Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας επανήλθε στην επικαιρότητα με αφορμή το νομοσχέδιο της κυρίας Φωτίου για την αναδοχή των παιδιών και από ομόφυλα ζευγάρια για να καταργηθεί η «ιδρυματοποίηση» και να βρουν μια ζεστή αγκαλιά.
Υποτίθεται ότι το Δημογραφικό είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρας μας, υποτίθεται, επίσης, ότι τα πολιτικά κόμματα και κυρίως αυτά που ασκούν τη διακυβέρνηση της χώρας ενδιαφέρονται για την ουσιαστική αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος. Τουλάχιστον αυτό δηλώνουν δημοσίως.
Η επιβολή των μνημονίων έχει αλλάξει ήθη και συμπεριφορές στον πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή στη συγκρότηση της οικογένειας και της δημογραφικής ανανέωσης του πληθυσμού. Για πρώτη φορά παρατηρείται συντονισμός προς τα κάτω, του κατά κεφαλήν ΑΕΠ με τη γονιμότητα. Κατά τις προηγούμενες δεκαετίας η προσωπική ανάπτυξη και η κοινωνική καταξίωση οδηγούσε σε μείωση της γεννητικότητας, ενώ τώρα η οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια, οδηγεί σε αναβολή της απόφασης για τεκνοποίηση.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ακόμη κι’ αν έρθει η «δίκαιη» ανάπτυξη, μόνο πρόσκαιρα θα τραβήξει τη γονιμότητα μαζί της, αφού, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί η γονιμότητα βρίσκεται σε ακραία χαμηλά επίπεδα για την ανανέωση του πληθυσμού.
Ειδικότερα, όπως καταγράφεται, ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας κατά την 1η Ιανουαρίου 2017 εκτιμήθηκε σε 10.768.193 άτομα (5.221.277 άνδρες και 5.546.916 γυναίκες), μειωμένος κατά 0,14% σε σχέση με τον αντίστοιχο πληθυσμό της 1ης Ιανουαρίου 2016, που ήταν 10.783.748 άτομα. Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της μείωσης του πληθυσμού που ανήλθε σε 25.887 άτομα (92.898 γεννήσεις έναντι 118.785 θανάτων).
Ραγδαία είναι, ωστόσο, η μείωση των γεννήσεων σε όλες τις περιοχές της χώρας: -23% στη Θεσσαλία, -21% στην Κρήτη, -16% στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, -24% στη Στερεά Ελλάδα. Η αύξηση της γονιμότητας κατά 1% θα επιφέρει αύξηση του ΑΕΠ κατά 2%.
Την περίοδο των μνημονίων, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα, μειώθηκαν τα επιδόματα και τα κίνητρα για τις πολύτεκνες οικογένειες, εφαρμόζοντας «τιμωρητέα» φορολογία, που δεν ενθάρρυνε τα νέα ζευγάρια, που σκέφτονταν ακόμη και το γάμο.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα όσα συμβαίνουν σήμερα στις πολυμελείς οικογένειες, είναι ότι η πολιτεία, όχι δεν ενισχύει ένα νέο ζευγάρι, το οποίο αποφασίζει να δημιουργήσει οικογένεια και να συμβάλει στη λύση του προβλήματος, αλλά αντίθετα το «τιμωρεί» στερώντας του αυτό το δικαίωμα με τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζει.
Οι επισήμανες και ειδικοί αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση μη αναστρέψιμη, επισημαίνοντας ότι η δημογραφική βόμβα στη χώρας μας είναι έτοιμη, να εκραγεί απειλώντας το μέλλον, του ασφαλιστικού συστήματος, τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και την έλλειψη των εργατικών χεριών.
Τα στατιστικά στοιχεία, του ΟΗΕ, καταγράφουν ότι το 2030 ένας στους τρεις Έλληνες θα είναι πάνω από 60 ετών, ενώ το 2050 ο συνολικός πληθυσμός με τους σημερινούς ρυθμούς των γεννήσεων θα είναι περίπου επτά εκατομμύρια.
Με την σημερινή οικονομική – κοινωνική κατάσταση είναι δύσκολο ο Έλληνας να επανέλθει στην εποχή των πολύτεκνων οικογενειών. Ωστόσο πρέπει η πολιτεία να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει το ταχύτερο δυνατόν μέτρα στήριξης της οικογένειας και των νέων ζευγαριών, με ειδικά επιδόματα, την κοινωνική πρόνοια και την εργασιακή διασφάλισή τους. Στη λύση αυτή μπορεί να βοηθήσει και η Εκκλησία – κάτι έκανε ο Μητροπολίτης Άνθιμος στη Θράκη και σήμερα Θεσσαλονίκη – δίνοντας ένα βοήθημα στις πολύτεκνες οικογένειες.
Ένα ακόμη πρόβλημα είναι οι εθνικές συνέπειες. Η δημογραφική ανισορροπία μεταξύ γειτονικών κρατών και μεταξύ ομάδων θρησκείας ή εθνικοτήτων που διαβιούν στο εσωτερικό μιας χώρας αργά ή γρήγορα τείνει να καλυφθεί με ειρηνικό ή βίαιο τρόπο και οδηγεί στην επικράτηση εκείνου που διαθέτει τις υπέρτερες δημογραφικές δυνάμεις ακόμη και αν δεν υπερτερεί στην πολεμική τέχνη. Το γεγονός αυτό έχει παρατηρηθεί και επισημανθεί από την αρχαιότητα και πιο συγκεκριμένα από τον Θουκυδίδη, κατά τον οποίο ο πληθυσμός είναι το πιο ουσιαστικό στοιχείο μιας χώρας.
Τα πληθυσμιακή μεγέθη των γειτόνων μας. Η Τουρκία, αποτελεί μεγάλη δημογραφική δύναμη με 75,8 εκατομμύρια πληθυσμό, η Βουλγαρία και η Αλβανία με 7,4 εκατομμύρια.
Αυτό που δεν είδαν μέχρι σήμερα οι πολίτες είναι μια σοβαρή προσπάθεια για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ας ξεκινήσουν τώρα και αν σταματήσουν τον αφανισμό της χώρας, αδιαφορώντας για τις σκληρές φορολογικές εντολές των δανειστών, σε βάρος των πολυμελών οικογενειών δίνοντας οικονομικά κίνητρα για να μην χαθούμε.
Μήπως εννοεί “λόγω δημογραφικού”;