χρόνια»
Ξεκαθαρίζοντας αυτές τις μέρες το αρχείο μου, βρήκα ένα ιστορικό άρθρο του αγαπητού παλαιού συνάδελφου στην «Σημερινή» Αντώνη Μακρίδη, 2 Αυγούστου 1992, με τίτλο « Τότε που η Κύπρος εξήγαγε πρόβατα, γκαμήλες, βόδια και… κυπριακά γαϊδούρια».
Ο συνάδελφος, έχοντας μιλήσει και με τον τότε προϊστάμενο του Κλάδου Ζωικής Παραγωγής του Υπουργείου Γεωργίας κ. Ιάκωβο Φεσσά, κατέγραψε με στατιστικά στοιχεία (μεταξύ 1905 – 1919) που άφησαν οι αποικιοκράτες, τις πλούσιες εξαγωγές που έκανε η νήσος μας στις γειτονικές περιλαμβανομένου και της Ελλάδας, και άλλες χώρες, όπως πρόβατα γκαμήλες, βόδια, μουλάρια, γαϊδούρια, κ.α.
Π.χ. για το έτος 1905 η Κύπρος εξήγαγε:
Άλογα 22, μουλάρια 565, γαϊδούρια 449, γκαμήλες 27, βόδια 1226, κατσίκες 249, πρόβατα 8658, χοίρους 1337.
Στις έρευνές μου στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, όταν ξεκίνησα την δεκαετία του 1980, πέραν των σύγχρονων φακέλων, κατά καιρούς μελέτησα (και μελετώ) και παλαιότερους και ήταν ιδιαίτερη η χαρά μου να διαβάσω για το δώρο της μικρής ελληνικής μας πατρίδας Κύπρου προς την μητέρα Ελλάδα το 1880. Το οποίο σχετίζεται με το άρθρο του φίλτατου Αντώνη Μακρίδη. Αλλά και που επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά τον προαιώνιο πόθο των Ελλήνων της Κύπρου για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, στηριζόμενο στην ελληνικότητα της νήσου δια μέσου χιλιετηρίδων.
Την ελληνικότητα αυτή επισημοποίησε (σε αντίθεση με την πολιτική του αδελφού υπουργείου – Φόρειν ΄Οφις) το ίδιο το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας, το οποίο για χρόνια είχε αναρτημένη στην ιστοσελίδα του την «Ιστορία της Κύπρου» (“CyprusHistory”) ως ένα ελληνικότατο νησί για 3,000 και πλέον χρόνια. Στις 5 Αυγούστου 2009 αφαιρέθηκε αλλά δεν χάθηκε, μεταφέρθηκε στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο.
Το άρθρο του Αντώνη Μακρίδη «Σ» 2/8/1992
Κύπρος, ένα μικρό δώρο στην Μητέρα Ελλάδα
Στις 24 Νοεμβρίου 1880λοιπόν, δύο χρόνια μετά που πάτησαν το πόδι τους οι Βρετανοί στην Κύπρο, ο διπλωμάτης EdwinCorbettενημέρωνε από την Αθήνα το Λονδίνο ότι οι κάτοικοι της Κύπρου έστειλαν ένα δώρο στον Ελληνικό λαό. Έλεγε η αναφορά:
«Στο ατμόπλοιο, που η κυβέρνηση (ελληνική) ενοικίασε για να μεταφέρει μουλάρια από την Κύπρο, υπήρχαν 107 μουλάρια, (εννοείται επιπλέον) τα οποία οι κάτοικοι της Κύπρου έστειλαν ως δώρο στον Ελληνικό λαό.
Με το ίδιο ατμόπλοιο έφθασε και μια μεγάλη μεταξωτή Ελληνική σημαία, που κέντησαν κορίτσια στην Κύπρο, η οποία παρουσιάστηκε επίσης ως δώρο στην Ελλάδα. Φέρει την επιγραφή « Κύπρος, ένα μικρό δώρο στην Μητέρα Ελλάδα».
Ένας αριθμός κατοίκων της Κύπρου ενδιαφέρθηκε να καταταγεί εθελοντικώς στον ελληνικό στρατό της Ελλάδας, αλλά δεν τους δέχθηκαν, ούτε άλλους που ζήτησαν να καταταγούν από άλλες περιοχές της Λεβαντίνης…
Η κυβέρνηση, προσβλημένη για τα έξοδα που συνεπάγονται αυτές οι προσφορές, έστειλε εγκύκλιο στα προξενεία της να αποθαρρύνουν, όσο μπορούν, να στέλλουν αυτούς τους ετερογενή λάτρεις στην Ελλάδα, καθώς, ανά την άφιξή τους εδώ, και αφού δεν γίνουν δεκτές οι υπηρεσίες τους, αναμένουν (από την Ελλάδα) να τους συντηρεί και να τους στείλει πίσω με έξοδα του δημοσίου».
Την δε 1 Δεκεμβρίου 1880, ο EdwinCorbettέστειλε στο Λονδίνο σε αγγλική μετάφραση την επιστολή του τότε Αρχιεπισκόπου Κύπρου Σωφρονίουπρος τον Βασιλέα Γεώργιο της Ελλάδος εν ονόματι των κατοίκων της Κύπρου για το δώρο προς την Ελλάδα.
«Προς την Αυτού Μεγαλειότητα Γεώργιο Βασιλέα των Ελλήνων,
Μεγαλειότατε, αυτή τη στιγμή που το Ελληνικό έθνος προσπαθεί να διεκδικήσει τα αναφαίρετα δικαιώματα του Ελληνισμού, η Ελληνική νήσος της Κύπρου με συνείδηση την ενωμένη ευθύνη του καθήκοντος προς την Μητέρα Ελλάδα, προσφέρει μια μικρή συνεισφορά προς την προώθηση του εθνικού σκοπού.
Προς αυτό το σκοπό ο Ελληνικός πληθυσμός της νήσου με εξουσιοδότησε να στείλω μέσω του Συνταγματάρχη Χατζηιωάννου, ένα γιό της Κύπρου, 107 μουλάρια…
Με τις εγκάρδιες μου ευχές για την εκπλήρωση των παν ελληνικών προσδοκιών,
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
Υπογραφή Σωφρόνιος»
(Ο διπλωμάτης EdwinCorbettπέθανε το 1888).
Το άρθρο του Αντώνη Μακρίδη «Σ» 2/8/1992
Το έγγραφο 24/11/1880 από Αθήνα προς Λονδίνο
Το ιστορικό της Κύπρου από το Βρετανικό Υπ. Άμυνας
«Ιστορία της Κύπρου
Λίγες χώρες έχουν ιστορία πάνω από 10,000 χρόνια, όμως σχεδόν 8,000 χρόνια προ Χριστού η νήσος Κύπρος ήταν ήδη κατοικημένη και διένυε την Νεολιθική εποχή της. Μία από τις πλέον σημαντικές ανασκαφές που έγιναν στην χώρα αυτή μέσα από τις επόμενες χιλιάδες χρόνια, ήταν η ανακάλυψη του χαλκού, copper, ή Kuprumστα Λατινικά, από το οποίο και πήρε το όνομα Κύπρος, η ελληνική ονομασία της Κύπρου.
Η στρατηγική θέση της νήσου, τα αποθέματα χαλκού και η ξυλεία της ήσαν εκείνα που έφεραν τους πρώτους Έλληνες στο νησί πριν 3,000 και τόσα χρόνια προς το τέλος των Τρωικών πολέμων. Εγκαταστάθηκαν στο νησί, φέρνοντας μαζί τους και δημιουργώντας την Ελληνική ταυτότητα.
Δια μέσου των αιώνων η Κύπρος πέρασε από πολλούς δυνάστες, περιλαμβανομένων των Αιγυπτίων, Ασσύριων, Περσών, που αντικατέστησαν τον Μέγα Αλέξανδρο και τους Ρωμαίους, προτού η Κύπρος γίνει μέρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αργότερα ήλθαν οι σταυροφόροι, οι Φράγκοι, Λουσινιανοί και Ενετοί, οι Οθωμανοί και οι Βρετανοί.
Η Κύπρος κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1960, για πρώτη φορά μετά από 3,500 χρόνια, όμως η ελληνική ταυτότητα της γλώσσας και πολιτισμού έχει διατηρηθεί.» (ΜετάφρασηΦ.Α)
Το έγγραφο 24/11/1880 από Αθήνα προς Λονδίνο
Cyprus History
«Few countries can trace the course of their history over 10,000 years, but in approximately 8,000 BC the island of Cyprus was already inhabited and going through its Neolithic Age. Of all the momentous events that were to sweep the country through the next few thousand years, one of the most crucial was the discovery of copper – or Kuprum in Latin – the mineral which took its name from “Kypros”, the Greek name of Cyprus, and generated untold wealth.
The island’s strategic position, its copper deposits and its timber attracted the first Greeks who came to the island over 3,000 years ago at the end of the Trojan wars. They settled down, bringing in with them and establishing the Greek identity.
Over the centuries Cyprus came under the sway of various rulers including the Egyptians. Assyrians, Persians, the successors to Alexander the Great and the Romans, before Cyprus became part of the Byzantine Empire. Later came the Crusaders, the Frankish Lusignans and Venetians, Ottomans and British.
Cyprus gained its independence in 1960, for the first time in 3,500 years, but the Greek identity of language and culture has been retained».
Φανούλα Αργυρού – Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
(Το θέμα αυτό πρωτο-δημοσίευσα στις 7 Απριλίου 2016 στην «Ελευθερία» Λονδίνου επετειακά για την 1 Απριλίου 1955 και αναρτήθηκε και σε διάφορες ιστοσελίδες).
http://www.eleftheria.co.uk/pdf/821201618013ELEFTHERIA07042016.pdf
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 12/12/2021
