Στις 2 Μάη 2014, στο Μέγαρο των Συνδικάτων στην Οδησσό, 48 νεκροί -επίσημα- που πυροβολήθηκαν ή κάηκαν ζωντανοί και πάνω από 200 τραυματίες,
ήταν το αποτέλεσμα της επίθεσης ενόπλων νεοναζί συμμοριών που κουβαλήθηκαν από κάθε σημείο της Ουκρανίας, για να καταστείλουν την εξέγερση των κατοίκων της “πιο Ρώσικης” και πιο ριζοσπαστικοποιημένης πόλης της χώρας!
10 χρόνια μετά, ΚΑΝΕΙΣ δεν καταδικάστηκε, ούτε καν κατηγορήθηκε για ένα από τα πιο φρικτά μαζικά εγκλήματα στην ιστορία – Αντίθετα, πολλοί από τους ακροδεξιούς “πρωταγωνιστές/φονιάδες” επιβραβεύτηκαν με πολιτικά αξιώματα στη συνέχεια.
Η σφαγή της Οδησσού, ήταν συνειδητή επιλογή και σχεδιασμός των Δυτικών καθοδηγητών, χρηματοδοτών κι οργανωτών των πραξικοπηματιών του Κιέβου:
• Η Οδησσός, με κάθε μέσο, ΔΕΝ έπρεπε να εξελιχτεί όπως το Ντονέτσκ, όπου μια μόλις μέρα πριν η υπό διαμόρφωση νέα λαϊκή εξουσία είχε καταλάβει και εκκαθαρίσει τα κτίρια της Εισαγγελίας, της αστυνομίας κλπ που ήταν “ορμητήρια” των ξενόφερτων κι εκεί νεοναζί συμμοριών. Πολύ περισσότερο, όταν ολιγάρχες, τραπεζίτες και η πανίσχυρη τότε, “5η Φάλαγγα” στη Μόσχα, είχε διαβεβαιώσει τους “δυτικούς συνομιλητές” ότι οι … ανεξέλεγκτοι εξεγερμένοι θα έμεναν αβοήθητοι, γιατί τα λιμάνια της Οδησσού θάπρεπε να συνεχίσουν “αδιατάρακτα” να είναι κύριος κόμβος διακίνησης στο Νότο πετρελαιοειδών, αμμωνίας και λιπασμάτων, σιτηρών, μετάλλων, μηχανημάτων κλπ κλπ – όπως είχαν σχεδιαστεί οι υποδομές από τη Σοβιετική εποχή. Μόνο που τώρα πια η παραγωγή – και στη Ρωσία και στην Ουκρανία είχε “ιδιωτικοποιηθεί/ληστευτεί” και πλούτιζαν όσοι μετέφεραν τα κέρδη τους στη Βρετανία, την Ελβετία, το Μονακό, την Κύπρο …
• Η καταστολή στην Οδησσό, σχεδιάστηκε να γίνει με ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ ωμή βία: Ήταν η επιλογή της Δύσης σαν “κήρυξη του εμφύλιου” στην Ουκρανία – πρόλογος της επίθεσης στο Ντονμπάς που ακολούθησε – εισαγωγή και πλαίσιο του αυταρχικού, αστυνομικού νεοφασιστικού μοντέλου κράτους που εφαρμόστηκε παντού!
