Η Μόσχα έχει φρενάρει την Τουρκία στη Συρία και μαζί με το στρατό του Άσαντ εκδιώκει τους Τζιχαντιστές φίλους της Τουρκίας και τον τουρκικό στρατό από τη συριακή επαρχία Ιντλίμπ.
Αντίθετα, είναι οι ΗΠΑ που εγκατέλειψαν στο έλεος της τουρκικής επιθετικότητας τους Κούρδους της Συρίας και εκθειάζουν τον δήθεν ανθρωπιστικό ρόλο της Τουρκίας στην Ιντλίμπ.
Η Μόσχα, επίσης, είναι εκείνη η δύναμη που τούτες τις ώρες στηρίζει την κυβέρνηση Χαφτάρ της Ανατολικής Λιβύης και την στηρίζει εμμέσως και στρατιωτικά, ενώ είναι η μόνη ουσιαστικά δύναμη που μπορεί να αναχαιτίσει και να ακυρώσει τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη, η οποία στρατιωτική παρουσία στόχο έχει να στηρίξει το καθεστώς της Τρίπολης και κυρίως το παράνομο Τουρκολυβικό μνημόνιο.
Αντίθετα, είναι και εδώ οι ΗΠΑ που αναγνωρίζουν και στηρίζουν μέχρι την τελευταία στιγμή το καταρρέον καθεστώς Σάρατζ της Τρίπολης και είναι αυτές που το κρατάνε στη ζωή και έτσι, εκ των πραγμάτων, βοηθάνε την Τουρκία και τα επεκτατικά της σχέδια στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αναφέρω αυτά τα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα για να καταδείξω πόσο άστοχη και πόσο βαθύτατα υποτελής είναι η κατεστημένη πολιτική τάξη της χώρας μας, η οποία αδίδακτη και κυρίως απολύτως υπονομευτική των εθνικών μας συμφερόντων όσο δέχεται πλήγματα από τις ΗΠΑ και τα δυτικά κέντρα, τόσο πιο πολύ δορυφοροποιείται εξευτελιστικά απέναντί τους.
Όλοι εμείς που υποστηρίζουμε διακαώς την ανάγκη μιας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής και το άνοιγμα των σχέσεων της χώρας μας με τη Ρωσία, δεν το κάνουμε γιατί, τάχα, είμαστε “Ρωσόφιλοι“, όπως σκοπίμως υποστηρίζουν τα παπαγαλάκια του κατεστημένου αλλά γιατί αγαπάμε βαθιά την πατρίδα μας και την θέλουμε, όχι προσκυνημένη και ακρωτηριασμένη αλλά υπερήφανη, ασφαλή και ακέραια, στο δρόμο της ανεξάρτητης ανάπτυξης και της ευημερίας του λαού μας.
Στροφή στην Ανατολή χρειάζεται η Ελλάδα και πολυδιάστατες καλές σχέσεις με βάση το εθνικό συμφέρον προς όλες τις κατευθύνσεις και όχι ακόμα περισσότερη υποδούλωση στη Δύση.
Κ.Μ
