“Δεν θα πολεμήσω”. Με αυτόν τον τίτλο ο Ουκρανός δημοσιογράφος Stanislav Bezushko από την έκδοση Lviv του Zaxid.net, αναφέρεται στην σοκαριστική απροθυμία των Ουκρανών να πολεμήσουν.
“Οι Ουκρανοί δεν βιάζονται να ενταχθούν στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας τους, ενώ οι νέοι σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης, θα προτιμήσουν να φύγουν έτσι απλά και να μην πάνε μπροστά στο μέτωπο να πολεμήσουν“, αναφέρει ο δημοσιογράφος.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον αφορά την ετοιμότητα ολόκληρης της Ουκρανικής κοινωνίας για πόλεμο.
“Από την αρχή του πολέμου το 2014, γνωρίζουμε όλο και περισσότερο την κατάσταση που επικρατεί, αλλά ωστόσο δεν είμαστε έτοιμοι για να μετέχουμε ενεργά στην ανατροπή της”.
“Το 2018-2019, οι Ρώσοι μέσω όλων των καναλιών τους, μετέδιδαν πληροφορίες σε εμάς, ότι ο πόλεμος είναι επιχειρηματικό συμφέρον της Poroshenko και των ουκρανικών αρχών και αν φύγει από την θέση του, θα έρθει η ειρήνη.”
“Ωστόσο, με την άφιξη του Zelensky, σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει, δεν έχει έρθει η ειρήνη, Ουκρανοί στρατιώτες πεθαίνουν επίσης από σφαίρες του εχθρού και η απειλή εισβολής αυξάνεται.Όμως, η αύξηση του αριθμού εκείνων που πιστεύουν ότι η Ρωσία μπορεί να ξεκινήσει εισβολή δεν δείχνει ταυτόχρονα και την ετοιμότητα να πολεμήσουν και να αντισταθούν.”
«Η φράση πρέπει να βγούμε από αυτήν τη χώρα, μπορεί να ακουστεί περισσότερες από μία ή δύο φορές, σε διάφορες συζητήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των «πατριωτών».
Ο συγγραφέας το ακούει συχνότερα από νέους ηλικίας 16 έως 30 ετών, οι οποίοι πιστεύουν ότι σε περίπτωση πολέμου, δεν πρέπει να υπερασπιστούν τη χώρα, αλλά πρέπει να πάνε στο εξωτερικό.
«Αυτό υποδηλώνει ότι πάνω από 7 χρόνια πολέμου, η κοινωνία εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται τον πόλεμο και την επιθετικότητα της Ρωσίας ως κάτι που δεν τον αφορά προσωπικά», σημειώνει ο δημοσιογράφος.
“Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή σε ένα ορισμένο σημείο, διαχωρίσαμε τον στρατό από την κοινωνία.”
“Τώρα, όταν συζητείται ενεργά το ζήτημα μιας πιθανής ρωσικής εισβολής, δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε εάν θα μας βοηθήσει το ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες ή ακόμη και η Πολωνία. Όλοι έχουν τα δικά τους ενδιαφέροντα και ανάγκες.”
“Αλλά εκείνο που χρειάζεται πρωτίστως είναι εμείς να πολεμήσουμε, αφού το ανθρώπινο δυναμικό είναι αυτό που απαιτείται στον πόλεμο. Οι σφαίρες δεν φεύγουν από ένα πολυβόλο από μόνες τους, ούτε τα βλήματα πυροβολικού και αρμάτων. Για να είναι αποτελεσματικό ακόμη και το καλύτερο όπλο, χρειάζεστε ένα άτομο, έναν στρατιώτη, που ξέρει να το χρησιμοποιεί” .
“Το 77% των Ουκρανών εκτιμά την πιθανότητα μιας μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής εισβολής από τη Ρωσία ως υψηλή ή μεσαία”
“Ωστόσο, δεν σχηματίζονται ουρές από εκείνους που επιθυμούν να μεταβούν σε ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης για να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους”, καταλήγει ο δημοσιογράφος.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι το ηθικό των Ουκρανών είναι ανύπαρκτο, η δε βούλησή τους για πόλεμο με τη Ρωσία ελλείπει. Αυτά αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο μιας κοινωνίας, ενός λαού και ενός στρατού προκειμένου να πολεμήσει και να νικήσει.
Τα οπλικά συστήματα όσο προηγμένα και αν είναι, απαιτούν την ανθρώπινη παρουσία και το σθένος στο πεδίο της μάχης.