«Όταν οι ναζί πήραν τους κομμουνιστές, σιώπησα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν έκλεισαν μέσα τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα, αφού δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης. Όταν πήραν τους συνδικαλιστές, σιώπησα, επειδή δεν ήμουν συνδικαλιστής. Όταν πήραν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί».
Πάστορας Martin Niemöller
Η πεπατημένη των φασιστών είναι μία και παραμένει αναλλοίωτη από τη πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκαν στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης. Στοχοποίηση μειονοτήτων και προσεταιρισμός ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων που η κρίση έχει καταστρέψει. Με ένα μόνο απώτερο σκοπό όταν καταφέρουν να βρεθούν στην εξουσία, την κατακρεούργηση των εργατικών δικαιωμάτων και ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στα αφεντικά τους! Κι ενώ τις δεκαετίες του 30 και 40 τα θύματα ήταν οι Εβραίοι, στην Ευρωπαϊκή Ένωση του 21ου αιώνα οι πρόσφυγες των πολέμων που οι ίδιες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πραγματοποιούν, είναι οι εχθροί που απειλούν τα ιδεώδη και τις αξίες τις Γηραιάς Ηπείρου.
Την ώρα που οι ηγέτες της ΕΕ στις συνόδους κορυφής ψάχνουν πως θα ξεφορτωθούν τα γυναικόπαιδα που πνίγονται στη Μεσόγειο και πως θα βαφτίσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο εσωτερικό των χωρών που η εξουσία έχει περάσει στα χέρια της Ακροδεξιάς έχει ξεκινήσει η προσπάθεια για ξήλωμα των κερδισμένων με αίμα εργατικών κατακτήσεων. Οι ευέλικτες μορφές εργασίας και η απασχόληση αντί του δικαιώματος σε σταθερή δουλειά ήταν το πρώτο βήμα για να φτάσουμε σήμερα το ίδιο το 8ωρο και η εβδομάδα των 40 ωρών να μπαίνει σε αμφισβήτηση στη καρδιά της Ευρώπης την Αυστρία! Τεράστιες συγκεντρώσεις των σωματείων και των εργαζομένων προσπαθούν να αποτρέψουν την 12ωρη ημερήσια σκλαβιά και το 60ωρο.
Ας ελπίσουμε να μην ευοδωθούν τα αντιδραστικά τους σχέδια και να μη δημιουργηθεί ακόμα ένα κακό προηγούμενο στις πλάτες της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τον φασιστικό κίνδυνο και στην πατρίδα μας. Μπορεί η Χρυσή Αυγή πλέον ως ένα βαθμό να έχει απαξιωθεί όμως οι «σοβαρές» εκδοχές της καραδοκούν να πάρουν τα ηνία βασιζόμενες στην πατριωτική ευαισθησία του καταπονημένου από την πολυετή κρίση Ελληνικού λαού.
