Και τώρα είμαστε πλέον έτοιμοι για την κανονικότητα. Η κανονικότητα ήταν δίκαια κι έγινε πράξη. Αυτό μας διαμηνύει ο «κανονικός» πρωθυπουργός δια μέσου υποφανούς έναρξης άτυπης προεκλογικής περιόδου. Κι όποιος έχει ακανόνιστο χαρακτήρα, θα πρέπει να περάσει από την Υπηρεσία Κανονικότητας, για να του εξηγηθεί πως πρέπει να φέρεται κανείς όταν γίνεται κανονικός.
Έτσι είναι. Γιατί αυτός και η κανονική πλέον κυβέρνησή του, που ποτέ εξ’ άλλου δεν ήταν αντικανονική, μάτωσαν επί 17 ώρες και 3μισυ χρόνια να θεμελιώσουν την κανονικότητα στους απείθαρχους ιθαγενείς. Και αποφάνθηκαν πως ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη.
Είναι δίκαιη η οικονομική ανέχεια, όπως και η φιλανθρωπική πρόνοια της επαιτείας και της ελεημοσύνης. Δηλαδή ο θάνατος. Ψυχολογικός και βιολογικός. Αλλοίμονο! Που ακούστηκε να καθορίζεται ο θάνατος από φυσικά αίτια. Υπάρχει το ηθικό πλεονέκτημα. Ας είναι και του προτεσνταντισμού. Ηθικό να είναι. Δεν είναι αστεία τα πράγματα. Το είπε και το ΣτΕ. Ο νόμος Κατρούγκαλου δεν είναι απλός νόμος. Είναι ιδέα. «Της δικαιοσύνης Κατρούγκαλε νοητέ» ένα πράγμα.
Όπως δίκαιη είναι η εκποίηση, το ξεπούλημα, το Δημόσιο ούτε καν σαν ιδιωτικό, αλλά σαν εμπόρευμα χρηματοπιστωτικό. Πως να το κάνουμε. Κοτζάμ ακανόνιστη Αργεντινή γυρίζει στην κανονικότητα. Το κατανόησαν κι αυτοί , εκ του Μακρί-θεν. Ήταν δίκαιο και το έκαναν πράξη. Τι Μακρί-θεν τι Τσιπρί-θεν, το χρέος είναι το κανονικό. Αγοράστε. Με χρέος. Δανειστείτε με κανονικότητα. Το χρέος δεν είναι ντροπή. Απελευθερώνει από την εργασία στο διηνεκές. Τοκίζεται με ανάγκες παρασιτισμού κι επιτοκίζεται με απέλπιδα ελπίδα.
Δίκαιο και σοφό το Αιγαίο να μετατραπεί σε θάλασσα ειρήνης. Ελευθερία και ανεξαρτησία στα συμπαθή μαλάκια των βραχονησίδων. Αυτά έτσι κι αλλιώς δεν τοποθετούν σημαίες στα νησιά. Ούτε διαννοούνται να ασκήσουν εξωτερική πολιτική. Δίκαιος όμως κι ο εγκλωβισμός ανθρώπινων ψυχών στα εν Ελλάδι κολαστήρια της ΕΕ και της γείτονος Τουρκίας. Γι’ αυτό έγινε πράξη. Να είναι δίκαιος ο διχασμός, νομιμοποιημένο το σκιάχτρο του χρυσαυγιτισμού κι οι ευρωενωσίτικες μίζες προς τους δικαιούχους στην ημερησία διάταξη. Δικαίωμα στους ανατολικούς αναθεωρητικούς και στους Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς.
Δίκαιη και εποικοδομητική και η συμμαχία με το βασίλειο του Δαυίδ. Η τρίτη ανέγερση του Ναού του Σολομώντα, περνά από την Κάρπαθο, την Κρήτη, και τα Δωδεκάνησα. Μήπως δεν είναι κανονικό; Το αίμα ποτέ δεν ήταν ανομοιογενές εναιώρημα να αιωρείται στον αέρα. Το κανονικό είναι να ρέει. Δεν έχει καμμιά σημασία ο συναγελασμός με τους απανταχού φασίστες. Δίκαιο είναι το στρατηγικό βάθος, ο νόμος του ισχυρού σε βάρος του αδυνάτου. Δικαιότερο του δικαίου, να επικαλύπτεις ποιός είναι ο αδύναμος κι έτσι να αποκαλύπτεις ποιός είναι ο σαλτιμπάγκος υποτελής. Δίκαια λοιπόν η απάνθρωπη αφεντιά σου. Αυτή της κανονικότητας.
Δίκαιος κι ο δικαιωματισμός. Μόνο να μην υπάρχει δημοκρατία. Αρκεί που το ουδέτερο, αναλαμβάνει την δουλειά εκ μέρους του θηλυκού και του αρσενικού. Από την θεωρία στην πράξη. Δικαίωμα στην επέρειση του «καλλωπιστικού» φθόγγου, χωρίς τον ίδιο τον φθόγγο, ισοδυναμεί με κατάρρευση της αρμονίας. Εκτός κι αν εφεύρεις άλλη αρμονία, που θα την βαφτίσεις κανονικότητα.
Η φράση «ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη» ξεπερνά σε θράσσος ακόμα και τις Παγκάλειες ρήσεις που φιλότιμα προσπάθησαν να επιβάλλουν την κουλτούρα μιας νέας κανονικότητας. Η φράση αυτή αποτελεί την πεμπτουσία της παχυδερμίας και λειτουργεί ως επιστέγασμα στην πιό φαύλη και παραζαλισμένη εποχή της ανηθικότητας του ηθικού πλεονεκτήματος.
Το μόνο που απομένει, είναι η δημιουργία κυπατζίδικης παρακρατικής αστυνομίας με τ’ όνομα: ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, «τα χαρτιά σας παρακαλώ!!
