Η κυβέρνηση στην πανδημία αύξησε ανεξέλεγκτα δαπάνες και ελλείμματα κυρίως με πελατειακό ψηφοθηρικό προσανατολισμό, χωρίς αυτά τα ελλείμματα που καλύπτοντο με δάνεια να έχουν επενδυτικό-αναπτυξιακό προσανατολισμό.
Μην υπάρχουν αυταπάτες, η ελληνική οικονομία δεν έχει ξεπεράσει τους κινδύνους, μπορεί μια νέα τραπεζική κρίση να έχει αδύνατη στο ορατό μέλλον αλλά μια κρίση χρέους είναι πιθανή.
Η μεγάλη αύξηση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου στο 2,09% και του 15ετούς στο 2,33%… χωρίς ακόμη να έχει ξεκινήσει η αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ αποτελούν τρανή απόδειξη και επιβεβαίωση εκτιμήσεων ότι θα δούμε… σύντομα το 2% στις αποδόσεις.
Το bankingnews από τον Αύγουστο του 2021 όταν η απόδοση του 10ετούς ομολόγου ήταν 0,57% υποστήριζε ότι η απόδοση αυτή δεν είναι πραγματική, ήταν χειραγωγούμενη ακραία πλασματική και σε καμία περίπτωση δεν αντικατόπτριζε τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας.
Μάλιστα αναφέραμε από τότε ότι η πραγματική, η δίκαιη αξία του 10ετούς ελληνικού ομολόγου θα είναι στο 2%…
Η εικόνα επιδείνωσης που παρατηρείται στα ελληνικά ομόλογα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με άλλες οικονομίες.
Το Ιταλικό 10ετές βρίσκεται στο 1,74% και το Πορτογαλικό 0,96%.
Η άνοδος των επιτοκίων στα ομόλογα αντικατοπτρίζει τις ανησυχίες για τον πληθωρισμό και προφανώς την αλλαγή της νομισματικής πολιτικής…
Πολύ ακριβότερες οι εκδόσεις ελληνικού χρέους
Ωστόσο η επιδείνωση στην Ελλάδα θα έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις.
Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους θα πραγματοποιήσει εκδώσεις ομολόγων με χειρότερους όσους σε σχέση με το 2021 όπου οι τιμές και οι αποδόσεις ήταν πλασματικές.
Η εξέλιξη αυτή θα επηρεάσει και το εταιρικό χρέος αλλά και τις εκδόσεις των τραπεζικών ομολόγων.
Π.χ. το ομόλογο του Ελλάκτωρ με κουπόνι 6,375% έχει απόδοση 10,55% και τιμή 90,59 μονάδες επέστρεψε στα επίπεδα του Απριλίου του 2021.
Ποια είναι η δίκαιη απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου;
Η δίκαιη απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου ανέρχεται σε 3,5% με 4% δηλαδή έως και 100% αύξηση από τα τρέχοντα επίπεδα.
Όχι γιατί τα ελληνικά ομόλογα είναι ακόμη junk bond δηλαδή ομόλογα σκουπίδια λόγω της πιστοληπτικής ικανότητας ΒΒ αλλά κυρίως γιατί τόσο το χρέος έχει επιδεινωθεί στα 386 δισεκ. ευρώ αλλά και τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Το μεγάλο λάθος της Ελλάδος ήταν ότι επαναπαύτηκε στην ΕΚΤ που αγόρασε 35 δισεκ ελληνικού χρέους μέσω της δευτερογενούς αγοράς ομολόγων και ταυτόχρονα με αφορμή την πανδημία ξεκίνησε μια ακραία σπατάλη και ελλείμματα κόντρα στην 10ετή περίοδο λιτότητας και μνημονίων.
Η Ελλάδα επί 10 χρόνια είχε μνημόνια και λιτότητα και όλα αυτά πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων με αφορμή την πανδημία.
Γιατί η Ελλάδα δεν θα πρέπει να αναβαθμιστεί σε επενδυτική βαθμίδα
Ενώ εδώ και καιρό γίνεται λόγος για την αναγκαιότητα της Ελλάδος να αναβαθμιστεί επενδυτική βαθμίδα αλλά υπάρχει ο κίνδυνος ακόμη και αυτό συμβεί, στο μέλλον να υποβαθμιστεί εκ νέου η οικονομία.
Οι συνθήκες δεν δικαιολογούν επενδυτική βαθμίδα στην Ελλάδα μια χώρα που φιγουράρει μαζί με το Σουδάν στις χειρότερες θέσεις διεθνώς στην σχέση χρέους προς ΑΕΠ…
Η Ελλάδα νομοτελειακά θα αντιμετωπίσει ξανά πρόβλημα χρέους και μια νέα κρίση χρέους, δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Για την ιστορία να αναφερθεί ότι στις μακροπρόθεσμες παραδοχές το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, όπως αξιολογείται στις εκθέσεις βιωσιμότητας DSA.
Επίσης μπορεί η θεωρία να υποστηρίζει ότι όσο το ΑΕΠ αυξάνεται περισσότερο από τα επιτόκια των ομολόγων το χρέος είναι διαχειρίσιμο αλλά η Ελλάδα θα περιέλθει σε μια κατάσταση από το 2023 όπου το πάρτι τις αλόγιστης σπατάλης θα τελειώσει και θα υποχρεωθεί να διατηρεί πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ ετησίως για να συντηρήσει και εξυπηρετήσει το χρέος.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα διατηρεί και κεφαλαιακό μαξιλάρι 24,1 δισεκ. για το χρέος και παρ΄ όλα αυτά εμφανίζει μεγάλη μεταβλητότητα.
Μην υπάρχουν αυταπάτες, η ελληνική οικονομία δεν έχει ξεπεράσει τους κινδύνους, μπορεί μια νέα τραπεζική κρίση να έχει αδύνατη στο ορατό μέλλον αλλά μια κρίση χρέους είναι πιθανή.
Η αύξηση των επιτοκίων ευνοεί τις τράπεζες καθώς τα επιτόκια των δανείων θα αυξηθούν και μαζί τα έντοκα έσοδα και το περιθώριο κέρδους.
Όμως το κρατικό χρέος δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ στην ρίζα του απλά μεταφέρθηκε το πρόβλημα στο μέλλον… και το μέλλον προσεχώς θα είναι παρόν.