Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκίνησε μέσα σε ένα τοπίο γκρίζο και θολό. Απογοήτευση, κατήφεια, προβληματισμός και αβεβαιότητα είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τo χώρο της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση προχωρά από τη μία εξαγγελία στην άλλη και ακολουθώντας την πεπατημένη των προηγούμενων προτείνει «μεταρρυθμίσεις» σε όλες τις βαθμίδες. Στην πραγματικότητα δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εφαρμόζει απαρέγκλιτα το 4ο μνημόνιο και να ακολουθεί πιστά ό, τι αυτό υπαγορεύει.
Έτσι για 8η χρονιά δεν έγινε κανένας μόνιμος διορισμός , αν και τα κενά ξεπερνούν σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις τις 24.000. Για μια ακόμη φορά θα κληθούν αναπληρωτές με ελαστικό ωράριο και μισθούς πείνας να μπαλώσουν τρύπες χωρίς, εντούτοις, να λύνεται το πρόβλημα. Μέσα στα 95 προαπαιτούμενα, τα οποία πρέπει να υλοποιηθούν ως το τέλος του χρόνου, συναντάμε την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Μάλιστα οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες των μαθητών στις πανελλαδικές εξετάσεις θα αποτελούν στοιχείο που θα λαμβάνεται υπόψη σε αυτή τη διαδικασία αποτίμησης του σχολικού και εκπαιδευτικού έργου. Προβλέπεται, ακόμη, αλλαγή των ωρών διδασκαλίας ανά εκπαιδευτικό και της αναλογίας μαθητών ανά αίθουσα και μαθητών ανά δάσκαλο με βάση τις βέλτιστες πολιτικές του ΟΟΣΑ. Στην πράξη αυτό θα μεταφραστεί σε κατάργηση τμημάτων στα ΕΠΑΛ, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και αύξηση του ωραρίου των καθηγητών.
Ήδη έμμεση αύξηση αποτελεί η επίβλεψη των δημιουργικών εργασιών, τις οποίες θα εκπονήσουν οι μαθητές και στις τρεις τάξεις του Λυκείου το τρέχον σχολικό έτος. Οι εργασίες αυτές , οι οποίες θα ακολουθούν τη δομή, την πειθαρχία και το τυπικό μιας διπλωματικής, θα αυξήσουν τη γραφειοκρατία , θα οδηγήσουν στα φροντιστήρια και θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το φορτωμένο με εξωδιδακτικές εργασίες πρόγραμμα των εκπαιδευτικών. Οι καθηγητές των Λυκείων καλούνται χωρίς εφόδια να αυτοσχεδιάσουν και πάλι. Γιατί μια τετράωρη υποχρεωτική ενημέρωση για τις δημιουργικές εργασίες , η οποία πραγματοποιήθηκε ανά νομό πριν από λίγες μέρες και η οποία βαφτίστηκε επιμόρφωση , δεν τους προσέφερε κάτι ουσιαστικό . Η εικόνα που υπάρχει όχι μόνο από τη Μεσσηνία αλλά και από άλλες περιοχές δείχνει ότι η πολυδιαφημισμένη «επιμόρφωση» του υπουργείου Παιδείας δεν ήταν τίποτε άλλο από ανιαρή παρουσίαση θεωρητικών ζητημάτων από ανεπαρκείς επιμορφωτές, οι οποίοι πάσχιζαν να πείσουν τους βαριεστημένους καθηγητές για την αναγκαιότητα, τη χρησιμότητα και το ρηξικέλευθο του πράγματος. Οι δημιουργικές εργασίες είναι σίγουρο ότι θα συνδεθούν με την αξιολόγηση μαθητών και εκπαιδευτικών και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του νέου μνημονιακού Λυκείου.
Ένα Λύκειο το οποίο εξαγγέλθηκε με κάθε επισημότητα και το οποίο φέρνει ό, τι δεν μπόρεσε να εφαρμόσει ο κ. Αρσένης, η κα Διαμαντοπούλου και άλλοι «μεταρρυθμιστές» υπουργοί. Έτσι εκεί που θα καταργούνταν οι Πανελλαδικές προτείνονται διπλές εξετάσεις , Ιανουάριο και Ιούνιο , για να αποφορτιστούν οι μαθητές (!). Ενώ η ηγεσία του υπουργείου διακήρυττε ότι στοχεύει σε ένα Λύκειο αυτόνομο, το οποίο θα αποσυνδεθεί από την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια , ενισχύει το στοιχείο που έχει ως εξεταστικός μηχανισμός και το μετατρέπει σε κακό φροντιστήριο. Αναμένεται με μαθηματική ακρίβεια ότι θα χαθούν χιλιάδες οργανικές θέσεις, θα αυξηθεί η παραπαιδεία και η μαθητική διαρροή και χιλιάδες παιδιά κυρίως από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα θα κατευθυνθούν στα ΕΠΑΛ της μαθητείας, της εκμετάλλευσης και της ανεργίας.
Δεν ξέρω αν η κυβέρνηση θα ξαναστήσει το περυσινό σόου για να πείσει την κοινωνία ότι με το πρώτο κουδούνι όλα λειτουργούν στην εντέλεια. Εξάλλου ένας από τους πρωταγωνιστές άλλαξε και ο κ. Φίλης ( ο οποίος βαθμολογήθηκε με άριστα από τον πρωθυπουργό) βρίσκεται στο σπίτι του διωγμένος μετά από απαίτηση της Ιεράς Συνόδου. Επιπλέον, δεν μπορώ να προβλέψω αν ενδιαφερθεί εφέτος για τη νηπιαγωγό στο νησάκι Θύμαινα. Αυτό που θα συμβεί, ωστόσο, (και ασφαλώς το έχει μάθει ο κ. Τσίπρας) είναι πως θα χαθούν χιλιάδες διδακτικές ώρες σε εκατοντάδες σχολεία της χώρας και ότι το δημόσιο σχολείο, το μεγάλο θύμα των μνημονίων, για μια ακόμη χρονιά θα υποβαθμιστεί και θα απαξιωθεί. Δεν ανησυχεί, όμως, αφού ο εκπαιδευτικός κόσμος χωρίς ικανή ηγεσία και με μοιρολατρική διάθεση δε φαίνεται να έχει αντιστάσεις. Έτσι ο χειμώνας για την εκπαίδευση προβλέπεται και μακρύς και βαρύς. Αν και Σεπτέμβριος έχει κιόλας ξεκινήσει.
*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας
